Vandaag is de Dag van de Vriendschap. Een speciale dag, in het leven geroepen door de Verenigde Naties om vriendschap en vrede tussen verschillende culturen. Een dag om je vrienden te koesteren, maar misschien ook om stil te staan bij vriendschappen met mensen waar je niet 1-2-3 aan zou denken. Neeltje schreef al eens eerder over de waarde van vriendschappen. Ik wil jullie vandaag vertellen over een bijzondere vriendschap van twee mannen in IsraΓ«l en Palestina.Β Β
Hun namen zijn Amjad en Amir, ze waren twee jaar geleden onderwerp van een reportage van Nieuwsuur.
Amir is een Joodse IsraΓ«liΓ«r, de Palestijnse Amjad woont samen met zijn vrouw in het bezette gebied op de Westelijke Jordaanoever. De twee mannen leerden elkaar kennen toen Amir een reportage op tv zag over de gehandicapte dochter van Amjad en besloot het gezin te helpen. Elke week stuurt hij geld, eten en spullen. Er ontstaat een vriendschap tussen de mannen.
De reportage van Nieuwsuur laat zien hoe de vrienden elkaar voor het eerst ontmoeten, wanneer Amir een gevaarlijke reis onderneemt om Amjad en zijn familie te bezoeken en spullen te brengen. Het leven van Amjad is zwaar, in zijn omgeving is er weinig begrip en hulp voor hun leven met zijn gehandicapte dochter. Ook is er veel onbegrip dat het gezin zich laat helpen door een IsraΓ«liΓ«r. Andersom stuit ook Amir regelmatig op onbegrip, mensen in zijn omgeving begrijpen niet waarom hij een vriendschap heeft opgebouwd met een Palestijn. Er is ontzettend veel haat en vijandschap tussen de inwoners van IsraΓ«l en Palestina, maar deze mannen kiezen ervoor om hun eigen weg te gaan en zich niet te laten leiden door berichten in de media of oordelen van mensen in hun omgeving. Ze hebben een vriendschap opgebouwd die over grenzen heen gaat!Β
Toen ik dit verhaal las, raakte het me. Ik vind het ontzettend mooi om te zien hoe mensen een vriendschap opbouwen die niet zo vanzelfsprekend is. Hoe mensen de vooroordelen die ze misschien wel hebben, opzij kunnen zetten om er voor anderen te zijn. Wat mij betreft zijn Amir en Amjad een mooi voorbeeld van wat God bedoelt in deze bijbeltekst:Β
“Omdat God u heeft uitgekozen, omdat u zijn heiligen bent en hij u liefheeft, moet u zich kleden in innig medeleven, in goedheid, bescheidenheid, zachtmoedigheid en geduld. Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven. En bovenal, kleed u in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt.”
– Kolossenzen 3: 12-14Β (HSV).
Ik geloof dat God ons de opdracht geeft om vol liefde te zijn, zachtmoedig en geduldig. Ik geloof dat dat een belangrijke basis is van vriendschap. En ik wil jou en mezelf uitdagen om vriendschappen te zoeken met mensen die misschien niet zo dichtbij ons staan, mensen die uit een ander milieu of andere omgeving komen, mensen die niet dezelfde overtuigingen delen. Wij mensen zijn er soms zo goed in om in ons eigen vertrouwde wereldje te blijven hangen. Ik geloof dat het ook ontzettend waardevol kan zijn om vriendschappen op te bouwen met mensen buiten ons eigen kringetje.Β Β
Aan de slag!Β
Wanneer noem jij mensen je vrienden? Heb je (veel) mensen uit andere culturen of omgevingen die je tot je vrienden rekent? Probeer jezelf eens uit te dagen om wat vaker een gesprekje aan te knopen met mensen die je normaal niet spreekt. Dat hoeft niet meteen iemand uit een ander land te zijn, zoals in het verhaal van Amjad en Amir, het kan ook iemand zijn die je normaal niet zo snel zou spreken.
Ik ben benieuwd wat voor leuke en waardevolle gesprekken jij gaat tegenkomen deze week!Β Laat het weten in de reacties, vind ik leuk!
EΓ©n reactie op “Dag van de Vriendschap”
Ik woon sinds 2 jaar in een volledig andere cultuur, dus ik doe niet anders en kan ook niet anders (behalve dan via internet de vertrouwde banden onderhouden).
Het is beslist niet gemakkelijk om een vriendschap op te bouwen als alles; echt alles vanaf de basis tot het hier-en-nu anders is. Maar wat een groei! Indrukwekkende aanwezigheid van God ook in deze kwetsbare relaties. Ik ben ook mijn valse tact hier kwijtgeraakt. In Nederland was ik altijd wat meer aangepast en voorzichtig ook in het vertellen over God. Hier zijn de remmen er behoorlijk af omdat iedereen ons toch al vreemd vindt π.
Ik zou er uren over kunnen praten over hoe gekkig het allemaal verloopt en is.
God is een geweldige regisseur π