Wanneer God de één wel lijkt te helpen en de ander niet

Soms kan ik vol zijn van de geweldige dingen die ik God zie doen. Hij hoort onze gebeden. Hij geneest mensen en trekt hen bij wijze van spreken op uit het dodenrijk (Psalm 30). Zelfs dwars door de dood heen houdt Hij ons in leven. Hij is de grote Overwinnaar, die geeft dat we juichend wakker kunnen worden, ook al hebben we Hem de avond ervoor onze tranen laten zien. Maar soms… soms kom ik in mijn omgeving een situatie tegen die meer aan Psalm 88 doet denken. Diep, rauw, onmenselijk lijden. Schreeuwen naar God. Vastklampend aan de mensen om zich heen. Vallen en weer opstaan. En dan weer vallen, dieper dan ooit.  

Op zo’n moment kan ik twijfelen. Nee, niet aan het bestaan van God. Maar wel aan wie Hij voor zijn kinderen is. De Bijbel laat zien dat die twijfel niet uniek is. Ook de dichter van Psalm 88 ging daar doorheen: 

“HEER, God, mijn redder, overdag schreeuw ik het uit, ’s nachts zit ik stil voor U neer. Laat mijn gebed U bereiken, (…) ik word door rampen bezocht, mijn leven nadert het dodenrijk. Ik hoor bij wie afgedaald zijn in het graf, ik ben als een man aan het eind van zijn krachten (…) Ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer (…). Daarom roep ik U om hulp, HEER. (…) Mijn enige metgezel is de duisternis.”
(uit: Psalm 88, NBV)

Voor iedereen een open hemel? 

Blijkbaar is het mogelijk dat de één ervaart dat God hem als uit het graf omhoog trekt en de ander dat niet mee mag maken. Is God een willekeurige God? Doet Hij niet wat Hij belooft? Psalm 91 (HSV) zegt toch: ‘In de benauwdheid zal Ik bij hem zijn; Ik zal hem eruit helpen en hem verheerlijken’? 

Alle christenen bovennatuurlijk beschermd? 

Ik moet denken aan Hebreeën 11. Na een lange reeks geloofshelden, die allemaal op bovennatuurlijke manier beschermd zijn, vertelt de schrijver over kinderen van God die tot de dood toe gemarteld werden en anderen die bespot, gegeseld, gestenigd, door midden gezaagd of onthoofd werden.  

Waar de ene christen in Jezus’ kracht als overwinnaar uit de geestelijke ‘bus’ komt, leidt een ander een relaxt leventje in een westerse maatschappij en wordt weer een ander gedood door een genadeloos regime. Is God een willekeurige God? Doet Hij niet altijd wat Hij belooft? Psalm 121 (NBV) zegt toch: ‘De  HEER  behoedt je voor alle kwaad, Hij waakt over je leven’? 

De ‘willekeur’ van God 

Ik vind het lastig om daar een goed antwoord op te vinden. Wel weet ik dat de ‘willekeur’ van God ervoor zorgde dat zijn eigen Zoon Jezus zich níet bij voorbaat al uit het dodenrijk omhoog liet trekken. Hij ging er dwars doorheen. Jezus’ schijnbare verlies was in feite de grootste overwinning ooit. Het is dé reden dat wij in zijn naam kunnen overwinnen, dwars door onze verliezen heen. En daarom weet ik dat niets in dit leven, hoe zwaar of ondraaglijk ook, ons helemaal kapot kan maken. Ons lichaam kan verbrijzeld worden, onze geest kan gebroken worden, maar onze ziel is veilig bij God. Dat is de grote overwinning die we door Jezus mogen behalen: bevrijding van zonde, schuld en pijn, en een eeuwig leven in de directe nabijheid van onze God. Wat een ongelooflijk grote zekerheid schuilt er in Romeinen 8: 

“Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. (…) Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad. Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die Hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.”
(Romeinen 8: 18; 35-39, HSV) 

En zie, Ik ben met u 

Soms lijkt het alsof God niet weet wat Hij doet; alsof Hij lukraak de ene mens zegent en de andere mens laat lijden. Toch weet ik dat dat niet zo is. Hij heeft een plan met de wereldgeschiedenis. Een plan dat zó groots en tegelijk zó gedetailleerd is, dat wij er met ons verstand niet bij kunnen. Zoals een kind de zee niet kan vangen in zijn emmertje, zo zijn wij niet in staat om Gods handelen te vangen met ons beperkte brein.  

Ook al zijn er lichamelijke ziekten waar mensen aan onderdoor gaan, psychische ziekten die tot de dood leiden, en machten die alles kapot willen maken waar God blij van wordt; we mogen zeker weten dat wij in dit alles méér dan overwinnaar zijn, door Jezus Die ons heeft liefgehad. Zijn liefde voor ons is blijvend. En Hij is bij ons. Every single moment of our lifes. Want Hij belooft: ‘En zie, Ik ben met u, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld.’  (Mattheüs 28:20, HSV)

Deze overdenking is een bewerkte versie van een blog die ik eerder schreef, nadat een overtuigd christen uit onze omgeving het leven niet meer aankon en een einde maakte aan zijn leven. Hij was een grote zegen voor de mensen voor wie hij zich dagelijks inzette. Ik ben ervan overtuigd dat ‘dood, noch leven’ hem heeft kunnen scheiden van de liefde van God, die God hem gegeven heeft in Christus Jezus, zijn Heer. Op dit moment mag hij zijn Heer in vrijheid zien en aanbidden. 

Aan de slag!

Er is niets dat ons kan scheiden van Gods liefde in Jezus Christus, onze Heer. In Hem zijn we meer dan overwinnaars.
Steven Curtis Chapman zong daarover in het lied ‘More than conquerors’. Neem een moment de tijd om deze waarheid tot je door te laten dringen tijdens het luisteren naar dit lied.  

Nog niet uitgeluisterd? Babbie Mason schreef een lied over vertrouwen in God, als we niet begrijpen wat Hij aan het doen is. Je kunt het hier terugvinden.