Tijd voor rust in je week! Maar hoe?

Aan het begin van een nieuw school- of studiejaar, wat er hopelijk heel wat anders uit ziet dan een jaar geleden, staat je waarschijnlijk een hoop te wachten. Alles is in de opstartfase en aan jou de taak om het in een bepaalde vorm te gaan gieten. Hoe combineer je alles? Het gevaar bestaat dat je je erdoor laat overvallen en over een paar weken alweer uitgeblust op de bank ploft. Maar wat als het anders kan? Wat als je vanuit rust aan het werk gaat?

Ik vind het heerlijk dat er steeds meer kan en mag. Verjaardagen worden gevierd, jubilea gepland, meerdere avondjes uit zijn een feit. De agenda stroomt automatisch vol. Bij ons thuis pakken we regelmatig de weekplanner erbij. Staat alles erin? Waar worden we de komende tijd verwacht? ‘Oh leuk, die verjaardag komt eraan!’ Of: ‘Zullen we die avond uit eten gaan?’. En ook werkafspraken worden meer gemaakt. Ik kijk uit naar de leuke dingen die gaan komen en geniet van werken.

Tijd voor rust plannen we niet in

Maar er ligt voor mij ook een uitdaging: rust nemen schiet er nogal eens bij in. Een volle agenda is leuk, maar ik laat me er ook gemakkelijk door leiden. Ik ga van het ene in het andere en probeer het plan-technisch goed te laten verlopen. Oppas hier, uitje daar. ‘Oh, ik moet dan werken, ben jij toevallig thuis?’ Maar tijd voor rust en ontspanning, dát plan ik niet in.

Het afgelopen jaar hoefde dat natuurlijk ook niet. Er was méér dan genoeg tijd voor rust en ontspanning. Af en toe mocht het zelfs een tandje minder wat mij betreft. We lieten ons leiden door onze agenda, maar hey, dat was nogal makkelijk want deze was vrijwel leeg.

Misschien is september een goed moment om de leiding over onze agenda (terug) te nemen. Om intentioneel met onze tijd om te gaan. En hierbij kan ik niet anders dan denken aan het ritme dat God zelf in zijn wereld heeft gelegd:

Zo maakte God de hemel en de aarde en alles wat daarop leeft en groeit. Op de zevende dag was alles af en maakte God niets meer. Op de zevende dag rustte God uit van al zijn werk. God zegende de zevende dag en maakte er een heilige dag van, omdat Hij toen uitrustte van het maken van de hemel en de aarde.
– Genesis 2: 1-3 (BasisBijbel)

God creëerde ruimte voor rust in het ritme van de week

Zes dagen was God aan het werk. Hij gaf alles wat Hij had. En toen was het klaar. Op de zevende dag rustte Hij. Genoot Hij van zijn werk. En van zijn rust.

Het is niet voor niets dat Hij dit voorbeeld geeft. God hóeft niet te rusten. Maar wij, zijn kinderen, wel. We gaan eraan onderdoor als we het niet doen. Dus laten we zijn voorbeeld volgen.

Zes dagen werk, één dag rust. Moet te doen zijn, toch?

Heb jij een vergelijkbaar (week)ritme? Een dag waarop je rust? Of stop je die ene dag, misschien wel de zondag, vol met allerlei (leuke!) afspraken? En als je eerlijk bent, kom je genoeg aan rust en ontspanning toe? Of zou je daar nog wat stappen in willen zetten?

Aan de slag!

Er zijn twee manieren om serieuzer met een rustdag aan de slag te gaan. Het roer omgooien, de pleister eraf trekken, hoppa! Je afspraken schrappen en er serieus werk van maken. Maar dat werkt niet voor iedereen. Je kunt je rustdag ook stukje bij beetje veroveren. Begin met een uurtje en sprokkel het in de komende tijd bij elkaar. Een goede rustdag vraagt misschien wel wat planning en dat is oké.

Stel jezelf in ieder geval een aantal vragen:

– Wat geeft mij echt rust en ontspanning? Hoe geniet ik, samen met God?
– Hoe kan ik dit in de rustdag opnemen? Hoeveel tijd kan en wil ik eraan spenderen?
Als je een gezin hebt, zijn dit vragen die je ook met elkaar kunt bespreken. Willen we meer tijd samen of juist ook momenten alleen? Dit vraagt een extra beetje planning.

Hoe concreter je antwoorden, hoe makkelijker de stap naar meer rust wordt. En ook: hoe meer zin je krijgt in die momenten van ontspanning, juist op de dagen dat je werkt. Je weet dat je al je energie doordeweeks kan geven, omdat er een moment van opladen aankomt.