Wat zijn jouw rustplaatsen? Terugkijken op je leven met God

05

mrt

Mandy

Kijk jij weleens terug? Op wat je bereikt hebt, die markeringsmomenten waarop je je leven kunt indelen. En wat zie je dan over God? In de Bijbel laat God de Israëlieten terugkijken op rustplaatsen. Wat weet Hij ervan wat wij niet weten?

Ken je die hoofdstukken in de Bijbel die vol staan met opsommingen? De geslachtsregisters bijvoorbeeld. Het zijn meestal de teksten waar ik zo snel mogelijk doorheen (of overheen) lees, want wat heb je er nou precies aan? De namen lopen in elkaar over en onthouden doe je het ook niet echt. Toch is er reden om niet té snel over dit soort lijsten heen te lezen.

God laat de Israëlieten terugkijken op rustplaatsen

Vandaag kijken we naar een soortgelijke tekst in Numeri, waarin een lijst van rustplaatsen van de Israëlieten wordt opgesomd.

Dit zijn de rustplaatsen van de Israëlieten, die uit het land Egypte vertrokken zijn, ingedeeld naar hun legers, door de dienst van Mozes en Aäron. Mozes schreef hun vertrekpunten op, van rustplaats tot rustplaats, op bevel van de HEERE. Dit nu zijn hun rustplaatsen, ingedeeld naar hun vertrekpunten.
– Numeri 33:1-2 (HSV)

Daarna volgen 47 verzen met deze structuur: ‘Zij braken op van … en sloegen hun kamp op in …’ Deze lijst wordt gegeven rond de periode dat het volk het beloofde land gaat innemen. De hoofdstukken ervoor en erna gaan over de grenzen van Kanaän (het beloofde land) en welk deel iedere stam krijgt. Er staat het volk een grote taak te wachten – dít is waar ze al veertig jaar naartoe leven.

In de tekst hierboven staat ‘op bevel van de HEERE’. God laat ze terugkijken. Waarom?

Waarom vindt Hij terugkijken belangrijk?

Om ze te helpen herinneren wat Hij tot stand heeft gebracht. Er zijn generaties die het land Egypte nooit hebben gezien, maar alleen het leven in de woestijn kennen. Om hen en de ‘oudere’ garde ervan te verzekeren dat Hij Degene is die ze van begin tot eind heeft geholpen. Dat dit Zijn plan was en Hij voor Zijn volk vecht.

Als je vooruit kijkt, zie je niet wat er achter je ligt. Soms moet je bewust stilstaan, je omdraaien en je zicht vestigen op de weg die je hebt afgelegd. Dan zie je die ene boom waar je tegenaan hebt geleund toen het moeilijk was. Of die steen waar je op hebt gezeten om uit te rusten. Het water waar je over uit keek om te vieren wat God in je leven deed. Dan zie je waarom Hij steeds weer te vertrouwen is, in het verleden én in de toekomst.

Dat is waarom ook wij terugkijken. Om te herinneren en ons vervolgens weer om te draaien, de weg die voor ons ligt op te nemen en vol vertrouwen stappen te blijven zetten.

Aan de slag!

Denk vandaag over deze vragen na:
– Wat zijn de rustplaatsen in jouw leven?
– Hoe maakte God Zichzelf daar kenbaar?
– Maakt terugkijken dat je anders naar de toekomst kijkt?

Deel deze overdenking

  1. Rinus van der Sluis schreef:

    Het herinnert me aan God’s nabijheid in mijn verleden en motiveert me om nooit weer naar de oude, verkeerde wegen terug te keren.

  2. José Metscher schreef:

    Mij helpt het om dingen op te schrijven. Om nog eens terug te kunnen lezen wat bijvoorbeeld gebedspunten waren of situaties die moeilijk waren. Soms kan ik vlot een antwoord/oplossing van God opschrijven, soms ontdek ik pas wanneer ik na een poosje terug lees wat God heeft gedaan/ geantwoord. Dat geeft mij moed om het steeds van God te verwachten. Zo ook de verhalen uit de bijbel. Hoe God onderweg was met Zijn volk. En aangezien Hij onveranderlijk is, is Hij nog steeds onderweg met Zijn volk, met mij dus. En dat geeft houvast en een diepe innerlijke rust( ook wanneer antwoorden/oplossingen soms uitblijven).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap