Walking on the edge

Stel je eens een groot gebergte voor. Je had gehoord dat er een hele toffe hikeroute is met steile, gevaarlijke, ruige, maar ook mooie rustige paden. Dat avontuur ben je aangegaan. Het eerste stuk was inderdaad steil en ruig. Met een aantal pauzes ben je daar doorheen gekomen. Toen kwam er een rustig en mooi pad. Je kon even op adem komen van het pad daarvoor om daarna de weg weer te vervolgen. En dan komt het: een smalle gevaarlijke weg langs de rand van de berg. Met je ene hand voel je de berg je bijna van de rand duwen. De andere hand zweeft boven een diepte die niet te meten is met het mensenoog. Er kan van alles gebeuren. De grond kan onder je voeten wegzakken; je kunt uitglijden; één verkeerde stap en je valt. Daar sta je dan, op het randje. Wat ga je doen?

‘Einde route’
Misschien heb je zelf weleens een toffe hikeroute gelopen en herken je je in dit verhaal. Al een tijdje is dit hoe mijn geestelijk leven eruitziet. Ik loop op het randje. Eén verkeerde stap kan ervoor zorgen dat ik val. Ik doe mijn best om de stabiliteit te vinden om zo het pad uit te lopen. Zelfverzekerd, maar ook heel angstig. Hoogtevrees heb ik nog niet eens benoemd. Heel geconcentreerd neem ik mijn stappen, hopend dat de grond mij kan houden.

Laatst werd ik stilgezet door onverwacht nieuws. Een predikant in de buurt had zijn midden-20-jarige dochter verloren in een auto-ongeluk. Ik werd stilgezet bij het idee hoe kwetsbaar wij als mensen zijn en hoe snel en onverwacht de grond onder onze voeten kan wegzakken. Het maakte mij nog angstiger op de plek waar ik stond, want het kan je elk moment overkomen. Je hebt het niet voor het zeggen. De angst benauwde mij zo erg, dat ik een moment geen adem meer kon halen. ‘Heer, HELP!’ De tranen schoten in mijn ogen. Ik zakte door mijn knieën en ik bad. ‘Het lukt mij niet meer. Wat moet ik nou?’ Mijn perspectief was in één klap even helemaal weg. Wat ik wel wist was: dit kan zo niet langer.

Misschien is dit jou een tijd geleden overkomen, overkomt je dit nu of zit je op het moment te wachten tot dit gebeurt. Het moment dat je over de rand naar beneden kijkt en alle moed je in de schoenen zakt. Je ziet hoe nauw het pad is wat voor je ligt en komt tot de conclusie dat die niet te belopen is.

Redding

“Wees niet bang, want Ik heb je gered. Ik heb je uitgekozen. Je bent van Mij. Als je door het water gaat, zal Ik bij je zijn. Als je door rivieren gaat, zul je niet weggespoeld worden. Als je door het vuur gaat, zul je niet verbranden. De vlammen zullen je niets doen. Want Ik, de Heer, ben je God. Ik ben de Heilige God van Israël, je Redder.’’ (Jesaja 43:1b-3a)

In dit Bijbelgedeelte geeft God aan dat Hij ons al gered heeft vóórdat we in moeilijke situaties terecht komen. Hij heeft ons al gered, want zelfs wanneer we door rivieren gaan, zullen we niet weggespoeld worden. Hij redt ons niet úit de situatie, maar Hij heeft ons al gered waardoor het vuur ons niet zal verbranden. De vlammen zullen ons niks doen. Het enige wat we moeten doen, is slechts door de situatie te gaan. Hoe onmogelijk deze ook lijkt.

Deze tekst gaf mij een ander perspectief, want ben ik dan niet al gered vóór ik op de rand begon te lopen? Ben ik niet al gered vóór ik aan deze hikeroute begon?

Denkbeeldig stond ik daar, op het randje, van de berg en van mijn geestelijk leven. Ik keek nog eens over de rand en de tranen die vielen hebben nooit de grond geraakt – wat een diepte. En Zijn stem sprak:

“geen macht uit de hoogte of uit de diepte, nee, niets op deze aarde ons zal kunnen losmaken van de liefde van God. Die liefde heeft God ons gegeven door Jezus Christus, onze Heer.’’ (Romeinen 8:39)

Ik sloot mijn ogen en zei zachtjes: ‘Ik kan niet meer.’ Diep van binnen voelde en hoorde ik dat een Stem tegen mij zei: ‘Laat Mij maar. Vertrouw op Mij. Vertrouw op Mijn Woord.’ Oké dan. Ik stond op en vervolgde de weg die voor mij lag. Zelfs wanneer we zouden vallen (voor de zonde), is de Heer daar om ons op te vangen. Want Zijn Liefde heeft ons gered. Want Hij heeft mij uitgekozen en ik ben van Hem.

“Daarom kniel ik neer voor de Vader van Jezus Christus. Hij is als Vader het voorbeeld voor iedereen in de hemel en op de aarde. Dan bid ik dat Hij vanuit de rijkdom van zijn hemelse macht en majesteit jullie geest met zijn kracht zal vullen, door de Heilige Geest. Want dan zal Christus in jullie hart wonen door jullie geloof. Dan zullen jullie stevig geworteld zijn in zijn liefde, net zoals een boom met zijn wortels stevig in de grond staat. En dan zullen jullie samen met alle andere gelovigen gaan zien hoe breed en hoe lang, hoe hoog en hoe diep de liefde van Christus is. En dan zullen jullie gaan zien dat die liefde te groot is om te begrijpen. En dan zullen jullie vol worden van God Zelf.

God is in staat om eindeloos veel meer te doen dan wij kunnen bidden of bedenken. Dat doet Hij door de kracht die in ons werkt. Daarom is alle eer voor Hem in de gemeente, dankzij Jezus Christus, voor altijd en eeuwig! Amen! Zo is het!” (Efeziërs 3:14-21)

 Aan de slag!

Bedenk je vandaag eens wat jouw perspectief is of welk perspectief je zou willen hebben. Als je over dat randje loopt, vertrouw op God en geef niet op! Jij kunt dit! Wellicht ken je iemand anders die op het randje loopt en kan zij (of hij) wel een bemoediging gebruiken. Beteken dan vandaag nog iets voor deze persoon! Doe bijvoorbeeld een kaartje op de bus, stuur een bemoedigende tekst, koop mooie bloemen of bak een taart, wees creatief! Zij (of hij) heeft jou nodig!

Luistertip

I am a flower quickly fading
Ik ben een snel verwelkende bloem
Here today and gone tomorrow
Vandaag hier en morgen verdwenen
A wave tossed in the ocean
Een golf in de zee gegooid
A vapor in the wind
Een mistvlaag in de wind
Still You hear me when I`m calling
Nog steeds hoort U me als ik roep
Lord, You catch me when I’m falling
U vangt me als ik val
And You`ve told me who I am
En U heeft me verteld wie ik ben
I am Yours, I am Yours
Ik ben van U, ik ben van U