Wat zou Jezus doen?

Vanmorgen kwam ik op mijn werk, ik liep de afdeling op en begon samen met mijn collega’s aan de nieuwe werkdag. Ik had al een tijdje niet op deze afdeling gewerkt en er waren flink wat nieuwe bewoners met wie ik nog kennis moest maken. Samen met mijn collega liep ik naar de kamer van een man, om kennis te maken en hem ontbijt aan te bieden. Toen ik de kamer binnenstapte kwam een vieze, zure geur me tegemoet en toen ik een stapje dichterbij kwam, wist ik niet wat ik zag…

In het bed lag een onverzorgde man, met lange haren vol klitten. Het was duidelijk dat zijn laatste keer onder de douche al even geleden was. Ik deinsde even terug, wat deed die man in dit verpleeghuis, waar iedereen altijd netjes verzorgd wordt? Ik haastte me om een raam open te zetten, frisse lucht was hard nodig in de kamer. Vervolgens maakte ik kennis met hem, vriendelijk, zoals ik tegen iedere bewoner probeer te zijn. Maar diep van binnen was er iets in mij wat liever weg wilde lopen uit de kamer. Stiekem hoopte ik dat ik niet degene zou hoeven zijn die deze man zou moeten verzorgen, met zijn onfrisse lichaamsgeur en uiterlijk. Ik had ‘geluk’, meneer wilde niets van ons weten en wilde niet gewassen worden.  

Eenmaal thuis dacht ik nog eens aan deze man terug. Wat had hij allemaal meegemaakt in zijn leven waardoor hij zo geworden was? Een collega vertelde me dat de man drugsverslaafde was geweest, maar nu clean was. Ernstige schulden had, en eigenlijk niet meer wilde leven. En ik moest denken aan het onderstaande verhaal uit het leven van Jezus. 

Eén van de Farizeeërs nodigde Jezus uit om bij hem thuis te komen eten. Jezus kwam in het huis van de Farizeeër en ging aan tafel. Er kwam een vrouw naar Hem toe. Iedereen wist dat ze een hoer was. Ze had gehoord dat Jezus bij die Farizeeër in huis was. Ze had een kostbaar kruikje vol dure parfum bij zich. Ze knielde huilend bij Jezus neer en liet haar tranen op zijn voeten vallen. Daarna droogde zij ze af met haar haren. Ze kuste zijn voeten en zalfde ze met de parfum.  

Toen dit voor nogal ophef onder de omstanders zorgde, was dit Jezus’ reactie: 

Toen draaide Hij Zich om naar de vrouw en zei tegen Simon: “Zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis gekomen, maar je hebt Me geen water gegeven om mijn voeten te wassen. Maar zij heeft met haar tranen mijn voeten natgemaakt en ze met haar haren afgedroogd. Jij hebt Mij geen kus als welkomstgroet gegeven. Maar zij heeft vanaf het moment dat ze binnenkwam aldoor mijn voeten gekust. Jij hebt mijn hoofd niet met olijf-olie gezalfd. Maar zij heeft met dure parfum mijn voeten gezalfd. Daarom zeg Ik je dat zij vergeving heeft gekregen voor alles waarin ze ongehoorzaam aan God is geweest, al was het nog zo veel. Want ze heeft Mij laten zien hoeveel ze van Mij houdt. Maar iemand aan wie weinig wordt vergeven, laat ook niet veel liefde zien.” En Hij zei tegen haar: “Ik vergeef je dat je ongehoorzaam aan God bent geweest.”
– Lukas 7: 36-48 (NBV).

Jezus ging om met het uitschot van de samenleving, waar iedereen zijn neus voor ophaalde. Hij ging om met bedelaars, tollenaars, prostituees, buitenlanders, iedereen die buiten de samenleving stond. Jezus waste de voeten van zijn discipelen, verlaagde zichzelf tot het niveau van een slaaf. Hij behandelde iedereen als mens. En wat doe ik? Ik deins terug voor een onverzorgde man op mijn werk. Kan ik die man net zoveel liefde geven als Jezus hem zou willen geven? 

Broeders en zusters, nu jullie geloven in onze Heer Jezus Christus (van Hem is alle hemelse macht en majesteit), mogen jullie niet de ene mens belangrijker vinden dan de andere. Stel dat er in jullie bijeenkomst een man binnenkomt met een gouden ring aan zijn vinger en dure kleren aan. En tegelijk met hem komt ook een arme man in versleten kleren binnen. Wees dan niet onder de indruk van de rijke man. Je mag hem niet de mooiste plaats geven, en tegen de arme man zeggen: “Ga jij daar maar staan,” of: “Kom jij maar hier op de grond zitten.” Want als jullie dat wel doen, zijn jullie net rechters die zich bij de rechtspraak laten leiden door verkeerde motieven. Want vanuit een verkeerde manier van denken maken jullie dan verschil tussen de arme en de rijke man.
– Jakobus 2: 2-4 (NBV).

De opdracht is duidelijk. Het is niet aan mij om een onderscheid te maken tussen mensen, Jezus leert me om iedereen gelijk te behandelen.  

Aan de slag!

Betrap jij zelf ook wel eens op dit soort gedachten? In welke opzichten zou jij nog meer kunnen kijken naar het voorbeeld wat Jezus ons gegeven heeft in zijn tijd op aarde? Bid ervoor en probeer er de komende week eens op te letten!