Van hoogtepunt naar dieptepunt – Wat kun je leren van Elia?

07

aug

Gastblogger

Vind jij het ook niet heerlijk om in een samenkomst te zijn waar zo duidelijk de kracht van God aanwezig is? Om getuige te zijn van het feit dat God nog steeds wonderen doet. Dat Hij nog steeds dezelfde God is uit de Bijbel. Op de momenten waarin Gods kracht zo duidelijk aanwezig is kunnen we het gevoel ervaren dat we, samen met Elia, op de top van de berg Karmel staan. Op de top van de berg waar God zichzelf openbaart met vuur. Maar dit verhaal laat ook een andere kant zien. Een kant van ontmoediging, twijfel en verslagenheid. Hoe heerlijk het ook kan zijn op de top van die berg, er is altijd een moment dat je van die berg af komt en de vijand zijn pijlen weer op je afvuurt en de kans bestaat dat je vergeet hoe krachtig God is en je ontmoedigd raakt. Herkenbaar? Lees dan snel verder. 

Hoogtepunt

Elia is een profeet in de tijd dat Achab koning was over Israël. Van Achab kunnen we lezen dat wat hij deed slecht was in de ogen van de HEERE, meer dan allen die voor hem geweest waren. Koning Achab trouwt daarbij ook nog met een heidense vrouw, Izebel, die de afgod Baäl vereert. Achab ging hierdoor ook Baäl vereren, en richtte voor Baäl een altaar en een gewijde paal op. Als reactie hierop wordt Elia door God eropuit gestuurd om naar de koning te gaan en een droogte af te kondigen over heel Israël. Direct daaropvolgend moet Elia van God weg van de plek waar hij verblijft. Hij verblijft eerst bij de beek Kirth en later bij de weduwe in Zarfath. Op beide plekken voorziet God op een wonderbaarlijke manier van eten en drinken.  

Na drie jaar spreekt God opnieuw tegen Elia, hij moet de Baälprofeten uitdagen. Op de berg Karmel vindt er dan een geweldig manifestatie plaats van Gods kracht. God antwoordt op het gebed van Elia met vuur uit de hemel. Het volk is uitzinnig en buigt zich vol overgave neer voor God en belijden Hem als Heer.  

Wellicht heb je ook weleens zo’n soort ervaring meegemaakt bij het bezoeken van een samenkomsten of conferentie? Dat je ervoer dat Gods aanwezigheid zo sterk aanwezig was, alsof Hij antwoordde op de gebeden of aanbidding met vuur uit de hemel. Van die ‘wauw’-momenten waardoor je zo verwonderd bent en opnieuw onder de indruk van Gods grote macht en kracht. Een overweldigend gevoel waardoor je het liefst niet van de top van die berg af wil komen. Uiteindelijk komt toch dat moment dat je van die berg af moet, en het ‘gewone’ dagelijkse leven weer begint. Vaak is daar dan ook gelijk de vijand die zijn pijlen op je afvuurt, zo ook bij Elia. Daarom hou ik zo van de Bijbel, je leest niet alleen maar succesverhalen over het wandelen in Gods voorziening en kracht, maar ook over ontmoedigingen en worstelingen met God. Iets wat jij wellicht, samen met mij, ook herkent?

Dieptepunt

Als je hoofdstuk 17 en 18 van het boek 1 Koningen leest, lees je geweldige getuigenissen over Gods voorziening en kracht. Met als absolute hoogtepunt, de klapper op de berg Karmel. Maar Elia lijkt dit te vergeten als hij te horen krijgt van de bode van Izebel dat ze hem om wil laten brengen. Hij slaat op de vlucht de woestijn in. 

Hier zie je wat de kracht van woorden met Elia, een mens zoals jij en ik, doet. Typisch zo’n gemene pijl van de vijand. Elia raakt ontmoedigd, er ontstaat twijfel en een gevoel van verslagenheid. Elia vlucht de woestijn in en gaat zitten kniezen onder een bremstruik. Elia wil zelfs niet meer leven, zo ontmoedigd (burn-out of depressief) is hij. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik herken periodes van ontmoediging in mijn leven. Ondanks dat ik getuige heb mogen zijn van Gods voorziening en kracht, is daar soms ineens die ontmoediging en slaat de twijfel toe. Dan weet ik gewoon even niet meer hoe het allemaal moet en kruip ik het liefst in het hoekje van de bank. Het feit dat zelfs zo’n groot man als Elia na zo’n enorm succesverhaal ontmoedigd raakt, geeft mij het besef dat ik me niet hoef te schamen als ik ontmoedigd ben. Het kan ons allemaal overkomen dat we (zwaar) ontmoedigd zijn. Maar hoe gaan we hier dan mee om? En niet geheel onbelangrijk: waar is God dan in het hele verhaal? 

Brood en water

Elia heeft zijn gedachten gevoed met de woorden van de bode. Deze woorden hebben ervoor gezorgd dat Elia ontmoedigd is geraakt en onder de bremstruik terecht is gekomen. Maar dan stuurt God een engel. Wauw, wat een liefdevolle zorg van God! God wil dat Elia zich voedt met wat God Hem geeft. God wil dat jij en ik ons voeden met wat Hij ons geeft. 

Hij viel onder de bremstruik in slaap, maar er kwam een engel, die hem aanraakte en zei: ‘Word wakker en eet wat.’ Elia keek op en ontdekte naast zijn hoofd een brood, in gloeiende kooltjes gebakken, en een kruik water. Nadat hij had gegeten en gedronken ging hij weer onder de struik liggen. Maar de engel kwam terug, raakte hem opnieuw aan en zei: ‘Sta op en eet wat, anders is de reis te zwaar voor je.’ Elia stond op, en toen hij had gegeten en gedronken liep hij, gesterkt door dit voedsel, veertig dagen en veertig nachten door de woestijn, tot hij bij de Horeb kwam, de berg van God.  
– 1 Koningen 19: 5-8 (NBV).

God wil dat wij ons voeden met het Brood des levens en drinken van de Bron van Levend water. Niet dat alles hiermee direct opgelost is, maar het sterkt ons in de reis door de woestijn. 

Aan de slag 

Op welk punt sta jij momenteel in je leven?  

  • Ben je op een hoogtepunt, en ervaar je de kracht van God?  

Dank Hem hiervoor en vraag Hem in hoeverre jij hier andere mensen mee kan dienen!

  • Ben jij op een dieptepunt, wil jij je het liefst terugtrekken in een hoekje?  

God is ook hierin aanwezig. Hij wil je sterken met brood en water, het Woord en de Heilige Geest. Lees als bemoediging ook nog eens Psalm 23 en laat je ziel verkwikken en versterken door het Woord.  

Deel deze overdenking

  1. Samantha schreef:

    Mooie blog, bedankt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap