Wat kies je: wraak of vergeving?

“Iedereen die iemand verliest, wil wraak nemen op iemand, desnoods op God, als ze niemand anders kunnen vinden. Maar in Afrika, in Matobo, geloven leden van de Ku-stam dat de enige manier om rouw te verwerken, is door een leven te redden. Als er iemand is vermoord, gaat er een jaar van rouw in dat eindigt met een ritueel dat we de ‘drenkelingen-proef’ noemen. Eerst is er een feest dat de hele nacht duurt, naast een rivier. Bij zonsopgang wordt de moordenaar in een boot gezet, mee het water op genomen en met handen en voeten gebonden overboord gegooid… 

De familie van de overledene moet dan een keuze maken. Ze kunnen de moordenaar laten verdrinken, of ze kunnen naar hem toe zwemmen en hem redden. De Ku geloven dat wanneer de familie de moordenaar laat verdrinken, ze gerechtigheid hebben, maar de rest van hun leven achterblijven met onverwerkte rouw. Maar wanneer ze de moordenaar redden, wanneer ze erkennen dat het leven niet altijd eerlijk is… die daad hen kan helpen de rouw te verwerken.”
Quote uit de film ‘The Interpreter’.

Rouw: wraak of vergeving? 

Bovenstaande tekst maakte een paar maanden geleden enorm veel indruk op mij, toen ik samen met mijn vriend de film ‘The Interpreter’ keek. Het verhaal beschrijft een ritueel van de Afrikaanse stam ‘Ku’, een ritueel dat draait om wraak, vergeving en rouwverwerking. Wat een menselijke thema’s! Ieder mens worstelt op een bepaald moment in zijn leven wel met vergeving – al is het gelukkig niet zo dat we allemaal iemand moeten missen door een moord. En wraak willen nemen als ons onrecht is aangedaan, is ook iets wat veel mensen waarschijnlijk zullen herkennen.  

Vergeving is zwakte? 

Vergeving voelt vaak zo zwak, alsof we uit zwakte iemand vergeven. Uit het bovenstaande ritueel blijkt voor mij het tegenovergestelde. De moordenaar van een geliefde laten verdrinken, de familieleden hoeven er niets voor te doen. Als ze niets doen, is de keuze al gemaakt. Vergeving is in dit verhaal een keiharde keuze, een moeilijke keuze, waarvoor familieleden iets moeten doen. Het water in gaan, om de moordenaar te redden.  

Jezus en vergeving 

Het verhaal deed me denken aan Jezus’ woorden vlak voordat Hij gekruisigd werd. 

“Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.” 
(Lukas 23: 34, BasisBijbel)

Jezus werd ter dood veroordeeld, de zwaarste straf die Hij had kunnen krijgen, en Hij koos ervoor om de mensen die Hem veroordeelden, te vergeven. Krachtiger dan dit kan niet!  

Gedurende zijn tijd op aarde heeft Jezus veel gesproken over vergeving. Hij leerde ons om elkaar te vergeven, net zoals God ons mensen vergeeft. Het Nieuwe Testament staat vol van teksten over vergeving:  

Verdraag elkaar en vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven.
(Kolossenzen 3:13, BasisBijbel) 

Vergeving in onze maatschappij  

Gelukkig wonen we in een land waar misdaden niet opgelost worden met een drenkelingen-proef. Gelukkig hebben we een goed rechtssysteem dat zorgt voor een zo eerlijk mogelijke berechting van misdadigers. Gelukkig ligt de keuze tussen leven of dood in ons land niet in handen van de slachtoffers van misdaden. Maar wat ik leerde van het dit verhaal, is dat vergeven geen teken van zwakte is, maar een teken van kracht. Dat vergeving soms een keuze is, een verdraaid moeilijke, die soms jaren kan kosten, maar een keuze gemaakt uit kracht. Een kracht die Jezus ons als voorbeeld gaf, door aan het kruis zijn moordenaars te vergeven.  

Aan de slag! 

Er is veel over vergeving te zeggen, een complex thema als het is. In deze blog koos ik ervoor om één kant van vergeving te belichten.
Weet jij nog meer aspecten van vergeving? Denk je weleens na over vergeving?
Probeer de komende dagen eens extra stil te staan bij de kracht (en moeilijkheden) van vergeving. Vind jij het moeilijk om anderen te vergeven?