Sta jij op de gang?

De stem van de juf verheft zich. ‘Ik zeg het nog één keer: als je niet luistert, dan ga je naar de gang!’ Het kind kreeg nog een kans, maar vaak stond de betreffende persoon al binnen een paar tellen buiten. Op de gang. Herken je het? Ik kan me herinneren dat het in mijn basisschooljaren zo werkte. Als je het te bont maakte in de klas, moest je even op de gang gaan staan. Geen idee voor hoelang, maar je moest in ieder geval wachten totdat de juf of meester je weer kwam halen. En dan moest je even praten en vooral uitleggen waarom je niet luisterde. Ik weet niet of dat de beste straf is, maar in ieder geval onthield ik het wel. Ik moest hieraan denken toen ik pas mijn kamer veranderde. Het voorjaar hing in de lucht en ik was toe aan een nieuwe opknapbeurt van mijn kamer. Ik schoof wat met mijn meubels, kocht een nieuwe plant (die nog half leeft; dat kan ik dus echt niet zo goed) en ik veranderde tot slot de tekst die op mijn zwarte letterbord stond. Ik schreef een tekst op die bij mij was blijven hangen, namelijk: “Until God opens the next door, praise Him in the hallway.’  

The hallway. De gang. Niet echt een hele fijne plek. Tenminste, in algemene zin niet. Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik blijf liever niet lang in de gang zitten. Ik doe liever een deur open om naar de kamer te gaan. Dat is in een huis. Maar ook in het echte leven sta ik liever niet in de gang. Ik vind het maar wat benauwend. De deuren zijn dicht, of heel misschien op een kier, maar verder kom je niet. In de gang.  

De ingerichte kamer  

Mag ik je wat vragen? Waar ben jij op dit moment? Ja, echt nu? Misschien zeg je: ik ben in de trein op weg naar school/stage/werk. Of misschien lig je heerlijk in bed. Ik hoop oprecht dat – wie je ook bent en waar je je nu bevindt, dat het goed met je gaat. Maar ik wil graag verder vragen. Waar ben jij? Nu, op dit moment in je leven? Waar sta je? Ben je in een kamer aangekomen, waar als het ware de schilderijen keurig ophangen en de juiste kleur verf op muur zit? Staan de meubels recht en is dit jouw kamer? Heb jij de plek gevonden waar God jou wil hebben?  

Ik wil je gelukwensen als je op alle bovenstaande vragen ‘ja’ kan zeggen. Dat je mag zeggen ‘ja, ik heb de zin die Hij schrijft voor mijn leven gevonden. Jezus heeft mij zijn weg gewezen. Ik weet wat Hij van plan is, Hij heeft het bekend gemaakt.’ Blijf, wil ik je oproepen, bij de grote Wegwijzer. Hij ging voorop, Hij wees je de weg maar laat Hem nu alsjeblieft niet achter je. Prijs Hem in de kamer waar je bent.  

Op de gang  

Het kan ook zijn dat je je hierin totaal niet herkent. Dat je zegt: ‘Maar ik heb werkelijk geen idee wat God wil met mijn leven. Bestaat Hij überhaupt wel? En zoja, maar waar is Hij dan?’ Je staat als het ware met je handen in je haren in de gang. En je hebt geen idee welke deur je open moet doen, welke kamer je in moet. Nou weet je, ik kan dat wel begrijpen. Soms heb ik ook het gevoel dat ik in de gang sta. En dat mijn hart fluistert: ‘God, ik begrijp U niet zo goed. Wat is uw plan?’ En natuurlijk, ik weet dat Gods gedachten niet mijn gedachten zijn en mijn wegen niet Gods wegen zijn. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Zijn wegen hoger dan mijn wegen.”
Ja, ik weet het. En toch. Je kan zo graag soms de touwtjes in eigen handen willen hebben, hè? God, ik ruim zelf mijn kamer wel in…  

En toch. De ‘tijd op de gang’ kan juist heel heilzaam zijn. Ik hoop dat – wanneer je op de gang staat – je God mag aanbidden. Juist in alle vragen en onzekerheden hoop ik dat je gelooft dat God de Aanwezige is in je leven. Dat Hij zijn plan met jou zal voltooien en dat Hij de werken van zijn hand niet loslaat. En sta je dan op de gang? Blijf daar dan maar even. Probeer niet altijd te zoeken naar nieuwe kamers. Maar prijs Hem op de gang. En laat God aan het werk. Laat God zijn plan met je uitvoeren. Want dat heeft Hij, jazeker. Pas vroeg iemand mij of God ons al kende voordat we bestonden. Het raakte mij. Ik mocht zeggen: ‘Ja!’ Het was alsof mijn hart het wilde uitschreeuwen: ‘Godzijdank, ja!’ Want, zegt Psalm 139: “Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien.” (Psalm 139: 16a, HSV)
En wat een bemoediging. Hij, je Vader, je God en Koning, kent je en weet wie je bent. En Hij weet welke deur jij in gaat, welke kamer voor jou is. En Hij weet ook hoe lang Hij jou nog hier op gang wil hebben. Juist om je misschien te leren dat de deur naar kamer op zijn timing opengaat. En Gods logistiek is soms niet te vatten, maar is wel prachtig mooi.   

Aan de slag!

Misschien sta je op dit moment wel op de gang en weet je niet welke deur je in moet. Loop, met volharding. Om het met Hebreeën 12 mee te zeggen: “Laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omring worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.” (Hebreeën 12: 1-2, HSV) 

En ook al sta je in de gang, alsjeblieft: prijs Hem. Prijs Hem dwars door al je tranen heen. Aanbid Hem met een hart voor vragen. Prijs Hem in de gang. Want Hij heeft, ook al sta je daar, een plan. En God wil niets liever dan dat jij jezelf verliest in zijn armen. Zeg je het mee? Fluistert je hart het mee? Door alles heen: ‘oh God, U bent mijn Redder, U bent mijn verlosser, U bent mijn God en ook al sta ik op de gang; ik aanbid U!’  

Geloof lieve vrouw – dat Hij alles zal meewerken ten goede. Hij zegt het in zijn Woord. Wat een troost, daar op de gang.  

O soul, are you weary and troubled?  

No light in the darkness you see?  

There’s light for a look at the Savior!  

And life more abundant and free. 

His Word shall not fail you, He promised; 

Believe Him and all will be well. 

Ga, loop, vertrouw, bid en geloof!  

Believe Him and all will be well!