Heb jij je weleens een vluchteling gevoeld?

19

aug

Gastblogger

De kranten schrijven er regelmatig over: het lot van vluchtelingen. Niet alleen in Nederland is hier aandacht voor, maar ook in de hemel. En niet alleen nu, maar iedere dag. Boven Psalm 56 staat geschreven: ‘Troost voor een vluchteling.’ Maar wie is eigenlijk die vluchteling over wie geschreven wordt? En wat herkennen wij hierin bij onszelf?  

De gezalfde koning van Israël, een vluchteling

Een vluchteling. Volgens de definitie van het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties uit 1951 is een vluchteling ‘iemand die vervolging te vrezen heeft vanwege zijn ras, godsdienst of politieke overtuiging, of omdat hij/zij tot een bepaalde sociale groep behoort of een bepaalde nationaliteit heeft.’ 

In Psalm 56 zien we David als vluchteling. Hij schrijft dit lied wanneer de Filistijnen hem bij Gath gevangen hebben genomen. David is op de vlucht geslagen voor Saul. David, de jongeman die gekozen was uit de vele zonen van Isaï. De gezalfde, volgens de boodschap die Samuël van God had gekregen.  

De Heer zei tegen Samuel: “Hoelang blijf je er nog over treuren dat Ik Saul niet langer als koning van Israël wil? Vul een ramshoorn met olijf-olie en ga naar Isaï in Betlehem. Want Ik heb één van zijn zonen uitgekozen als koning.
– 1 Samuël 16:1 (BB)

Een onmogelijke belofte? 

Koning David? De gevoelens en gedachten die we in Psalm 56 lezen zou je niet zo snel bij een koning verwachten. Nee, David is op dit moment een vluchteling. Dat is even heel wat anders, hè?

Voordat hij de positie van koning in kan nemen, moet David door een vrij heftige periode. Hij wordt enorm op de proef gesteld. Saul moet niets van hem hebben en doet er alles aan om tegen te houden dat David op de troon komt te zitten. David moet zichzelf verbergen in spelonken en zwerft van plek naar plek om zichzelf in veiligheid te brengen. Hij heeft genoeg redenen om bang te zijn.  

Heb jij ook een belofte van God voor jouw leven gekregen? Draag je een verlangen of een droom in je hart, waarvan je weet dat dit ook het verlangen van God is? Misschien zit je op dit moment wel in dezelfde positie als David. Je zwerft door het leven, omdat het lijkt alsof alles zich tegen je keert. De belofte lijkt onmogelijk te kunnen worden vervuld. Je zou je een geliefde koningsdochter moeten voelen, maar op dit moment voel je je een vluchteling en heb je genoeg redenen om bang te zijn.  

Maar als ik bang ben, vertrouw ik op U. 
Ik vertrouw op U, mijn God, en ik prijs uw woord. 
Omdat ik op U vertrouw, hoef ik voor niemand bang te zijn. 
Wat zou een mens mij kunnen doen?
– Psalm 56:4-5 (BB) 

Wat kies je: angst of vertrouwen? 

Voor zover ik het me kan voorstellen denk ik dat het leven van een vluchteling veel angst kent. Angst voor de toekomst. Waar ga ik naartoe? Wat zal er met me gebeuren? Zal ik de reis overleven? En als ik veilig op een plek aankom, hoe ga ik dan verder? Hoe bouw ik een heel nieuw leven op?  

En misschien is er nog wel meer angst voor de herinneringen van vroeger. Al het leed en de pijn die daar ligt. Trauma’s van de reis. Heimwee naar thuis. Het gemis van familieleden en vrienden. Genoeg redenen om bang te zijn.   

David gaat in zijn situatie terug naar het Woord van God. De belofte van God. Op het moment dat hij bang is, vertrouwt hij op God. Hij prijst het Woord van God. Dat is het enige dat hij in zijn situatie kan doen. Zullen wij met David meedoen? Of we ons nou een vluchteling voelen of niet, het enige dat echte vrede geeft is het vertrouwen op God. Hier mogen we onszelf, maar ook de mensen om ons heen steeds weer aan herinneren. God is trouw. Zijn plannen falen nooit!  

Ik vertrouw op U en ik prijs uw woord. 
Ik vertrouw op U, Heer, en ik prijs uw woord. 
Omdat ik op U vertrouw, hoef ik voor niemand bang te zijn. 
Wat zou een mens mij kunnen doen?  
Ik weet wat U mij heeft beloofd. 
Daarom zal ik U danken en prijzen. 
Want U heeft mijn leven gered. 
Dankzij U ben ik niet gevallen. 
Zo kan ik dicht bij U zijn en leven.
– Psalm 56:11-14 (BB)

Aan de slag! 

Wat doe jij op momenten dat je bang bent? 
Kun jij hierin iets leren van David? 
Wat helpt jou om, als je bang bent, te vertrouwen op God? 

If what’s ahead scares you, and what’s behind hurts you, just look above. He never fails to help you.

Deze overdenking verscheen eerder op Zij Lacht en is geschreven door Jacomien van Urk.

Deel deze overdenking

  1. Gert-Peter de Groot schreef:

    Een kleine 27 jaar geleden kwam ik zelf als “vluchteling” in Den Haag wonen. Ik vluchtte voor mijn vader, die de homoseksualiteit van zijn zoon niet wilde accepteren. Jammer dat de kerk dat toen ook niet deed. Nu, 2019, nog steeds niet

  2. Grietje schreef:

    Vluchten is heftig als werkwoord. Een vluchteling zijn, als zelfstandig naamwoord , nee een persoonsvorm, maakt het haast onomkeerbaar. Het is dan een ik ben. Een identiteit.

    Soms lig ik s nachts wakker en denk aan verschillende mensen die als vluchteling hier in ons land leven door achterdochtig het leven door te gaan, mensen op een boze manier bejegenen uit een stuk zelfbescherming. Vluchtelingen zijn eenlingen.. wens zo dat dat we allen oog krijgen voor elkaar, waardoor door het aangaan van verbindingen!

  3. Samantha schreef:

    Ik ben nu het boek ‘Zolang de citroenbomen bloeien’ aan het lezen; een heel ingrijpend verhaal over jonge mensen die uit Syrië vluchten. Wat een shit maken zij mee. En dan deze belofte van God… het is mijn gebed dat wij hier in Nederland meebouwen aan de realisatie van Zijn belofte in Psalm 56:14, in plaats van zo afwijzend te zijn. 🙏🏼

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap