Zet jezelf in de vliegtuigstand!

“In deze blog ga ik iets vertellen over afleidingen en je ogen op Christus gericht houden. *ping!* (Oh wacht, een berichtje. Even kijken…) We lezen een stuk uit 1 Korinthe 9, vers 24-*flup-ting!* (Ehehe, sorry daarvoor.) Zoals ik zei, vers 24 en 25. Daar gaan we: ‘Jullie weten wel dat álle mensen die aan een hardloopwedstrijd meedoen, moeten rennen.’ *bzzz bzzz* (Oh wacht, één momentje, dit is in de groepsapp, da’s meestal belangrijk. Ahhw, kittens! Oké, we gaan verder) ‘Toch kan er maar één de prijs winnen. Leef dan alsof jullie een wedstrijd moeten winnen!’ *zzzzoem* (Oh, mail! Sorry, heb je even?) ‘En mensen die aan een sportwedstrijd meedoen, kunnen niet maar doen waar ze zin in hebben.’ *bzzzz* (Ik ga dit negeren. Ik ga niet kijken. Ik ga niet kijken. Oké, ik kijk toch.) ‘Ze moeten hard trainen. Zíj doen dat om een aardse prijs te winnen. Maar wíj werken voor een eeuwige prijs!’ Hmm, mooie bijbeltekst. Ja, daar kan ik wel iets mee. Fijn hè, zo stille tijd houden? (Meteen maar even op Instagram posten.)”

Het is het eerste wat ik zie als ik wakker word, en vaak het laatste wat ik wegleg voor ik ga slapen. Ik heb het altijd bij me en pak het vaak uit m’n tas als ik me verveel. Rara, wat is het?

Ik zou je graag willen vertellen dat het antwoord op deze vraag mijn Bijbel is. Was het maar zo’n feest; het is m’n telefoon. Dat is tegenwoordig normaal, maar het is goed om stil te staan bij wat je eigenlijk in je handen hebt: een enorme berg prikkels.

We springen in het diepe. Neem een minuutje de tijd om deze vraag te beantwoorden: Wanneer was de laatste keer dat je écht stil was? Dat je écht een gevoel van rust had?

Laat ik eerlijk zijn: ik moest graven om deze vraag te kunnen beantwoorden. Mijn stille tijd is lang zo stil niet en hoewel het voorbeeld aan het begin van deze blog een tikkie overdreven is, is het dichter bij de waarheid dan ik zou willen. Mijn momenten van stille tijd zijn dikwijls gehaast of onderbroken. Ik sta standaard te laat op en als ik ’s avonds aan het bidden ben, rent mijn overprikkelde brein vier verschillende kanten op. Herkenbaar? Ik ben ervan overtuigd dat dit niet het soort rust is dat God heeft bedoeld voor ons. Het is weer tijd voor een stap terug uit de maalstroom van het leven: het is tijd voor de vliegtuigstand.

Zet jezelf in de vliegtuigstand!

Laatst zat ik in het vliegtuig naar Nederland. Alle telefoons moesten in de vliegtuigstand worden gezet omdat anders de zendsignalen de apparatuur van het vliegtuig zouden verstoren. Mooie metafoor, niet? Gods stem proberen te onderscheiden tussen de dagelijkse prikkels kan soms zijn als het spelen van een doorfluisterspelletje in een disco.

Alles wat in- en uitgaat kan optreden als een stoorzender voor het deel van jou wat in contact staat met God. Het is dus tijd voor de vliegtuigstand: het blokkeren van alles wat in- en uitgaat. Echte stilte, échte rust, alleen contact met God. Petrus roept hier ook toe op in 1 Petrus 4:7:

“Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden.”
(NBV)

Kom tot bezinning en wees helder van geest! Verwijder de stoorzenders en neem een moment van rust. Daar gaan we.

Kom tot bezinning…

Bedenk voor jezelf wat jouw vliegtuigstand is. Op welk moment kom je écht tot rust? Wat voor mij helpt, is het nadenken over hoe de hemel eruit zou zien voor mij. In de hemel zit ik bijvoorbeeld in de vensterbank met een dekentje en warme chocolademelk. Misschien ziet jouw vliegtuigstand er wel heel anders uit, maar dat is aan jou om uit te zoeken. De enige voorwaarde is dat prikkels zoveel mogelijk uitgeschakeld worden.

…en wees helder van geest

Prik een dag en een tijd voor jouw hemelse stukje vliegtuigstand. Geef God jouw onverdeelde aandacht. Hij wil graag jouw problemen in zijn perspectief plaatsen, maar je moet Hem daar wel de tijd voor geven! Hij wil je prachtige dingen laten zien, maar je zal het missen als je heel hard naar alles om je heen aan het kijken bent. Sluit die verbindingen nou even af, want we zijn niet gemaakt om op onze tenen te leven. Word (weer) helder van geest!

Stel je prioriteiten

Deze prachtige quote van Cory Ashbury sluit hier perfect op aan:

‘I want to reach for God the way I reach for my phone. When I’m bored, when I’m uncomfortable, when I need answers or entertainment, when I’m lonely and need someone to talk to.’

Wow, in de roos! Bedenk de volgende keer dat je je telefoon pakt waarom je dat doet. Is dit echt nodig op dit moment of heb ik iets beters te doen? Kan ik deze tijd ook anders gebruiken? Door hier bewuster mee om te gaan leer je prioriteiten te stellen en voor rust te kiezen.

Ik heb besloten deze quote als achtergrond van m’n vergrendelscherm te zetten om hierbij stil te staan. Dus, als je me niet kan bereiken weet je hoe het komt 😉

Aan de slag!

Kom tot bezinning: wat is jouw vliegtuigstand? Hoe ziet de hemel er voor jou uit en hoe kan je dat toepassen hier op aarde?

En wees helder van geest: Prik een datum en een tijd en probeer je vliegtuigstand uit! Deel je ervaringen (nadien natuurlijk ;-)) onder deze blog!

P.S. Tijdens het schrijven van deze blog kreeg ik drie keer een berichtje binnen. En ja, ik heb alle drie de keren gekeken. There’s still a lot to learn.