Wat doe jij als God niet met je meegaat?

Aan de start van dit jaar ben ik begonnen om de Bijbel in een jaar uit te lezen, iets wat ik eens wilde doen. Ik lees daardoor veel bijbelgedeeltes die ik normaal gesproken niet zo snel zou lezen of bestuderen. Momenteel lees ik in Exodus. Een hoofdstuk waarin er veel gebeurt met het volk Israël. Allereerst bijvoorbeeld bij de farao in Egypte, waar ze keihard als slaaf moeten werken, vervolgens wanneer ze de woestijn in trekken en daar verblijven. Maar door het hele hoofdstuk heen lees ik ook over Gods zegen. Over hoe Hij met het volk verbonden is én blijft, ook al ‘verpesten’ ze het soms goed. Maar, stel je voor: je staat op het punt om ergens heen te gaan, alleen God zegt zelf dat Hij niet persoonlijk met je meegaat. Wat doe je dan?  Lees vandaag mee wat Mozes doet.

‘Als U niet met ons meegaat Heer, dan gaan wij niet weg, dan blijven wij hier.’ Misschien ken je deze woorden wel van het lied ‘Wij gaan niet zonder U’ van Sela. Deze woorden komen uit Exodus 33 vers 15. Het zijn mooie woorden, woorden die een afhankelijkheid uitspreken naar God toe. Ze worden ook wel eens gebruikt tijdens een trouwdienst. Aan deze woorden, die door Mozes gezegd worden, gaat nog een geschiedenis vooraf. Eentje die wat minder mooi is.

Gesprek van aangezicht tot aangezicht

Mozes is de persoon die voor het volk met God praat. “De HEERE sprak tot Mozes van aangezicht tot aangezicht, zoals een man met zijn vriend spreekt“, staat er (Exodus 33:11, HSV). Hij is door God geroepen om het volk te leiden uit Egypte naar het land van ‘melk en honing’. In Exodus 24 zegt God tot Mozes dat hij de berg Sinaï op moet, om tot God te naderen en met Hem te spreken. Mozes is ook de enige die dat mag, het volk moet beneden blijven in de woestijn. Daar blijft Mozes wel veertig dagen en nachten op de berg. Ik kan me maar moeilijk indenken hoe dat geweest moet zijn. Veertig dagen en nachten lang in Gods aanwezigheid: dat moet bijzonder geweest zijn.

Je vraagt je misschien af, wat gebeurt daar al die tijd op die berg? God spreekt tot Mozes over verschillende voorschriften, bijvoorbeeld over de bouw van de tabernakel (Exodus 26), de priesterkleding (Exodus 28) en de sabbat (Exodus 31). Als laatste geeft God op twee stenen tafels de Tien Geboden, die Hij al eerder bekend heeft gemaakt. Maar dit keer worden ze beschreven met ‘de vinger van God’.

Het volk gaat verder zonder God

Het volk wordt ongeduldig, ze vragen zich af wanneer Mozes terugkomt van de berg. Ze verbreken het verbond met God door aan Aäron te vragen of hij voor hun een god wil maken. Ze leveren hun gouden sieraden in en daar wordt een gouden kalf van gemaakt. Het gaat zelfs zo ver dat ze ook feest vieren en offers brengen aan het beeld. Ze maken van het gouden kalf een afgod, wat tegen het eerste en tweede gebod van God in gaat. God zegt tegen Mozes dat hij van de berg af moet gaan, want het gaat niet goed daar beneden. Wanneer Mozes naar beneden loopt, hoort hij het geluid van zingende mensen en ziet hij het kalf. Hij is zó woedend dat hij de twee stenen tafels kapot laat vallen. Het kalf wordt meteen vernietigd, het feest is in een klap voorbij.

Mozes vraagt om vergeving

Mozes gaat de volgende dag de berg weer op, om vergeving te vragen bij God voor wat het volk gedaan heeft. Hij is een bemiddelaar geworden tussen God en het volk. God is nog wel genadig met het volk, want Hij wilde het eerst helemaal uitroeien (Exodus 32:10). Maar dat gebeurt niet. Mozes moet met het volk naar Kanaän gaan. Maar omdat het volk zo buiten haar boekje is gegaan, zal God zélf niet meegaan. In plaats daarvan zendt Hij een engel. God houdt nog wel contact met Mozes, de wolkkolom is nog steeds boven de tent waar Mozes met Hem spreekt, van aangezicht tot aangezicht.

Als God niet met je meegaat, blijf je dan ook?

Mozes wil niet verder gaan als God zelf niet meegaat, hij voelt aan ‘ik kan niet zonder Hem’. We lezen daarom ook:

“Toen zei Mozes tegen de HEERE: Zie, U zegt tegen mij: Laat dit volk verder trekken. U echter, U hebt mij niet laten weten wie U met mij meezendt, terwijl U Zelf gezegd hebt: Ik ken u bij uw naam, en ook: U hebt genade gevonden in Mijn ogen. Nu dan, als ik dan genade heb gevonden in Uw ogen, maak mij toch Uw weg bekend. Dan zal ik U kennen, opdat ik genade zal vinden in Uw ogen. En zie aan dat deze natie Uw volk is. 

En Hij zei: Moet Mijn aangezicht meegaan om u gerust te stellen? Toen zei hij tegen Hem: Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier niet verder trekken. Want hoe moet het anders bekend worden dat ik genade gevonden heb in Uw ogen, ik en Uw volk? Is het niet daardoor dat U met ons meegaat? Daardoor zullen wij, ik en Uw volk, afgezonderd zijn van alle volken die er op de aardbodem zijn. Toen zei de HEERE tegen Mozes: Ook dit woord dat u spreekt, zal Ik doen, want u hebt genade gevonden in Mijn ogen en Ik ken u bij uw naam.”
-Exodus 33:12-17 (HSV)

Wat een verhaal, vind je ook niet? Gelukkig is God genadig. Hij stemt in om mee te gaan met het volk. De smeekbede van Mozes heeft zijn uitwerking gehad. Als ik deze geschiedenis lees, dan zie ik een God die altijd met ons meegaat, ons vergeeft, zelfs als we Hem zwaar teleurstellen. Maar dan moeten we God ook wel om die vergeving vragen, Hem daarvoor opzoeken.

Als God niet met je mee wil gaan, omdat Hij laat zien dat de weg niet goed is voor je, als je niet op een plek bent waar je God kunt dienen, blijf je dan ook op de plek waar je nu bent? Zelfs als je dan voor jou mooie vooruitzichten moet achterlaten? Ik denk dat als we God vragen met ons mee te gaan, dat je meer zegen zult ervaren. Ik bid dat je hetzelfde als Mozes mag zeggen: ‘Als U niet met mij meegaat Heer, dan blijf ik hier.’

Aan de slag!

• Luister naar het lied: ‘Wij gaan niet zonder U’ – Sela
• Als er een situatie is waar je Gods aanwezigheid bij nodig hebt, bid dan of God met je mee wilt gaan.