Wie heeft de sleutel?

05

okt

Nienke Alblas

Altijd als ik de deur uit stap, voel ik automatisch even in mijn jaszakken. Heb ik mijn sleutels mee? Ja. Ik ben altijd weer opgelucht als het me is gelukt niets te vergeten. Met een diepe zucht loop ik naar m’n fiets, waar ik mijn sleutels in het slot steek en ik ben onderweg. Wanneer je de sleutel hebt tot iets of het nu een kluis, huis, fiets of auto is dan biedt dit kansen en mogelijkheden om ergens te komen of juist ergens te rusten. Pas zat ik in een ingewikkeld conflict met mezelf, iemand anders en God. Tenminste, God was geen deel van het conflict tot ik Hem om hulp vroeg. Ik besefte me dat ik de confrontatie niet alleen aan kon gaan, ik had iemand nodig die met mij strijde aan mijn zijde. En wie kan je beter naast je hebben staan in de strijd dan God?

Toen ik Hem om hulp vroeg leek Hij iets bijzonders tegen mij te zeggen. Ik was aan het tekenen en wilde een mooie bloem maken met aquarelleverf, maar in plaats van een bloem tekende ik een sleutel. Even hield ik mijn potlood stil boven het papier. Een sleutel? “Nienke, wie houdt de sleutel vast?” Dit was de vraag die ik dacht te verstaan. Met tegenzin kleurde ik de sleutel in met verf. Wie houdt de sleutel vast? De sleutel tot wat? Ik wist het eigenlijk wel. Want ik had net nog in gebed aan God gevraagd wat en hoe ik mijn situatie kon oplossen. Dit was Gods antwoord. Niet een stappenplan, maar ik moest slechts één stap nemen. Eentje van vertrouwen. Deze stap is vaak het lastigst, maar ook het mooist.

Klop aan

Wanneer het gaat over vertrouwen, in welke situatie dan ook, klinkt in mijn hoofd het oude vertrouwde lied: ‘Wat de toekomst brengen moge, mij geleid des Heren hand’. Maar hoe leer te te vertrouwen op Gods hand. Ik geloof dat je dit leert door je te vullen met Zijn Woord. Vertrouwen ontstaat vaak door eerlijke communicatie en God heeft ons als communicatiemiddel met Hem de Bijbel en gebed gegeven. Wanneer de discipelen aan Jezus vragen hoe ze kunnen bidden antwoord Jezus met het voor ons bekende ‘Onze Vader’. Hij ligt het gebed nog verder toe. Hij moedigt zijn leerlingen, dus ook jou (!), aan om te vragen.

Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want wie vraagt ontvangt en wie zoekt vindt en voor wie klopt zal worden opengedaan.

Lucas 11: 9-10 (NBV)

Wie heeft de sleutel vast? Wie doet er open? Dat is God. Soms kan het wel even duren of lijkt God geen deur te openen maar een piepklein raampje in onze ogen. Pas kwam ik een grappige variant tegen op de albekende zegswijze: ‘Tot God de volgende deur opent, prijs Hem in de hal.’ Een uitdaging voor jou en mij.

Gebroken sleutel

Het bijzondere is aan sleutels in de Bijbel, dat het woord sleutel bijna niet wordt genoemd. Het woord voor een fysieke sleutel komt in het Oude Testament voor in een verhaal waarin een koning wordt gedood en zijn dienstbodes hem vinden. In het nieuwe testament wordt het Griekse woord voor sleutel later in Lucas 11 genoemd. Hier spreek Jezus de schriftgeleerden toe.

“Wee jullie wetgeleerden, want jullie hebben de sleutel tot de kennis weggenomen; zelf zijn jullie niet binnengegaan en anderen die wel binnen wilden gaan hebben jullie tegengehouden.”

– Lucas 11: 53, NBV

Er wordt niet precies vermeld over welke ‘kennis’ Jezus het precies heeft, maar naar alle waarschijnlijkheid gaat het over de kennis van God, Zijn Woord en de connectie van de mensen met God. Hoe kunnen we bij God komen? Mensen wisten alleen wat ze hoorden in de tempels, ze hoorden continu dat ze niet heilig waren en offers moesten brengen om in goede gunst te komen bij God. De sleutel was eigenlijk een soort van gebroken. Wanneer we geloven in Jezus, hoeft dit niet meer. Het volmaakte offer is gebracht. En we hebben de sleutel als gelovigen teruggekregen. De sleutel tot God: Jezus.

Een gebroken sleutel was in de tijd van de Bijbel nog te maken. In het liedje zwarte zwanen witte zwanen zing je als kind dat je de gebroken sleutel naar de timmerman brengt. De timmerman! Hoe mooi. Ik zou dit theologisch kunnen uitleggen, maar helaas is het een mooie maar ‘toevallige’ overeenkomst met het karakter van Jezus als timmerman. Sleutels waren vroeger van hout, dus moest je naar een timmerman als je sleutel gebroken was. Een houten sleutel halen bij een timmerman… Doet het jou ook denken aan Jezus (timmerman) en het kruis (sleutel)?

Aan de slag!

Heb jij antwoorden nodig in een moeilijke situatie? Of sta je voor je gevoel voor een dichte deur? Denk na over de sleutel voor die deur of jouw situatie. Vraag God om hulp.

Luister, zing en/of bid het lied ‘Wat de toekomst brengen moge’ als gebed.

Wat de toekomst brengen moge, 
mij geleidt des Heren hand,
moedig sla ik dus de ogen,
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen,
Vader wat Gij doet is goed.
Leer mij slechts het heden dragen,
met een rustig, kalme moed.

Heer ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig Hij die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand,
loop ik met gesloten ogen,
naar het onbekende land.

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Wow, prachtig Nienke :”) 🙏✨ Zoveel dank voor deze bemoedigende blog ❤️

  2. Ada schreef:

    Prachtige blog, Nienke. Heb je het boek van Margriet van der Kooi; Pelgrims en zwervers welleens gelezen? Daar staat ook een prachtig verhaal in over ‘witte zwanen, zwarte zwanen’ , de dochter van de timmerman en de sleutel…Aanrader!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap