Wat heeft de bloedvloeiende vrouw met aanbidding te maken?

Wat is aanbidden? Zingen, het liefst heel hard. God groot maken, mezelf uitstrekken naar Hem. In jubelstemming zijn of geraakt worden. Ik denk aan bidden en vraag me af of dat ook een vorm van aanbidding is? En, bestaan er verschillende vormen van aanbidding? Is aanbidding ook een manier van bezinnen? Allemaal gedachten die in mij opkomen als ik aan aanbidding denk.

Wat is aanbidden?

Aanbidding is het bewijzen van eer aan God of wat als goddelijk wordt beschouwd. Hierbij horen vaak rituele handelingen, zoals buigen, knielen, zich ter aarde werpen of het hoofd ontbloten of juist bedekken (Wikipedia).

Buigen en knielen, klinkt mij bekend, maar ‘zich ter aarde werpen’ blijft haken en brengt me bij het verhaal van de bloedvloeiende vrouw.

Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan.
– Marcus 5: 25-27 (NBV)

Het zekere voor het onzekere

Je zou kunnen denken dat deze vrouw het zekere voor het onzekere neemt. Ze heeft gehoord van de wonderen die Jezus doet. Misschien denkt ze iets in de trant van: baat het niet dan schaadt het niet. En wie kan het haar kwalijk nemen? Moet je nagaan: al twaalf (!) jaar lang last van bloedverlies. Dat is nogal wat. Vooral in die tijd. Vanwege het voortdurende bloedverlies is ze verzwakt, maar dat is nog niet alles. Voor deze kwaal is ze bij allerlei artsen geweest, maar niet één heeft haar kunnen helpen. Sterker nog, ze is alleen maar zieker geworden. Ze heeft al haar geld eraan uitgegeven en is in een sociaal isolement beland.

Volgens de wet van Mozes is een bloedvloeiende vrouw onrein. Ze mag zich niet in een groep bewegen en moet al die tijd dat ze bloed vloeit – tot zeven dagen daarna, afgezonderd leven. Deze vrouw leeft dus al twaalf jaar in quarantaine. Wat zij doet: zich in een groep mengen (terwijl je klachten hebt), iemand aanraken (terwijl je ziek bent), was niet toegestaan (waar kennen we dat van…).

Ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze voorgoed van de kwaal genezen was.
– Marcus 5: 28-30 (NBV)

Wie raakt mij aan?

Het is druk om haar heen. Overal waar Jezus verschijnt, drommen de mensen om Hem heen. Jezus praat met Jaïrus. Zijn dochter ligt op sterven. Hij vraagt of Jezus met hem mee wil gaan naar zijn huis. Jezus, stemt in en de mensen gaan er achteraan. Ook de vrouw loopt mee. Ik stel me zo voor dat wie dichtbij Jezus staat z’n plek niet zomaar wil afstaan. Dus het is een beetje duwen en trekken voordat ze Jezus kan aanraken. Ze strekt zich naar Hem uit om Hem aan te kunnen raken. Hij is haar laatste hoop op genezing, haar laatste strohalm. Ze verwacht het van Hem. Hoe stilletjes ook, ze aanbidt Hem.

Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit Hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: Wie heeft mijn kleren aangeraakt? Zijn leerlingen zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u heen verdringt en dan vraagt u: “Wie heeft mij aangeraakt?” Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had.
– Marcus 5: 30-33 (NBV)

Zoveel mensen. Iedereen wil een glimp van Jezus opvangen en horen wat Hij zegt. Nogal logisch dat je aangeraakt wordt. Maar hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. (vers 32)
Aanbidden is ook het opmerken van jouw aanwezigheid door God. Hij ziet en weet dat je er bent.

Aanbidding!

De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar hem toe en viel voor hem neer en vertelde hem de hele waarheid.
– Marcus 5:33 (NBV)

Ze strekt zich uit en valt voor Hem neer. Wat een aanbidding! Ze vertelt Hem alles. Van hoe ze van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Van het geld dat ze is kwijtgeraakt. Van de eenzaamheid als ze opgesloten zit en van haar verdriet in het donker. Van de mensen die naar haar wijzen. Ze vertelt hoe Hij haar laatste hoop op genezing is en dat ze Hem onopvallend wilde aanraken. Ze legt haar leven voor zijn voeten neer. Het maakt niet uit dat iedereen het hoort. Iedereen mag het weten! Deze vrouw aanbidt Hem met haar leven én met haar geloof.

Toen zei hij tegen haar: Uw geloof heeft u gered, ga in vrede en wees genezen van uw kwaal. (vers 34)

‘Aanbidden is: God centraal en in vrede op weg gaan.’

Aanbidden is God eren. Dat kan op veel manieren. Voor deze vrouw is aanbidding een noodkreet. Aanbidden is jezelf klein maken zodat God centraal staat. Dat is wat deze vrouw doet. Op het moment dat ze Hem aanraakt, merkt ze al dat haar kwaal voorgoed genezen is. Zelfs voordat Jezus het uitspreekt, weet ze dat haar leven voorgoed is veranderd.

Aanbidden is: God centraal en in vrede op weg gaan.

Aan de slag!

Hoe ziet aanbidden in jouw leven eruit? Neem vandaag een moment de tijd om God te aanbidden.

–

Wil jij dit nieuwe jaar intentioneel beginnen met aanbidding?

Meld je dan nú aan voor onze nieuwe online training ‘Zij aanbidt’. In deze vijfweekse cursus leert Jannica van Barneveld jou meer over aanbidding en lofprijzing, aanbidding in de eredienst, aanbidding in het dal en aanbidding in je éigen leven.