Zwijgen is zilver, spreken is goud – de kracht van je zonde belijden tegen elkaar

“Spreken is zilver, zwijgen is goud.” Deze uitdrukking laat zien dat je soms maar beter je mond kan houden. In Spreuken staat een bijbeltekst die daarop aansluit: ‘Zelfs een dwaas die zwijgt, gaat door voor wijs.’ (Spreuken 17:28, NGB) Niets zeggen is vaak beter dan iets doms zeggen. Ik denk alleen dat we ook vaak op het verkeerde moment onze mond houden. Er zijn onderwerpen waar we niet over praten, terwijl we er juist wél over zouden moeten praten. Namelijk over de dingen die tussen ons en God instaan. Over onze worstelingen. Over datgene waar we mee zitten. Ik geloof dat de Bijbel heel duidelijk is dat we over die dingen moeten praten, in plaats van zwijgen. Je zonde belijden is namelijk krachtig. Mag ik je dat laten zien in de Bijbel?

Ik wil een tekst met je lezen uit Jakobus. In de Herziene Statenvertaling staat erboven als kopje: De kracht van gebed. Ook zonde belijden heeft hierin een plek. Lees maar:

Is iemand onder u in lijden? Laat hij bidden. Heeft iemand goede moed? Laat hij lofzingen. Is iemand onder u ziek? Laat hij dan de ouderlingen van de gemeente bij zich roepen en laten die voor hem bidden en hem met olie zalven in de Naam van de Heere. En het gelovige gebed zal de zieke behouden en de Heere zal hem weer oprichten. En als hij zonden gedaan heeft, zal hem dat vergeven worden.

Belijd elkaar de overtredingen en bid voor elkaar, opdat u gezond wordt. Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand. (…) Broeders, als iemand onder u van de waarheid is afgedwaald en een ander doet hem terugkeren, weet dan dat hij die een zondaar van zijn dwaalweg doet terugkeren, een ziel zal redden van de dood en een menigte van zonden zal bedekken.
– Jakobus 5: 13-16, 19-20 (HSV)

Je zonde belijden tegen elkaar

Jakobus beschrijft in dit gedeelte vier dingen die je kan tegenkomen: ongeluk, voorspoed, ziekte en zondige dwaling. In iedere situatie wordt een opdracht gegeven om woorden te gebruiken in gebed of aanbidding. Bij de ziekte en zonde wordt daarbij de betrokkenheid van andere gelovigen genoemd. Door samen te bidden kan je herstellen van je ziekte. Jakobus betrekt dat principe ook op zonde. Maar om samen te kunnen bidden moet je eerst je zonde belijden. Ook in de eerste gemeente beleden de gelovigen hun zonde tegen elkaar (Handelingen 19:18).

Er wordt in Jakobus 5 zowel over lichamelijk herstel als geestelijk herstel gesproken. Deze samen vormen de genezing. Jakobus zegt overigens niet dat er altijd een oorzakelijk verband is tussen de ziekte en de zonde. Het stukje ‘en als’ in vers 15 betekent namelijk eigenlijk ‘kan’. Dus de zonde kan te maken hebben met de ziekte (zie bijvoorbeeld Markus 2:5), dat hoeft niet. Jakobus vindt het belijden van zonde los van de ziekte echter ook belangrijk, want in vers 16 benoemt hij het nog eens: je moet elkaar je zonde belijden en voor elkaar bidden.

Je zonde belijden mag concreet

Zonde belijden gaat vooraf aan het bidden. Het helpt namelijk om te weten waarvoor je bidt. Het is dus goed om je misstappen concreet te maken. Nu denk ik niet dat je iedereen die je tegen komt moet vertellen waarmee je worstelt. Slechts één of twee andere gelovigen in vertrouwen nemen, is al een mogelijkheid tot gebed. Het doel van het bidden is dat je gezond wordt, door vergeving uit genade. Het Griekse woord voor gezond worden, iaomai, gaat in het Nieuwe Testament vaak over lichamelijke genezing. Soms gaat het echter ook over herstel van kwaad en leed. Jezus wil ook je hart genezen (Lucas 4:18). Ik geloof dat het bidden voor je zonde, ook je hart kan genezen. Soms in één moment en soms in een proces.

Het is niet alleen de Bijbel die het belang van zonde belijden laat zien. Zelfs in de wetenschap komt het naar voren. De christelijke neurowetenschapper Caroline Leaf* legt uit dat om iets te veranderen – een gedragspatroon of een gedachtegang – het probleem benoemen de eerste stap is. Het voelt misschien alsof een probleem zichzelf oplost, als je het negeert. In onze hersenen is het echter zo dat je een negatieve gedachte kan afbreken door het te erkennen en erover te praten. Spreken is dan goud en het zwijgen zilver.

Wie zijn fouten verbergt, zal geen voorspoed kennen,
wie ze toegeeft en vermijdt, krijgt vergeving.
– Spreuken 28:13

Laten we als vriendinnen zonde belijden

Als je zonde belijden zo krachtig is, is de vraag: heb jij iemand bij wie dat kan? En niet alleen praten over je zonde, maar over alles waar je mee zit. Kan jij praten over gedachten als: ‘Ik ben een slechte echtgenoot en/of moeder.’ Heb je een vriendin die vraagt hoe het gaat met bijbellezen, omdat ze weet dat je dat moeilijk vindt? Het zijn juist die kwetsbare zaken die er baat bij hebben als je erover praat en samen erover bidt. Dan belijd je het tegen elkaar én tegen God. Door zijn genade kunnen we dan vergeving en genezing ontvangen.

Aan de slag!

Ik wil je eigenlijk twee opdrachten meegeven vandaag, waarbij je zelf kan kiezen welke op dit moment het meest bij jou aansluit. Of misschien zijn ze allebei wel relevant voor jou.

• Ten eerste: als jij ergens mee zit – negatieve gedachten, zonde of een andere uitdaging – kies dan iemand die je vertrouwt om erover te praten. Vraag diegene om voor je te bidden (misschien zelfs op dat moment fysiek bij elkaar) én om er volgende keer op terug te komen.
• Ten tweede: vraag jezelf af of jij een vriendin bent die de moeilijke vragen durft te stellen. Vraag jij je beste vriendinnen hoe het nou écht met hun gaat? Vraag jij hoe hun relatie met God is ontwikkeld afgelopen tijd? Durf je over moeilijke onderwerpen te beginnen zoals moeilijkheden in relaties of zonden waar de ander mee worstelt?
  

*Detoxing Your Mind: An Interview With Dr. Caroline Leaf.