Hoe vind je rust in een onrustige tijd?

‘Hoe gaat het met je?’ Een vraag die we regelmatig aan elkaar stellen. Het viel mij op dat er naast het politiek correcte antwoord ‘goed!’ ook vaak wordt gezegd dat mensen het erg druk hebben. En dat is niet gek. We leven ook in een drukke en onrustige tijd. Druk op het werk, druk met school, druk met een huishouden, druk met de kerk. En dan ‘moeten’ we natuurlijk ook nog ontspannen. We hebben eigenlijk altijd wel wat te doen. Ik wil je vandaag er nog een taak bij geven. Geen zorgen, belastend gaat deze taak absoluut niet zijn. Vandaag gaan we even op adem komen bij God. Uitrusten bij de Allerhoogste.

En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.
– Genesis 2:3 (HSV)

Het woordje ‘rust’ komt heel vaak voor in de Bijbel. Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. Sterker nog, je leest al over rusten in het eerste bijbelboek wanneer God zelf in Genesis 2 ook uitrust van zijn scheppingswerk. Ik snapte dit nooit zo goed, want God kan toch helemaal niet moe worden?

Wij associëren uitrusten vaak met moe zijn. En wij hebben inderdaad een God die niet moe of uitgeput kan zijn. Dat kunnen we lezen in Jesaja 40:28 wanneer Hij zegt: Weet u het niet? Hebt u het niet gehoord? De eeuwige God, de HEERE, de Schepper van de einden der aarde, wordt niet moe en niet afgemat. Er is geen doorgronding van Zijn inzicht.

Maar waarom dan rusten van zijn werk? In zes dagen heeft God de hemel en de aarde geschapen en alles wat daarop leeft. Toen was Hij klaar. Hij zag dat het goed was. Zijn werk was voltooid, helemaal klaar tot in de perfectie. Er was geen werk meer, dus kon Hij rusten. Niet omdat Hij moe was, maar omdat zijn werk erop zat. Om later die zevende dag, die rustdag, in de Tien Geboden aan ons door te kunnen geven.
Want laten we eerlijk zijn: wat hebben wij die rustdag hard nodig. Een rustdag om uit te rusten van een week werken. Een dag om weer op adem te kunnen komen. Een rustdag om een onrustige ziel weer tot stilte te manen.

En bij wie kun je nu beter tot rust komen dan bij de Vredevorst? Bij de Schepper, de Bedenker van rust. ‘Maar hoe moet dat dan?’, vraag je je misschien af. Hoe kom ik dan tot rust bij God?

Rust vinden in gebed

Gebed is onmisbaar als je rust wilt vinden bij God. Maar omdat we het vaak zo druk hebben, is tijd vinden en maken voor gebed soms niet altijd makkelijk. Zelf ervaar ik soms ook dat mijn hoofd té druk is om te kunnen bidden. Maar dan is het juist noodzakelijk om mijn handen te vouwen! Want als Hij een storm op zee tot bedaren kan brengen, zou Hij dan niet de storm in mijn hoofd het zwijgen op kunnen leggen? En juist door dat (hardop) uit te spreken in gebed kun je de zegen van Gods rust al ervaren.

Soms door je stortvloed aan onrust voor Hem uit te storten, soms door simpelweg alleen maar stil te zijn en je hart te openen voor wat Hij tegen je zeggen wil. Niets is fout, zolang je focus en verwachting maar bij Hem ligt. Laten we daarom alsjeblieft niet vergeten om onze handen te vouwen!

De ware rust

Ware rust is alleen te vinden bij God. Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.
– Mattheüs 11:28

Jezus nodigt ons uit om de rust bij Hem te zoeken. Hij kent als geen ander de onrust van ons bestaan. Hij weet wat ons bezig houdt. Ga maar met je vermoeide en belaste hart naar Hem toe en Hij zál rust geven. Dat is een belofte. En wat Hij belooft zal Hij zeker doen. Vraag er dan maar gerust om: ‘Heere, geef mij rust in mijn onrustige bestaan. Het leven kan mij soms zo opslokken en ik verlang zo naar rust. Ware rust die U alleen kunt geven. Ware rust die U zál geven.’

Mijn ziel, keer terug tot uw rust, want de HEERE is goed voor u geweest.
– Psalm 116:7, (HSV)

Aan de slag!

Kom op adem met dit prachtige lied.