Waarom zou ik God vertrouwen?

16

okt

Charlotte Molenaar

Bij verkiezingen beloven politici een heleboel mooie dingen. De beste toekomst krijg je echt alleen als je op hun partij stemt! Zij hebben echt de beste oplossing voor alle problemen in Nederland. Maar hoe kunnen ze dat nu zo zeker zeggen? Als ik dit schrijf, is er nog steeds geen kabinet gevormd na de verkiezingen van afgelopen maart. Politici beloven van alles, maar kunnen dat lang niet altijd waar maken, omdat ze moeten samenwerken met andere partijen die andere belangen hebben. Toen God Abraham beloofde dat hij een heel groot nageslacht zou krijgen, deed Hij iets waardoor het nog zeker was dat de toekomst die God beloofde ook daadwerkelijk zou komen. God is te vertrouwen. Dit kun je lezen in Hebreeën 6:4-20.

Een voorbeeld

In het Bijbelboek Hebreeën worden vaak personen uit het Oude Testament gebruikt om uit te leggen wie Jezus is en wat Hij nu precies gedaan heeft. In dit hoofdstuk wordt Abraham daarvoor gebruikt. Abraham was 75 jaar oud toen God hem riep om naar het land Kanaän te gaan (Genesis 12). Abraham en zijn vrouw Sara hadden geen kinderen die voor hen konden zorgen als ze ouder werden. Gelukkig was hun neef Lot er, maar die gaat halverwege de reis door het land toch ergens anders wonen. God belooft Abraham echter dat hij tot een groot volk zal worden. Hij zal een zoon krijgen. Zijn geslacht zal niet uitsterven, maar zijn nakomelingen zullen het land waar Abraham naar toe is getrokken in bezit nemen. Deze belofte voor een toekomst lijkt echter hopeloos. Twee bejaarde mensen die nu nog kinderen moeten gaan voortbrengen? Daar moeten ze dan maar op vertrouwen? Dat kan toch nooit…?

Een belofte

Deze belofte van God is echter niet zomaar een belofte. In die tijd was nageslacht je zekerheid. Je kinderen zullen voor je zorgen als je ouder bent. Er bestond toen nog geen pensioenfonds, dus je was afhankelijk van je kinderen. Als je die niet had werd je aan je lot overgelaten. God belooft deze twee oude mensen echter dat Hij wel degelijk voor hen zal zorgen. En Hij zorgt niet alleen voor hun tweeën, maar door hen zal de hele aarde gezegend worden. Uit hun nageslacht zal namelijk de Messias geboren worden. Dat is de manier waarop God de hele aarde nieuw wil maken: via de Man die geboren wordt uit het nageslacht van twee bejaarde mensen.

Want toen God Abraham de belofte deed, zwoer Hij bij Zichzelf, omdat Hij bij niemand die hoger was, kon zweren.
– Hebreeën 6:13 (HSV)

Een eed

Om nog duidelijker te maken dat God dit echt zal gaan doen, doet God naast een belofte nog iets anders: Hij zweert. Als je als getuige op moet treden in een rechtszaak, moet je zweren dat je de waarheid spreekt. Anders zou iemand namelijk op basis van leugens veroordeeld kunnen worden. Met zo’n eed zeg je dat je echt de waarheid spreekt, dat anderen je op je woord kunnen vertrouwen, anders mag God je straffen. Zweren doe je dus bij iets of iemand die hoger is dan jezelf. Maar nu is God het die zweert.

Omdat Hij aan de erfgenamen van de belofte overvloediger de onveranderlijkheid van Zijn raadsbesluit wilde bewijzen, heeft God die bekrachtigd met een eed.
– Hebreeën 6:17 (HSV)

God wilde aan Abraham en Sara duidelijk maken wat Zijn besluit was: jullie krijgen nageslacht. Een belofte is dan niet genoeg. God haalt alles uit de kast om duidelijk te maken hoe zeker dit is: Hij zweert erbij. Deze belofte gaat Hij echt waar maken. Hij is echt te vertrouwen.

Vertrouwen

Abraham heeft zijn toekomst gekregen. Hij kreeg Izak nadat hij 25 jaar geduldig heeft moeten wachten. Door te vertrouwen op de belofte is het werkelijkheid geworden, zegt Hebreeën 6. Als je de geschiedenis van Abraham in Genesis leest, lijkt hij helemaal niet zo’n groot geloof te hebben dat God hem een zoon gaat geven. Hij bedenkt samen met Sara allemaal plannetjes hoe ze toch nageslacht kunnen krijgen (Genesis 16). En hij brengt zelfs de vervulling van Gods belofte in gevaar door tegen de farao in Egypte te zeggen dat Sara zijn vrouw is. Hierdoor komt zij in het harem van de farao terecht. En hoe kunnen Abraham en Sara dan nog een kind krijgen? Toch zegt Hebreeën dat Abraham de belofte in vervulling heeft zien gaan door zijn vertrouwen. Abraham wordt zelfs een geloofsheld genoemd in Hebreeën 12. En Sara wordt een geprezen omdat zij ‘door het geloof vertrouwde op Degene die de belofte had gedaan’ (Hebreeën 11:11, NBV). Deze mensen hebben door de weerbarstigheid van het leven heen, vertrouwd op de God van de belofte.

Een toekomst

God had niet alleen een zoon aan Abraham beloofd, maar ook dat in hem de hele wereld gezegend zou worden. Deze zegen voor de hele wereld is gebleken in de Here Jezus. Zijn leven en sterven is de grootste zegening die de wereld maar heeft kunnen ontvangen. Door Hem hebben we vrede met God. Deze belofte van de vrede die we hebben in Jezus is net zo zeker en vast als de belofte die God aan Abraham gedaan heeft. De God die niet kan liegen heeft een belofte gedaan en zweert daar ook nog eens bij. De vrede die we ontvangen in Jezus is dus onwankelbaar. Die vrede geeft ons weer een toekomst. Een zekere toekomst. Zekerder kan God het niet maken.

Een vast vertrouwen

Onze redding is het vasthouden aan de hoop die er is in Jezus (vers 18). We kunnen weer hoop hebben als we vertrouwen op wat Jezus voor ons gedaan heeft. God heeft zo duidelijk laten zien bij Abraham dat wat Hij belooft ook echt uitkomt. Abraham moest 25 jaar wachten, maar hij heeft een gigantisch volk voortgebracht. Als God belooft dat we vrede met Hem hebben door Jezus Christus, kunnen we daarop vertrouwen. We hebben weer een toekomst met God. Hij heeft dat zelf tot stand gebracht in Jezus. Die hoop is als een anker voor onze ziel. Die hoop verandert niet. Daar kunnen we op vertrouwen. God heeft zijn beloften waargemaakt en het enige wat wij hoeven te doen is: vertrouwen op die zekere beloften.

Aan de slag!

  • Vind jij het lastig om God op zijn beloften te vertrouwen? Hoe komt dat? Wat kun je leren van dit gedeelte?
  • Luister het lied Anchor van Hillsong Worship.

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    In het stukje vertrouwen staat dat Abraham zegt tegen Farao dat Sara zijn vrouw is, dat moet toch zuster zijn? Daardoor komt ze in de harem van Farao.

    Overigens een mooie blog om God te vertrouwen op Zijn woord!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap