Perfect voor God

10

mei

Vivian Straver

Lopend op de puntjes van je tenen, presterend op de toppen van je kunnen, en dan nog lijkt het niet goed genoeg. Niet goed genoeg voor de resultaten op je studie, of voor de functie op je werk. Niet goed genoeg voor je (potentiële) partner, je vriendinnen, je familie. Niet goed genoeg voor dat ene jurkje, waarvoor je zoveel slanker of langer zou moeten zijn. Het lijkt alsof er in onze omgeving door alles en iedereen verwachtingen van ons worden geschept, en telkens wanneer we ook maar in de buurt komen van het verwezenlijken van deze verwachtingen, dat deze lat nog een stukje hoger komt te liggen.  

Perfectie is een concept waarover we wel kunnen filosoferen, maar wat niet tastbaar is. Het streven naar perfectie heeft in de kern iets goeds, namelijk dat het ons uitdaagt om het beste uit onszelf te halen en niet passief achterover te zitten. Toen God mensen schiep, maakte Hij hen om te leven in de Hof van Eden. Daar mochten de mensen met Hem genieten van zijn volmaakte, perfecte wereld.  

Perfectionisme als afgod 

Herken je bij jezelf een – ietwat doorgeslagen – verlangen naar perfectie? Misschien ligt het bij uiterlijke perfectie, en hoop je door fanatiek te sporten en diëten toch die perfecte uitstraling te krijgen. Of op je werk/studie, en hoop je door extra tijd te besteden toch die ene titel te behalen. Of, … vul maar in wat voor jou van toepassing is. Maar kunnen wij zelf die perfectie halen?  

Wanneer we in de Bijbel op zoek gaan naar ‘perfectie’, komen we in de Bergrede erg dichtbij dat begrip, namelijk ‘volmaaktheid’. Aan het eind van de Bergrede geeft Jezus ons de opdracht om ‘volmaakt’ te zijn: ‘Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.’ (Mattheüs 5:48). In het Grieks staat hier ‘teleios’, wat ‘volmaakt’ betekent in de betekenis van ‘afgerond’, ‘volledige vervulling’. De opdracht die Jezus ons hier geeft is om ‘volmaakt’ te zijn, zoals God dat is. Die vervulling kunnen we niet zelf voor elkaar krijgen, maar dat is iets waarvoor we God nodig hebben.  

Het verschil tussen perfectie en volmaaktheid ligt misschien wel hierin, namelijk dat ‘perfectie’ iets is wat wij als mensen proberen te bereiken, en dat ‘volmaaktheid’ slechts bij God te behalen is. Wanneer we ons eigen streven naar perfectie vooropstellen, dan zijn we geneigd om Gods volmaaktheid te vergeten. Daarbij dienen we de afgod Perfectie, in plaats van de volmaakte God. 

Perfectie door God 

Aan het begin van de Bijbel lezen we het scheppingsverhaal, waar God mensen maakte, en ‘zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed.’ (Genesis 1:31) God maakte ons als mensen om in zijn perfecte Hof van Eden te leven – maar helaas hebben we dat aan het begin van de schepping al niet kunnen volbrengen, en leefden we daar niet langer met Hem. Die perfectie die God in ons plaatste, kunnen we als mensen daarom zelf nooit halen. Dan zijn er twee manieren om het te proberen, de een succesvoller dan de ander. We kunnen menselijkerwijs proberen ons beeld van ‘perfectie’ neer te zetten, en deze perfectie als een soort afgod nastreven. Of we kunnen erkennen dat de perfectie bij God ligt, en onze gebreken bij Hem neerleggen.  

De afgelopen tijd heb ik mogen inzien hoe ontzettend waardevol het is om kwetsbaar te zijn en een stukje van onze gebrokenheid te erkennen – naar anderen, naar onszelf, en bovenal naar God. Wanneer we onze imperfectie erkennen naar God toe, dan mogen we erop vertrouwen dat hij zijn volmaaktheid in ons uitstort. Door deze volmaaktheid van God, mogen we zijn kracht door al onze imperfectie heen voelen.  

‘Mijn God zal uit de overvloed van zijn majesteit elk tekort van u aanvullen, door Christus Jezus.’
(Filippenzen 4:19, NBV) 

We mogen, of moeten bijna wel, accepteren dat de wereld waarin we nu leven gebroken is. Maar juist in die gebrokenheid wil Gods Geest werken, en ons laten zien dat we volmaakt voor Hem zijn. Hoe mooi zou het zijn dat we sterk in die waarheid mogen staan, in plaats van ons druk te maken over dat ene jurkje dat op welke manier dan ook mooier zou staan!
Durf jij je eigen controle over je leven over te geven aan God, en te vertrouwen dat zijn beloften, wijsheid en liefde genoeg zijn om aan jouw maatstaven van perfectie te voldoen, of zelfs te overtreffen?  

‘Maar wij hebben deze schat in aarden kruiken, opdat de allesovertreffende kracht van God zou zijn en niet uit ons.’
(2 Korinthe 4:7) 

Aan de slag! 

Perfectionisme is een afgod die langzaamaan steeds meer terrein in je leven overneemt – maar telkens is het aan jou om het terug te leggen bij God, en te staan in zijn volmaaktheid. Luister dit nummer: Be kind to yourself en laat deze tekst op je inwerken.  

You can’t expect to be perfect 

It’s a fight you’ve gotta forfeit 

You belong to me whatever you do  

So lay down your weapon, darling 

Take a deep breath and believe that I love you 

Deel deze overdenking

  1. Joan schreef:

    🧡 mooi

  2. Githa van Velzen schreef:

    Oké dan… Dit raakt me echt.. Bedacht me laatst dat het enige dat me in de weg staat in m’n leven mijn eigen innerlijke stem is.. Hij verwoord het precies: the war that your in is just you against you. Bedankt voor het mooie stuk en het liedje. Vanaf vandaag ben ik weer Kind for myself 😘

  3. Renske schreef:

    Heel mooi! Probeer altijd het beste uit mezelf te halen en dat lukt vaak niet. Na dit stukje gelezen heb, weet ik dat God van me houdt, wie ik ook ben en wat ik ook doe. Door Hem mag ik Zijn liefde doorgeven aan andere.

  4. Anna schreef:

    Kippenvel… Dit is iets waar ik mee worstel de laatste tijd. Tijdens het lezen van deze overdenking was ik naar aanbiddingsmuziek aan het luisteren. Precies op het moment dat ik aan het einde van de overdenking was en las dat het nummer Be Kind To Yourself werd aangeraden, begon dit nummer uit mijn afspeellijst te spelen. Echt precíes datzelfde moment.

    Bedankt, deze overdenking was (in ieder geval ook) voor mij. Wat is Hij goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap