“Sorry, geen tijd.” – Hoe gebruik jij de tijd die je door God gegeven is?

“Sorry, geen tijd…” De laatste tijd (haha) heb ik het regelmatig moeten zeggen. Druk, druk, druk. Voor leuke, ontspannende dingen gunde ik me de tijd niet, want ik had zoveel beters te doen. Master, werk, sommige dingen slokken nou eenmaal enorm veel tijd op. Laatst las ik de uitspraak: “All you have to decide is what to do with the time that is given to you.” Alles wat je hoeft te doen, is beslissen wat je doet met de tijd die je gegeven is. De tijd die je gegeven is. Dat kwam even binnen. Het is tijd die me gegeven is door God. Ik zeg niet dat werk en een master een verkeerde invulling zijn. Zeker niet. Maar het deed me wel even nadenken over hoe ik mijn tijd gebruik. Wat kunnen we van Jezus leren over tijd?  

Tijd is belangrijk voor ons, in de westerse wereld. Maar wat bedoelen we precies met het begrip ‘tijd’? Betekent het altijd hetzelfde? Of heeft het verschillende betekenissen? 

‘Chronos’ versus ‘kairos’ 

Je voelt ‘m waarschijnlijk al aankomen. Het begrip tijd heeft inderdaad verschillende betekenissen. In de Bijbel worden in het Grieks twee begrippen gebruikt die ‘tijd’ aanduiden. Het eerste begrip is ‘chronos’. Het tikken van de klok. De tijd die gemeten wordt, de tijd waarvan we altijd te weinig lijken te hebben. Het ‘tijd-is-geld-idee’.  

Het tweede begrip is ‘kairos’. Dit betekent ‘de juiste periode’ of ‘het juiste moment’. De tijd die stil lijkt te staan. Kwalitatieve tijd, in plaats van kwantitatieve tijd. Het mooiste verschil tussen deze twee vind ik, zoals Theanne Boer schreef in een bijbelstudie: “In chronos zijn we doende en bezig, het is de tijd van het ‘hebben’, terwijl we in kairos gewoon mogen ‘zijn’.” 

Annika schreef al eerder een blog over ‘kairos’ in de Bijbel, bijvoorbeeld in het boek Prediker. Wil je deze blog nog eens teruglezen? Klik hier. 

De barmhartige Samaritaan 

Toen een wetgeleerde Jezus in de val wilde lokken met de vraag wat hij moest doen om het eeuwige leven te krijgen, vertelde Jezus hem het volgende verhaal. 

“Jezus antwoordde: “Er reisde eens een man van Jeruzalem naar Jericho. Onderweg werd hij overvallen door rovers. Ze sloegen hem halfdood en beroofden hem van alles wat hij had. Daarna gingen ze weg en lieten hem zo liggen. Er reisde toevallig ook een priester langs die weg. Hij zag de man wel liggen, maar liep met een boog om hem heen. Daarna kwam er een tempeldienaar langs, maar ook hij liep met een boog om hem heen. Daarna kwam er een man uit Samaria langs. Toen hij dichtbij was gekomen en hem zag, kreeg hij medelijden met hem. Hij ging naar hem toe en verzorgde de wonden met olijfolie en wijn. Daarna verbond hij hem, zette hem op zijn ezel en bracht hem naar een herberg. Daar verzorgde hij hem verder. De volgende dag gaf hij de herbergier twee zilverstukken en zei tegen hem: ‘Zorg voor deze man. En als zijn verzorging méér kost, dan zal ik je dat betalen wanneer ik terugkom.’ Wat denk je. Wie van deze drie mensen is nu een broeder geweest voor de man die door de rovers was overvallen?” De wetgeleerde antwoordde: “De man die goed voor hem is geweest.” Jezus zei tegen hem: “Ga, en doe hetzelfde.” 
(Lukas 10: 30-37, BasisBijbel) 

Deze Samaritaan was waarschijnlijk niet voor niets op reis van Jeruzalem naar Jericho. Toen hij stopte om te helpen, gaf hij de gewonde man hoop, geluk, een toekomst. Hij gaf ook tijd. Kostbare tijd, maar deze tijd werd zoveel meer waard doordat hij het weggaf. Kijken naar hoeveel het hem kostte, is de typische ‘chronos-benadering’. De Samaritaan deed wat er in de eeuwigheid toe doet, ‘kairos’.  

Jezus deed wat Hij moest doen 

Ook Jezus is een perfect voorbeeld van ‘kairos’. Hij deed wat Hij moest doen. Met recht kon Hij zeggen: “Het is volbracht.”  

“Zo heb Ik de taak gedaan die U Mij had gegeven.” 
(Johannes 17:4b, BasisBijbel) 

Jezus deed ook dingen niet. Hij schreef geen boek, gaf geen tienerclub, had maar twaalf discipelen, terwijl Hij er ook tien keer zoveel had kunnen hebben. Zo zijn er nog duizenden dingen meer, die Jezus niet deed. Dat maakt niet uit, Hij deed genoeg. Hij heeft gedaan wat er in de eeuwigheid toe doet. Hij heeft op aarde laten zien hoe machtig God is en Hij heeft de wereld vrijgekocht. Dat is genoeg.  

Aan de slag! 

Zo mogen wij ook met onze tijd omgaan. Laten we Jezus als voorbeeld voor ogen houden, zowel in zijn leven als in zijn verhalen. Het gaat niet om het ‘hebben’, het gaat om het ‘zijn’.  

Als ik voor mezelf spreek, is het goed om daar af en toe bij stil te staan. Om bewust te kiezen: wat doe ik wel en wat doe ik niet? Ik durf er steeds meer bewust voor te kiezen om dingen niet te doen. Hoe is dat bij jou? Draait jouw tijd vooral om ‘chronos’ of om ‘kairos’?  

Naar:
Tijd die stilvalt – Theanne Boer
Goed omgaan met je tijd – Ds. M. Dubbelman