Reuzen

Ben je net lekker op pad, de weg ingeslagen waar je eigenlijk wel zeker van weet dat God je die wijst, de weg om op je bestemming te komen en dan ineens… REUZEN. Allemaal hebben we wel bepaalde reuzen in ons leven. Voor de één is dat de reus van afwijzing, voor de ander de reus van ontmoediging of misschien wel bitterheid? Als daar dan ineens die reus voor je neus verschijnt, lijk je wel verstijfd te staan. Dan zie je alleen nog maar die reus en vergeet je de belofte van God. God die beloofd heeft met je mee te gaan en jou te brengen op je bestemming.

Ik ben lekker op weg met de belofte van God op zak. De belofte dat God erbij is en mij geeft wat ik nodig heb om op mijn bestemming te komen. Dan ineens staat daar die reus voor me neus. Mijn reus heet onzekerheid.

Elke keer als ik een nieuwe weg in sla, een nieuw avontuur mag gaan beleven met God dan is die reus er weer. Ik word er zo moe van!

Gods volk had ook last van reuzen. Het volk Israël staat op het punt het land dat God ze beloofd heeft in bezit te nemen als ze daar die reuzen ontdekken. Mozes stuurt er eerst mannen op uit om het land te verkennen. Als deze mannen terug komen dan vertellen ze het volgende:

‘We zullen niet in leven kunnen blijven in dat land waar we geweest zijn! En alle mensen die we daar hebben gezien, zijn heel erg groot. We hebben er zelfs reuzen gezien: Enakieten. Met hen vergeleken zijn wij maar sprinkhanen, en zo dachten zij óók over ons!’ (Numeri 13: 32-33)

Het gevolg hiervan was dat het gehele volk in opstand kwam en het liefst terug wilde naar Egypte; terug naar het vertrouwde oude leven, ook al was dat dan een leven in slavernij.

Ik hoorde laatst in een preek bij ons in de kerk. Als we blijven doen wat we deden, zullen we krijgen wat we kregen. Dat kunnen mooie dingen zijn, maar uiteraard ook minder leuke dingen. De vraag is of we bereid zijn het anders te gaan doen dan we het tot nu toe gedaan hebben. Zeker als we het idee hebben dat God nog meer voor ons klaar heeft liggen. Nemen we dan genoegen met hoe het is? Of strekken we ons uit naar meer?

God had het volk een land beloofd wat overliep van melk en honing. In het beloofde land zagen de mannen die het land gingen verkennen vruchten zo groot dat ze het met zijn tweeën moesten dragen. Ze zeiden er het volgende over:

‘We kwamen in het land waar jullie ons heen gestuurd hadden, en ja, het is een prachtig en vruchtbaar land. Dit zijn de vruchten die daar groeien.’ (Numeri 13:27)

God wil dat wij op onze bestemming komen; dat we vrucht dragen. Daarvoor zullen we soms eerst af moeten rekenen met reuzen in ons leven.

De verkenners hadden met eigen ogen gezien dat wat God het volk beloofd had waar was, maar ze plaatsten er een “maar” achter;

Maar het volk dat er woont, is sterk. En de steden zijn groot en hebben sterke muren. En we hebben er Enakieten gezien! Dat zijn reuzen!

Hebben wij ook niet de neiging om overal een “maar” achter te plakken? Als ik elke keer mijn reus de weg zou laten blokkeren, dan weet ik dat ik niet zou komen waar God mij hebben wil. En dat is niet alleen zo voor het schrijven van overdenkingen voor “Zij Lacht”, maar ook in andere nieuwe uitdagingen die in het verschiet liggen. Als ik elke keer zou blijven zeggen;“maar dat kan ik niet” of “ja, maar dat is niet voor mij weg gelegd”, en het dan bij het oude vertrouwde laat dan kom ik niet daar waar ik moet zijn.

Wij mogen zijn zoals Jozua en Kaleb die dan zeggen:

‘Het land dat wij verkend hebben, is een prachtig en vruchtbaar land! Als de Heer met ons is, zal Hij het ons geven. Maar dan moeten jullie niet tegen Hem in opstand komen. En ook niet bang zijn voor het volk dat daar woont. We kunnen hen wel aan! Want ze hebben niemand die hen nog beschermt. Maar wíj hebben de Heer! Hij is met ons. Wees toch niet bang!’        (Numeri 14:7-9)

Ook ik had, om af te rekenen met mijn reus, zussen nodig die Gods woord tegen mij spraken. Zo kon ik afrekenen met die reus van onzekerheid. We mogen weten dat onze Jezus al voor de overwinning heeft gezorgd, Hij heeft de vijand al verslagen! De kop vermorzeld! Toch is de strijd in ons denken, en ook gewoon in het leven, vaak nog in volle gang. Toch mogen we weten dat we strijden vanuit de overwinning. Is dat lastig? Ja soms zeker wel! Dat wil ik niet ontkennen of ontkrachten, maar:

‘Alles wat God heeft beloofd, heeft Hij door Jezus ook gedaan. Jezus is Gods ‘ja’. Daarom zeggen we ook door Hem ‘Amen! Zo is het!’ En dat eert God.’ (2 Korinthe 1:20)

Wees daarom vastberaden en vol vertrouwen, want jij zal het land binnen trekken dat de Heer aan jou heeft beloofd. Jezus heeft er voor gezorgd dat je het zult bezitten. God zal zelf voor jou uit gaan. Hij zal met jou zijn. Hij zal jou niet in de steek laten. Wees dus niet bang (naar Deuteronomium 31:7).

Aan de slag!
Heb jij een reus voor je neus die je weg blokkeert om op je bestemming te komen? Pak je slinger (net als David) en weet dat je de reus met God kan verslaan. Durf te geloven dat Jezus die overwinning al behaald heeft voor jou!

Zoek zussen op en vertel eerlijk wat jouw reus is. Kom er mee in het licht, dat is al een eerste stap op weg naar de overwinning. Vergeet het ook niet aan je hemelse Vader te vertellen. Hij zal je zeker aanhoren en bijstaan.