Wat als we wat minder bang zijn?

22

mrt

Anne-Saar Kunz

‘Wat is dat daarginds?’ vraagt de een.

‘De wildernis’, zegt de ander.

‘Wees er maar niet bang voor.

Stel je toch voor hoe wij zouden zijn als we minder bang zijn.’

[uit: De jongen, de mol, de vos en het paard]

De jongen, de mol, de vos en het paard. Ik weet niet of je het boek kent, maar mocht dat niet zo zijn, raad ik je hierbij dit boek aan. Elke keer weer sta ik ervan te kijken hoe raak, hoe krachtig en hoe eenvoudig de auteur dagelijkse vragen kan behandelen. Niet met hele bladzijdes vol tekst. Maar eenvoudig, zomaar in een paar zinnen komt de auteur tot de kern.

Stel je toch eens voor hoe wij zouden zijn als we minder bang zijn. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar soms ben ik bang. Ik zeg het maar gewoon eerlijk tegen je en ik kan niet per se iets specifieks aanwijzen waarvoor ik dan bang ben. Maar gewoon, angst kan me soms in beslag nemen. Angst voor nu, angst voor de dag van vandaag, angst voor dat wat komen gaat. Kan ik het wel. Kan ik het wel, op deze plek? Voldoe ik aan verwachtingen?

Over angsten gesproken, hoe zit dat bij jou?

Stel je toch eens voor hoe wij zouden zijn als we minder bang zijn. Weet je. Als ik bang ben denk ik vaak aan Petrus, aan dat verhaal op die woeste zee. Het fascineert me dat ook zulke verhalen in de Bijbel staan. Het gaat daar over twijfelen, over angst, over bang zijn. Ook Petrus was bang. Bang om te gaan, bang om uit de boot stappen. Hij zag de woeste zee, de hoge golven, de zware wind. Petrus, de discipel die Jezus liefhad en Hem wilde volgen. Ook Petrus had te maken met angst. Lees maar mee. Het gedeelte begint bij het moment dat de leerlingen, inclusief Petrus de boot instappen en Jezus achterblijft op het land.

Meteen daarna gelastte hij de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant, hij zou ook komen nadat hij de mensen had weggestuurd. Toen hij hen weggestuurd had, ging hij de berg op om er in afzondering te bidden. De nacht viel, en hij was daar helemaal alleen. De boot was intussen al vele stadiën van de vaste wal verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd. Tegen het einde van de nacht kwam hij naar hen toe, lopend over het meer. Toen de leerlingen hem op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een spook!’ en schreeuwden het uit van angst.

Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Blijf kalm! Ik ben het, wees niet bang!’ Petrus antwoordde: ‘Heer, als u het bent, zeg me dan dat ik over het water naar u toe moet komen.’ Hij zei: ‘Kom!’ Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me! ’Meteen strekte Jezus zijn hand uit, hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’ Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen. In de boot bogen de anderen zich voor hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’ 
– Mattheüs 14: 22-33 (NBV)  

Petrus werd bang. En toch, hij stapte uit de boot. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Toch weer bang. Hij keek naar de omstandigheden, hij keek naar de golven, en hij werd bang. Hoe zit dat bij ons? Word jij ook bang als je nadenkt over de golven in je leven? Over dingen die staan wachten, over dingen waar je geen grip over hebt – word je dan ook bang?

Ik dus soms wel. Maar hoe zou het zijn als we minder bang zijn? En ik zeg er gelijk maar achteraan; hoe zou het zijn als we meer zouden vertrouwen? Kijk, Petrus hij ging de boot uit. Hij zette die stap, hij wilde niet angstig zijn. Eerder lazen we dat de leerlingen in paniek raakte. Maar Petrus ging toch, hij trotseerde de storm. En terwijl hij begint te zinken en roept om hulp – grijpt Jezus hem vast. Middenin de angst komt Jezus tevoorschijn. Middenin de angst presenteert Jezus zich.

Weetje, als ik overdag mij zorgen heb gemaakt, heb zitten malen in mijn hoofd, dan kan ik ’s avonds op bed liggen en denken, waar ben ik mee bezig? Alsof Jezus tegen mij zegt: “Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?” Jezus grijpt ons middenin die twijfel vast. En wat doen wij er mee? Vertrouwen we ons aan Hem toe? Vertrouwen we werkelijk dat hij deze hele wereld in zijn hand houdt, en dus ook jouw leven?  Als ik bang ben dan wil ik het liefst dat iemand die mij liefhebt me in z’n armen neemt. En dat hij dan zegt – ik ben hier, het komt wel goed. Maar deze geschiedenis leert me dat Jezus mij in de eerste plaats vastgrijpt, en zegt: wees niet bang.

‘Wat is dat daarginds?’ vraagt de een.

‘De wildernis’, zegt de ander.

‘Wees er maar niet bang voor.

De wildernis of de woeste zee. Het is maar net hoe je het noemt. Het ligt bij tijden voor ons. Hoe gaat het daar? Wat kom ik tegen? Kom ik daar doorheen? Ik mag je vandaag zeggen: wees er maar niet bang voor. Ik mag het je zeggen – niet als iets goedkoops, maar als evangelie. Jezus is gekomen, middenin in je wildernis, middenin de woeste zee. Hij presenteert zich aan je. Hij grijpt je vast. Laat dat je troost zijn.

Dan is de wereld misschien nog zo donker, dan zijn je dagen misschien vol met vragen. Ook dan, juist dan: Jezus grijpt je vast en vraagt je om – in alles – Hem te vertrouwen.

Ik bevrijd wie mij liefheeft, en bescherm wie mij kent.

Roep je mij aan, ik geef antwoord.

In de nood ben ik bij je en bevrijd je van angst.

Ik zal roem en overvloed geven.

Ik zal je redding zijn.

{Mijn toevlucht, Sela}

Aan de slag!

Bedenk voor jezelf wat angst met je doet en hoe je dit aan de voet van het kruis van Jezus kunt brengen.

Luister: ‘Mijn toevlucht‘ van Sela.


Bronnnen
Naar: De jongen, de mol, de vos en het paard. Charlie Mackesy & Arthur Japin.

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Wow. Dit had ik zo nodig. :” – 🙏 Zoveel dank Anne-Saar 🙏🤍 en God zegene jou 🙏🤍 Lieve & dankbare groet 🤍

  2. M. Kerk schreef:

    Ik lees deze overdenking bijna een jaar later en herken heelveel van mij erin.
    Ik heb dit echt nodig om verder te gaan.
    Mag ik hetvgebruiken om ook anderen te bemoedigen ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap