Ik ben moe. Ik voel me opgebrand, en alsof ik het al te lang zelf – zonder God – heb gedaan. En als ik eerlijk ben is dat ook zo. Ergens ben ik van God afgedwaald en in m’n eentje verder gegaan. Ergens heb ik een afslag genomen. Zonder dat ik het op dat moment […]
Van God afgedwaald? Als die cirkel zich steeds herhaalt
Ik ben moe. Ik voel me opgebrand, en alsof ik het al te lang zelf – zonder God – heb gedaan. En als ik eerlijk ben is dat ook zo. Ergens ben ik van God afgedwaald en in m’n eentje verder gegaan. Ergens heb ik een afslag genomen. Zonder dat ik het op dat moment in de gaten had. En nu moet ik daar de gevolgen van aanvaarden. Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten – toch?
Zoals een hert hevig verlangt naar water, zo verlang ik hevig naar U, God. Ik heb dorst naar U, de levende God. – Psalm 42: 2-3a (BB)
Wéér op datzelfde punt: afgedwaald
En eerlijk gezegd is het niet de eerste keer dat ik me op dit punt bevind. Drukte, stress en afleiding zorgen er keer op keer weer voor dat ik me van God afzonder – bewust of onbewust. De ene keer dwaal ik wat verder af dan de andere keer, maar afgedwaald ben ik in ieder geval. En vooral na déze keer vraag ik me af: hoe krijg ik het toch elke keer voor elkaar? Hoe kom ik elke keer weer op dit punt terecht? Het punt dat ik eigenlijk al te ver van God ben afgedwaald voordat ik doorheb wat er aan de hand is. En waarom kom ik daar niet eerder achter, wanneer het nog gemakkelijk is om m’n route aan te passen? Nu moet ik eerst op het punt komen dat ik me heel rot voel, voordat ik herken dat er iets aan de hand is. Waarom?
Ik zeg tegen mezelf: “Waarom ben je zo treurig? Waarom ben je zo onrustig? Vertrouw op God! Hem zal ik prijzen. Hij is mijn Redder, Hij is mijn God!” Ik voel me erg verdrietig. Daarom denk ik aan U, hier in het gebied van de Jordaan en de Hermonbergen vér van uw huis. – Psalm 42:6-7 (BB)
Het gevoel dat we het alleen kunnen
Vaak gaat het bovenstaande gevoel bij mij vooraf aan een periode waarin dingen best goed gaan, waardoor ik me steeds afhankelijker van God ga voelen. Een periode van voorspoed kan ons soms het gevoel geven dat we het allemaal prima alleen kunnen. Maar voor mij – en misschien voor jou ook wel – heeft dit ook een keerzijde. Hoe zekerder ik ervan overtuigd raak dat ik het leven zélf kan controleren, hoe voller m’n hoofd met mijzelf raakt. En langzaam maar zeker begint die controledrang op te breken, want controle over iets (willen) hebben betekent in mijn geval ook stress over of ik het wel of niet kan. En zo verval ik ongemerkt in een neergang, en kom ik uiteindelijk in bovenstaande situatie terecht – afgedwaald en vermoeid. Is dat nou echt nodig?
We hebben afhankelijkheid nodig
Misschien wel. Misschien wel, omdat we pas op het moment dat we ons rot voelen weer tot het besef komen dat we van God afhankelijk zijn. Dat we Hem echt heel hard nodig hebben. Misschien kunnen we eigenlijk niet zonder die op- en neergang, het afgedwaald raken. Die onafhankelijkheid die we voelen als ons leven beter gaat… die moeten we nu juist niet hebben. We hebben mindere momenten en perioden nodig om te beseffen dat we compleet afhankelijk zijn van God. Om te voorkomen dat we de controle over ons leven helemaal overnemen.
Een zich steeds herhalende cirkel
Het beste zou een hartsgesteldheid zijn waarin we onze afhankelijkheid van Hem continu belijden. Wanneer we ons beseffen hoe weinig we zelf in te brengen hebben, kunnen we des te meer van God ontvangen. Hoe meer ruimte we Hem geven, hoe meer Hij in zal nemen. En hoe meer ruimte Hij inneemt, hoe meer we vanuit Hem kunnen doen en hoe minder het ons op zal breken. Maar helaas kan ik niet zeggen dat ik die hartsgesteldheid voortdurend heb en voel. Helaas is het meer een cirkel die zich steeds herhaalt. En hoe ontmoedigend dat ook mag voelen, als ik in die zich voortdurend herhalende cirkel toch steeds weer bij God terug kom en bij het feit dat ik écht compleet afhankelijk van Hem ben, dan doe ik het ervoor.
Aan de slag!
Muziek speelt voor mij soms een grote rol in het me helpen beseffen dat ik van God ben afgedwaald. Bethel Music heeft onlangs een prachtig album uitgebracht: ‘Starlight’. Het nummer ‘God I look to You’ heeft een prachtige tekst: ‘God I look to You, You’re where my help comes from. Give me wisdom; You know just what to do.’ (Vertaling: God ik kijk naar U, U bent waar mijn hulp vandaan komt. Geef mij wijsheid; U weet precies wat ik moet doen) Luister hier dit mooie nummer!
6 reacties op “Van God afgedwaald? Als die cirkel zich steeds herhaalt”
Prachtig en zo herkenbaar. Dank je wel voor dit eerlijke blog.
Heel herkenbaar! Soms ook wel weer lastig merk ik om echt terug bij God te komen en op Hém te vertrouwen en naar Hem te luisteren in plaats van mijn eigen wil.
Ik voel me soms de enige die dit zo ervaart. Toch fijn de herkenning te vinden, al is het ergens ook bedroevend dat velen dit ervaren. Gelukkig zijn er telkens weer de open armen van de Vader waar wij dankzij de Zoon altijd welkom zijn. Laten we bidden om de Geest om ons op het goede pad te houden. Dank voor deze mooie meditatie.
In onze besloten Facebookgroep met meer dan tweeduizend leden kun je je aansluiten bij een Zij Lacht (bijbelstudie)groep, of je kunt er zelf een starten!
6 reacties op “Van God afgedwaald? Als die cirkel zich steeds herhaalt”
Prachtig en zo herkenbaar. Dank je wel voor dit eerlijke blog.
Zo mooi geschreven Mandy, waardevol en herkenbaar, dankjewel 🌸
Bedankt🌻
Heel mooi stukje! Erg herkenbaar❤️ dankjewel!
Heel herkenbaar! Soms ook wel weer lastig merk ik om echt terug bij God te komen en op Hém te vertrouwen en naar Hem te luisteren in plaats van mijn eigen wil.
Ik voel me soms de enige die dit zo ervaart. Toch fijn de herkenning te vinden, al is het ergens ook bedroevend dat velen dit ervaren. Gelukkig zijn er telkens weer de open armen van de Vader waar wij dankzij de Zoon altijd welkom zijn. Laten we bidden om de Geest om ons op het goede pad te houden. Dank voor deze mooie meditatie.