Wanneer je prioriteiten het slechtste in je naar boven halen

Wanneer je alles hebt wat je je maar wensen kunt, dan zal je gelukkig zijn – toch? Of toch niet…? Haman, we lezen over hem in het Bijbelboek Ester, heeft namelijk álles wat hij zich wensen kan. Hij is, op koning Ahasveros na, de belangrijkste persoon in het Perzische rijk. Hij heeft veel bezittingen, macht en iedereen buigt zich voor hem neer. Iedereen? Nou ja, op de Jood Mordechai na, de pleegvader van koningin Ester. Maar Mordechai heeft in het rijk eigenlijk niets in te brengen, dus waarom zou dat Haman zo ontzettend dwarszitten? Zijn prioriteiten blijken echter heel duidelijk wanneer Mordechai hem dwarszit. 

Die dag ging Haman blij naar huis. Maar toen hij in de poort Mordechai zag die niet voor hem opstond en zich niet voor hem boog, werd hij woedend. Haman hield zich echter in en ging naar huis. Daar liet hij zijn vrienden en zijn vrouw Zeres bij zich komen. Hij begon tegen hen op te scheppen hoe rijk hij was, hoe geweldig zijn zonen waren, wat een belangrijke baan hij van de koning gekregen had en hoe geweldig belangrijk hij was. Verder zei Haman: “Bovendien heeft koningin Ester alleen mij uitgenodigd om samen met de koning naar haar feestmaaltijd te komen. En morgen ben ik wéér samen met de koning door haar uitgenodigd. Maar ik kan er niet van genieten zolang ik die Judeeër Mordechai in de poort van het paleis zie zitten.”
– Ester 5: 9-13 (BasisBijbel) 

Je prioriteiten wijzen de weg  

Mordechai geeft Haman een onbelangrijk gevoel en om die vervelende emotie weg te praten begint hij over zichzelf op te scheppen tegenover zijn vrienden en vrouw. Het is opvallend dat hij daarvoor andere mensen naar zich laat toekomen. Hij had ervoor kunnen kiezen om zichzelf in te prenten wat hij allemaal heeft en daar genoegen mee te nemen, maar voor Haman is het van levensbelang wat anderen van hem denken. Daarom heeft hij de bevestiging van zijn vrienden nodig en daarom zit het hem dwars dat hij die bevestiging van Mordechai niet krijgt. Zodra mensen dat van Haman afnemen heeft hij het gevoel dat de grond onder zijn voeten wegzakt. En om te voorkomen dat hij wegzinkt, schakelt hij hulptroepen in, hij grijpt in het rond naar de strohalmen die hij vinden kan. Hamans identiteit hangt af van wat anderen zeggen en zijn prioriteiten zijn daarop gebaseerd. 

Misschien herken je het gevoel dat Haman hier noemt, al is het maar voor een klein deel. Je wilt iets zó ontzettend graag dat het je immens dwars zit dat je het niet kunt krijgen. Misschien is het geen bevestiging van anderen, maar ben je jaloers op iets wat iemand anders heeft. Je laat je erdoor verblinden en ál het andere verbleekt bij dat ene dat je niet hebt. Je wordt er woedend van. Je zicht wordt beperkt tot een tunnelvisie met aan de andere kant van de tunnel dat ene dat jij mist. 

Wanneer onze prioriteiten verschuiven worden we er niet mooier op 

We worden er niet mooier op als we iets op het oog hebben dat buiten handbereik ligt. Er spelen allerlei verschillende eigenschappen op: egoïsme, narcisme, hoogmoed. In alle gevallen ga je jezelf steeds belangrijker vinden en ‘heb je toch écht recht’ op je grootste wens. Als je niet oplet gaat dat ten koste van je nederigheid, zachtmoedigheid, je naaste liefhebben als jezelf en andere dingen die Jezus als belangrijk heeft bestempeld. Met piepende banden kom je tot stilstand en besef je: oeps. Ik ben wel heel erg afgedwaald. Mijn prioriteiten zijn niet meer wat ze geweest zijn.  

Haman kwam niet tot die conclusie, maar voor ons is het nog niet te laat. Dát we afdwalen is een gegeven en bijna niet te voorkomen. Zolang we met zonde te maken hebben zijn er zoveel kuilen en vallen we er geheid een keertje in. Gelukkig is daar de hand van Jezus, die ons er met liefde weer uittrekt.  

Wat doe je, als je je op dit moment op zo’n punt bevindt? Dat ene wat je zó graag wilt maakt het moeilijk je op andere dingen te focussen en je merkt dat je afglijdt. Het is belangrijker dan het zou moeten zijn, maar zó moeilijk om het te negeren. Je prioriteiten zijn compleet verschoven. I’ve got news for you: we kunnen het niet alleen. Zonder Gods hulp worden we als Haman en grijpen we in het rond tot we een strohalm vinden. We zijn wanhopig op zoek naar iets om ons te redden van het ellendige gevoel dat we krijgen als we iets mislopen of onze identiteit niet bevestigd wordt.  

Aan de slag! 

Alleen God kan ons daarvan redden. Alleen Hij kan ons hart zachter maken, onze prioriteiten verschuiven en ons doen inzien dat er ook een andere weg is. Het enige dat we kunnen doen is Hem om hulp vragen en Hem zijn werk laten doen. Bid je mee?
‘Vader, U weet dat ik ______ ontzettend belangrijk ben gaan vinden. Het vult mijn hart en gedachten en het leidt mij af van wat U belangrijk vindt. Wilt U mij helpen om de juiste prioriteiten te krijgen? Om te zien dat een verlangen hebben niet slecht is, zolang het de juiste plek in mijn leven heeft? In Jezus’ naam, amen.’ 
En wanneer Hij antwoordt, wees dan bereid om gehoorzaam te zijn. Om op te geven wat Hij van je vraagt. Alleen zo kan Hij je leven veranderen!