Psalm 19 – Hoor de taal van de Schepping (deel 1)

26

sep

Iona van den Dries

Als je het woord ‘natuur’ hoort, waar denk je dan aan? De geur van herfstbladeren of vers gemaaid gras, schilderachtige zonsondergangen of het ruisen van de golven? Ik weet niet of je dit ook hebt, maar als ik denk aan de schepping, denk ik meteen aan de natuur, aan planten en dieren en uiteindelijk ook de mensen die in diezelfde wereld thuishoren. Wanneer dingen me te veel worden, kan een moment buiten staan me al zoveel rust brengen. Of als ik vastloop in mijn werk en mentaal rondjes blijf lopen, kan het geluid van een mus of duif die voor het raam zit me verbazen en uit die gedachten halen. Op zulke momenten word ik eraan herinnerd dat er nog een werkelijkheid is buiten mijn tunnelvisie. Psalm 19 laat zien dat er wellicht nog veel meer te leren valt van de schepping.

De schepping vertelt

Psalm 19 wordt aangekondigd als een psalm van David voor de koorleider. Zo begint het:

De hemel verhaalt van Gods majesteit,
het uitspansel roemt het werk van zijn handen,
de dag zegt het voort aan de dag die komt,
de nacht vertelt het door aan de volgende nacht.

– Psalm 19: 2-3 (NBV)

Zowel de hemel als het uitspansel vertellen van Gods scheppingswerk, misschien wel door alleen al te bestaan of door hun omvang en tegelijkertijd de aandacht voor detail die je erin terugziet. Wolken en de sterren kunnen een betoverend zicht zijn. Zoals de Studiebijbel laat weten, lijken de bovenstaande vier regels te verwijzen naar scheppingsdagen, namelijk toen het licht van het duister werd gescheiden in dag en nacht (de eerste dag), de hemel werd gemaakt (de tweede dag) en toen de zon, maan en de sterren werden gemaakt (de vierde dag). Ook kunnen deze onderdelen je aan het denken zetten over andere bijbelverhalen, zoals Gods belofte aan Abraham dat hij nakomelingen zou krijgen zo veel als de aanblik van sterren aan de hemel (Genesis 15:5) of dat God manna uit de hemel gaf om het volk van Israël te voeden in de woestijn (Exodus 16).

Een taal zonder klank

Hoewel de onderdelen van de Schepping vertellen over God en zijn werk als Schepper, doen ze dat niet in woorden:

Toch wordt er niets gezegd, geen woord
gehoord, het is een spraak zonder klank.
Over heel de aarde gaat hun stem,
tot aan het einde van de wereld hun taal. […]

– Psalm 19: 4-5 (NBV)

Het lijkt een onmogelijkheid: er wordt niets gezegd, maar de boodschap strekt zich uit over de hele aarde. Dit laat zien dat de taal van de schepping misschien niet werkt als de taal van mensen. Dat betekent echter niet dat de schepping niets kan zeggen – integendeel! Op hun eigen manier laten deze elementen van de schepping iets van hun Maker zien. De hemel en het uitspansel spannen zich letterlijk uit over de wereld en omringen zo de hele aarde. Dit kun je lezen als dat dit deel van Gods schepping overal gezien kan worden. De dag en de nacht zijn herhalend, ze vormen een cyclus die ons helpt tijd te onderscheiden. Zo blijft de boodschap van Gods schepping hetzelfde van dag op dag, van nacht op nacht, door de tijd heen. Doordat deze elementen van de schepping vaststaan en niet veranderen, kunnen ze ook doen denken aan hoe God altijd Dezelfde blijft.

Het verhaal van de zon

Na de hemel en het verschil tussen dag en nacht komt de vierde scheppingsdag, waarop de zon, de maan en de sterren worden gemaakt. Na het stuk Over heel de aarde gaat hun stem, tot aan het einde van de wereld hun taal, staat:

Daar heeft hij een tent opgeslagen voor de zon:
een jonge bruidegom die het bruidsbed verlaat,
een held die vrolijk voortreed op zijn weg.
Aan het ene einde van de hemel komt hij op,
aan het andere einde voltooit hij zijn loop,
niets blijft voor zijn gloed verborgen.

– Psalm 19: 5-7 (NBV)

De zon wordt beeldend besproken als een persoon, als een bruidegom en held die opgewekt de weg gaat die voor hem ligt. Van het ene einde van de aarde rent hij naar het andere, elke dag weer. De zon reist door de hemel en onderscheidt dag van nacht, waarmee de zon zowel de hemel als de dagen bij elkaar brengt in zijn baan. Niet alleen is de zon te zien over de hele wereld, maar juist ook op specifieke momenten van de dag (en niet de nacht). Er staat ook dat niets voor zijn gloed verborgen blijft. Dit is een element dat naar God kan verwijzen, namelijk Gods alwetendheid: niets is voor Hem verborgen. Tegelijk bereiken zijn warmte en licht in de vorm van de zon de hele wereld.

De taal van de schepping is misschien niet een taal zoals velen van ons dagelijks spreken, maar het is het waard om ernaar te leren luisteren. Er ligt schoonheid, wijsheid en verwondering verscholen in dingen die we als alledaags zijn gaan zien.

Morgen lees je over het tweede deel van Psalm 19. Voel je vrij om vast vooruit te lezen of je morgen te laten verrassen!

Aan de slag!

De natuur heeft een eigen taal en elk onderdeel vertelt op een andere manier over God. Neem vandaag een moment om te letten op de schepping om je heen. Kijk naar de lucht, luister naar het geritsel van bladeren of let op de geuren van een bos of park. Wat zou dit stukje schepping jou kunnen vertellen over de God die dit alles, inclusief jou, gemaakt heeft?

Luistertip: Chris Tomlin – Indescribable (Youtube, Spotify)

Deel deze overdenking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap