Psalm 62 – Stil, mijn ziel wees stil

Deze woorden die inleiding vormen van een bekend opwekkingslied komen uit Psalm 62. In deze psalm spreekt David zijn vertrouwen uit naar God. Zijn ziel is stil geworden voor God. Herken jij deze stilte in je ziel? Of juist helemaal niet?

Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen. (…) Zeker, mijn ziel, zwijg voor God, want van Hem is mijn verwachting. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet wankelen.

In God is mijn heil en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God. Vertrouw op Hem te allen tijde, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht. God is voor ons een toevlucht.
– Psalm 62:2-3 en 6-9 (HSV)

Rust in de storm

In zijn moeite en strijd spreekt David zijn vertrouwen in God uit. Hij spreekt over zijn vijanden en roept het volk op om zich op God te richten. Ik kan me voorstellen dat de paniek best groot was, gezien uit de psalm blijkt dat zijn vijanden hem belagen, dat hij als een omvallende wand, een instortende muur is. Maar David spreekt zichzelf toe om tot rust te komen. God is zijn rots en zijn toevlucht en daarom zal hij niet wankelen. In God vindt hij rust en stilte, ondanks de storm om hem heen.

Bovenstaande teksten heb ik gekozen omdat mij iets opvalt. Lees vers 2 en 3 nog maar eens en vergelijk deze met vers 6 en 7. Wat valt jou op?

Ik zal niet wankelen

In vers 2 van Psalm 62 spreekt David erover dat zijn ziel stil is voor God. Hij heeft zijn hoop op Hem gevestigd. In vers 6 gebiedt David zijn ziel om stil te zijn, om te zwijgen. Hij geeft zichzelf dus heel bewust de opdracht om terug te gaan naar de stilte, omdat hij zeker weet dat hij het van God mag verwachten.

Vers 3 en vers 7 beginnen met dezelfde woorden, maar het laatste zinnetje is anders. Daar lijkt een bepaalde verandering te zijn. In vers 3 zegt David dat hij niet al te zeer zal wankelen. Hieruit kun je opmaken dat hij niet volledig zal instorten, maar het ‘niet al te zeer wankelen’ klinkt niet heel overtuigend. In vers 7 is David een stuk stelliger: “Ik zal niet wankelen’.

Kom tot de stilte

David spreekt over een innerlijke rust die kan bestaan temidden van een storm. Ook jij mag deze stilte opzoeken, (juist) middenin jouw persoonlijke stormen. Ware kracht is te vinden bij God en je mag er, net als David, zeker van zijn dat Hij altijd bij jou is, ook in jouw grootste moeilijkheden.

Toen er een kleine tien jaar geleden een flinke storm in mijn leven woedde, stuurde een goede vriendin het liedje ‘stil, mijn ziel, wees stil’ (opwekking 717) naar mij toe. De tekst raakte mij. Ik besefte dat ik me volledig mee liet slepen door de onrust die op dat moment om mij heen was. Ik kon niet vluchten voor de storm, maar wat ik wel kon doen was God zoeken. Mijn ziel tot stilte manen. Mijn gedachten eens op pauze zetten. Samen met God in het oog van de storm staan om op adem te komen, weer vertrouwen te krijgen.

Stil, mijn ziel, wees stil. Kom bij God. Vind rust.

Aan de slag!

Luister het lied ‘Stil, mijn ziel, wees stil’ eens en lees de tekst mee. Ik hoop dat je de rust mag ervaren wanneer je naar dit prachtige lied luistert!