Als zelfdoding de enige ontsnappingsweg lijkt

08

okt

Tirza Rots

De overdenking van vandaag gaat over een aangrijpend en confronterend onderwerp: zelfdoding, een onderwerp dat je enorm kan raken. Misschien komt er een intens verdriet bij je naar boven, een diepe pijn of gevoelens van onmacht. Misschien ervaar je een diep verlangen naar rust. Wie weet lijkt zelfdoding voor jou de enige ontsnapping uit jouw lijden. Het bijbelgedeelte van vandaag gaat over een cipier. Hij voelt zich zó wanhopig dat hij zijn eigen leven wil beëindigen. 

Een wonder in de gevangenis

Het verhaal begint bij Paulus en Silas, twee volgelingen van Jezus. Zij belanden in de gevangenis. De cipier die hen moet bewaken, gooit hen in de kerker. Ze kunnen geen kant op. ‘s Nachts, als Paulus en Silas Gods lof bezingen, vindt er een aardbeving plaats. Alle deuren en boeien springen open. 

De cipier, die wakker geworden was en zag dat de deuren van de gevangenis open waren, trok een zwaard en zou zichzelf gedood hebben, omdat hij dacht dat de gevangenen ontvlucht waren.
– Handelingen 16:27 (HSV)

De cipier denkt dat de gevangenen de benen hebben genomen en wanhoopt. Als cipier is hij verantwoordelijk voor de gevangenen. Een ontsnapping kan leiden tot zijn eigen executie. Voelt hij zich falen? Is hij bang? Hij bedenkt zich niet. Hij trekt zijn zwaard en wil zichzelf terplekke van het leven beroven. 

Paulus riep echter met luide stem: doe uzelf geen kwaad, want wij zijn allemaal hier.
– Handelingen 16:28 (HSV)

Heeft Paulus de wanhoop van de cipier gezien? Heeft de cipier er zelf woorden aan gegeven? We weten alleen dat Paulus de cipier luid toeroept zichzelf geen kwaad te doen. De cipier luistert bijzonder genoeg. Het is de redding van zijn leven! 

Een omkeer van wanhoop naar vreugde

En hij bracht hen in zijn huis en richtte voor hen de tafel aan. En hij verheugde zich dat hij met al zijn huisgenoten tot geloof in God gekomen was.
– Handelingen 16:34 (HSV)

Het verhaal neemt een onverwachte wending. De cipier komt, mét zijn huisgenoten, tot geloof in God. Merk je de omkeer in de emotionele toestand van deze gevangenbewaarder? Hij verheugt zich, staat er. Zijn emotie verandert van wanhoop naar vreugde. Gevoelens van wanhoop kunnen blijkbaar voorbij gaan! 

God ziet je en voelt mee

Is het áltijd eind goed, al goed? Nee, helaas niet! Wat als jij of iemand uit je omgeving al veel lánger worstelt met diepe gevoelens van eenzaamheid of angst? Wat als je wanhoopt en dit níet overgaat?

Misschien ken jij iemand die op dit moment intens worstelt met het leven of die een poging tot zelfdoding heeft gedaan. Iedere situatie is anders. Ieder verhaal doet ertoe. Elk verdriet wordt persoonlijk doorvoelt en doorleeft. Wellicht ben je een geliefde verloren door zelfdoding. Een hartverscheurende situatie, met een enorme impact! Er kunnen zoveel (onbeantwoorde) vragen zijn.

Maar God ziet jou vandaag! Hij ziet je in je pijn. Hij ziet je in je gebrokenheid.

Misschien worstel jij zélf zo verschrikkelijk met het leven, dat je alleen nog maar wil dat aan alle pijn en verdriet een einde komt. Als jij je, net als die cipier, zo wanhopig voelt dat je zelfdoding serieus overweegt, dan spreekt God vandaag tot jou: doe jezelf geen kwaad!

God geeft leven

God wil jou het leven geven (Johannes 10:10). Hij wil niet dat je vroegtijdig een einde aan jouw leven maakt. Er is een andere uitweg: schuilen bij Jezus Christus. Hij, Die vanuit het volmaakte afdaalde in onze gebrokenheid. Hij kan meevoelen met jouw lijden. Écht meevoelen! 

Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.
– Jesaja 53:5 (HSV)

Het geloof in God is geen ‘toverformule’. Voor sommigen is het leven zwaar, ook met God! Zoals Paulus en Silas gegeseld werden na hun gevangenneming, zo werd Jezus Christus ook gegeseld. Maar de striemen die Hij op Zijn rug kreeg, brengen ons genezing. Dat is Zijn belofte! God ziet jouw worsteling! En Hij verlangt ernaar jou hoop en herstel te schenken. 

Ik bid dat God je het pad naar het leven wijst, zodat je uiteindelijk een overvloed van blijdschap mag vinden bij Hem (Psalm 16:11). Hoe hopeloos je situatie nu ook voelt: als jij je vasthoudt aan Jezus Christus, wordt die blijdschap vroeg of laat ook voor jou ten vólle werkelijkheid!

God houdt van je! En onthoud: hoe jij je ook voelt, je bént van waarde. Jij doet ertoe. God kan door jou heen werken en jou gebruiken! Écht, zo is God. 

Aan de slag!

Zelfdoding kan een uitweg lijken, maar is dat het wel? Omstandigheden en emoties kunnen veranderen. En God is er ook nog!

Loop jij rond met gedachten aan zelfdoding? Praat erover! Bel gratis en anoniem met 113 Zelfmoord preventie via 0800-0113 of kijk op www.113.nl

Deel deze overdenking

  1. Karlijn schreef:

    Ik vind het enerzijds mooi dat dit onderwerp niet geschuwd wordt, anderzijds is het door de beknoptheid toch kort door de bocht en dat kan juist ook pijnlijk zijn voor vrouwen die wanhopen. Zij zitten vaak zo in hun eigen zwarte bubbel dat niks aan komt (en dat geeft dan weer schuldgevoel).
    Ik bid dat het zegenend zal zijn omdat er toch via dit korte stuk licht komt, en alles wat in het licht komt krijgt sowieso al ruimte.
    Misschien een idee voor een vervolg: hoe kan je naast iemand staan die met deze gevoelens worstelt.

    • Tirza Rots schreef:

      Dag Karlijn,

      Dankjewel dat je de moeite hebt genomen te reageren op deze blog. Dankjewel ook voor je zorgvuldig gekozen woorden. Ik proef zorg en liefde door voor vrouwen die wanhopen…!

      Allereerst wil ik benadrukken dat deze blog niet bedoeld is als vingerwijzing maar als handreiking. Mijn oprechte excuses als deze zo overkomt. Het is allerminst mijn bedoeling om iemand een schuldgevoel te geven. Degenen die worstelen met gevoelens van diepe wanhoop kiezen daar niet voor. Zij verdienen in de eerste plaats steun en onvoorwaardelijke liefde!

      Ik besef me heel goed dat een blog over dit thema onvolledig is. Er is zoveel meer over te zeggen. De kans bestaat dat deze kort door de bocht kan overkomen.

      Toch heb ik er, met enige schroom, voor gekozen dit onderwerp wél onder de aandacht te brengen. juist om wat jij schrijft: voor een stukje openheid en (hopelijk!) licht! En wellicht voor herkenning. Er zijn meer mensen die worstelen…!

      Dankjewel voor je tip voor een vervolg.
      Juist voor mensen die intens worstelen met het leven is het zó nodig dat er liefdevolle mensen om hen heen zijn. Die geduldig, trouw en met volharding naast hen blijven staan.

      Ik bid jou (en ieder die leest) Gods Liefde en Licht toe.

      Lieve groet,
      Tirza

      Nogmaals dank voor je reactie!

    • Tirza Rots schreef:

      Hierbij een vervolg hoe je naast iemand kan staan die (psychisch) lijdt…

      https://zijlacht.nl/over-job-en-zijn-vrienden-6-tips-om-iemand-bij-te-staan-in-het-lijden/

  2. Cornelis schreef:

    Heel evenwichtig en in balans. Kwam bij mij beslist niet belerend of beschuldigend over. Hen jaren met deze emoties geworsteld maar vanwege bijgebracht religieus besef dat ik niet het recht had mijn eigen rechter te spelen met betrekking tot het benoemen van mijn leven, heeft me voir de daad behoed.

  3. Tirza Rots schreef:

    Dankjewel Cornelis, voor je reactie. Je hebt jarenlang met deze emoties geworsteld, schrijf je. Dat is een lange en zware periode geweest dan. Moeilijk voor je! Ik hoop van harte dat het nu beter met je gaat?!

    Gods zegen toegewenst. Dat Zijn hand je mag leiden op jouw levensweg!

    Hartelijke groet,
    Tirza

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap