Was elkaar de voeten, niet de oren

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kom weleens mensen tegen die anderen graag op hun fouten of tekortkomingen wijzen. Sterker nog, soms ben ik zelf weleens zo’n mens, die het niet kan laten om iemand anders erop te wijzen dat hij fout zit. Ook in de kerk, of in geloofszaken in het algemeen, kom je zulke mensen tegen. Mensen die het nodig vinden om anderen op een soms zelfs arrogante manier te wijzen op hun ‘verkeerde’ interpretatie van de Bijbel, of mensen die het niet kunnen laten om anderen erop te wijzen dat ze geen perfecte christenen zijn. En helaas, ook daar maak ik me weleens schuldig aan. Jij ook? Lees dan snel verder! 

De manier waarop 

Er staat in de Bijbel dat we elkaar mogen wijzen op fouten die we maken, dat we elkaar scherp mogen houden en mogen wijzen op de dingen die God graag van ons zou zien. Het is misschien niet leuk om te horen, maar soms wel nodig om op onze misstappen te worden gewezen. Maar toch, als iemand mij op een arrogante manier vertelt wat ik allemaal verkeerd doe, dan ben ik niet zo snel geneigd om daarnaar te luisteren. Elkaar de oren wassen, even flink ervan langs geven omdat we vinden dat iets anders moet, werkt meestal averechts en laat mensen soms beschadigd achter.

Het grote Voorbeeld 

Als er iemand op aarde is geweest die ons op onze fouten kon wijzen, was dat Jezus wel. Hij maakte zelf geen fouten, was perfect, en had alle recht om ons te wijzen op onze tekortkomingen. Dat deed hij ook, maar niet op een arrogante, betweterige manier. Jezus wast zijn volgelingen niet de oren, Hij wast ze de voeten! 

“Maar Hij stond op van tafel, trok zijn bovenkleren uit en deed een linnen doek als schort om zoals een dienaar of een slaaf dat doet. Hij goot water in een waskom en begon de voeten van zijn leerlingen te wassen. Hij droogde ze af met de doek die Hij om had.”
(Johannes 13: 4-5, BasisBijbel)

Jezus stelt zich hier niet arrogant op om zijn leerlingen te wijzen op hun fouten, iets waar Hij misschien alle recht toe had gehad. Nee, integendeel, Hij vernedert zichzelf, maakt zichzelf klein door hun voeten te wassen, de taak die in die tijd bedoeld was voor een slaaf. Jezus is nederig, niet arrogant. Door alle verhalen over Jezus’ tijd op aarde heen zien we steeds terug dat Jezus zich nederig opstelt, en vanuit die positie zijn volgelingen dingen leert. Hoe mooi is dat! Hij had alle recht om arrogant te doen, om ons mensen fijntjes de oren te wassen. In plaats daarvan kiest Hij een plek aan onze voeten, om ze te wassen en ons te leren wat nederigheid is. Zo worden wij opgeroepen om ook te doen wat Jezus deed: 

“Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis.” 
(Filippenzen 2:5-8, NBV) 

Aan de slag!

‘Was elkaar de voeten, niet de oren’. Wat betekent die zin voor jou? Denk er vandaag eens over na, hoe jij vanuit een nederige positie iets kunt betekenen voor de mensen om je heen. Misschien kun je ze helpen, ze iets leren. En wat kun jij van anderen leren?  

Een aantal jaar geleden schreef ik deze tekst op gastendoekjes, kleine handdoekjes met daarop ‘was elkaar de voeten, niet de oren’. Die deelden we uit aan de jeugd in de kerk, ze hangen bij ons nog steeds op de WC!  

Weet jij ook een originele manier om iets leuks te doen met deze tekst? Ik ben erg benieuwd! Laat je het ons weten?