Het verhaal van Esther: op het juiste moment op de juiste plaats

Op een bepaalde manier heeft ze me altijd gefascineerd. Ze ging, hoewel het moeilijk was. Ze liet haar angst zien, maar ondanks dat volhardde ze. En ze gaf niet op, maar vertrouwde op God. Ik heb het over Esther, het Joodse meisje uit de Bijbel. Ze wordt in de Bijbel ook wel koningin Esther genoemd. Ze werd geroepen om koningin te worden, maar misschien had ze wel hele andere dromen. En toch deed ze op de plek waar ze werd geplaatst haar werk. Nog meer dan dat: ze maakte het verschil. Niet uit eigen kracht, maar doordat ze erop vertrouwde dat God haar bij zou staan.

Misschien ken je het verhaal van Esther wel. Voor diegene die het niet kent, laat me het in het kort aan je vertellen. Het begin lijkt wel een beetje op een film. Koning Ahasveros, een groot man in die tijd, is op zoek naar een nieuwe koningin nadat zijn vrouw niet naar hem heeft geluisterd. Hij besluit zijn hovelingen het land in te sturen met de opdracht om meisjes te zoeken die maagd zijn en er mooi uitzien.

Esther, die bij haar neef woont, omdat haar ouders zijn gestorven, wordt ook meegenomen door de hovelingen. Samen met andere meisjes komt ze bij het hof van de koning. Daar wordt ze verzorgd en klaargemaakt om de koning te ontmoeten. En als zij bij de koning komt, staat er in de Bijbel, heeft de koning Esther ‘meer lief dan alle andere vrouwen en zij verwierf bij hem meer genade en gunst dan alle andere meisjes en hij zette de koninklijke diadeem op haar hoofd en maakte haar koningin in de plaats van Vasthi.’ (Esther 2:17, NBV)

Gods genade uitstralen

Het jonge Joodse meisje wordt nietsvermoedend koningin. Dromen die ze misschien vanaf jongs af aan had, vallen in duigen. Maar ze doet het. Ze wordt koningin, zonder iets over haar afkomst te vertellen. Er staat in de Bijbel dat Esther ‘genade verwierf in de ogen van ieder die haar zag.’ (Esther 2:15, NBV). Bijbeluitleggers vertalen het woordje ‘genade’ ook wel met ‘gunst’. In het Engels wordt het vertaald met: grace, kindness, mercy, compassion.  

Zijn we ons ervan bewust wat we uitstralen naar anderen? Stralen we iets van Gods liefde uit? Mogen we delen in Gods genade en mag dat zichtbaar worden aan anderen? Mag dit je gebed zijn, dag in dag uit: ‘Laat Uw liefde door mij heen zichtbaar worden. Zodat ik meer en meer op U mag gaan lijken, Heer!’

Op het juiste moment, op de juiste plaats

Esther verwierf genade in de ogen van ieder die haar zag. Maar toen ze daar stond om naar de koning te gaan, wist ze niet wat haar te wachten stond. Ze was daar aan het hof geplaatst met een opdracht, zonder dat ze het zelf wist. Niet lang nadat ze koningin is geworden, wordt er namelijk een nieuwe wet uitgeroepen. De wet van Haman, met de ernstige boodschap dat alle Joden gedood moeten worden. Alle Joden. Maar: Esther, de koningin, is zelf van joodse afkomst.

Wanneer Esther dit hoort, schrikt ze. Ze moet iets doen, maar wat? Mordechai, haar neef, vertelt Esther dat ze haar plek moet gebruiken en dat ze alles op alles moet zetten om het tij te keren. Ze moet naar de koning om te zeggen dat dit niet kan. Naar de koning gaan?

Mordechai is vastberaden en laat aan Esther de volgende boodschap brengen: ‘Beeld je maar niet in dat jij, omdat je in het koninklijk paleis woont, als enige van alle Joden zult ontkomen. Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze.

Toen liet Esther het volgende antwoord aan Mordechai geven: Roep alle Joden die in Susa wonen bij elkaar en vast voor mij: eet niet en drink niet, overdag niet en ’s nachts niet, drie dagen lang. Ook ik zal op die manier vasten met mijn dienaressen. En na die voorbereiding zal ik naar de koning gaan, al is dat tegen de wet. Moet ik omkomen, goed, dan zal ik omkomen.’ (Esther 4:13-16, NBV).

God heeft een doel met ons

Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze. Misschien moest je wel op deze plek zijn, Esther, om hier het verschil te maken.

Esther, het meisje dat koningin werd. Ze wist niet waarom ze daar werd geplaatst, maar na dit voorval wist ze het wel. God plaatst mensen op een plek die voor hen bestemd is. Ook al zouden wij die plek misschien dwaas vinden, God gaat Zijn ongekende gang. Met Esther, met jou, met deze wereld.  

Toen ik het verhaal van Esther las, moest ik denken aan een gedicht van Corrie ten Boom. Over het leven en Gods plan met een ieder. Niet jij kiest de kleuren, maar heel doelbewust werkt Hij. Want zo komt Gods plan tot stand. Dwars door alles heen.  

Mijn leven is een weefsel 
tussen mijn God en mij. 
Niet ik kies uit de kleuren; 
heel doelbewust werkt Hij. 
Soms weeft Hij er verdriet in 
en ik, door onverstand, 
vergeet; Hij ziet de boven- 
en ik de onderkant. 

Als ’t weefgetouw zal rusten 
en de spoel niet meer schiet om, 
zal God het doek ontvouwen 
en verklaart Hij het ‘waarom’. 
Hoe nodig donk’re draden 
zijn in des Wevers hand 
naast goud-en zilverdraden. 
Zó komt zijn plan tot stand.  

(Corrie ten Boom) 

Aan de slag!

Schrijf het bovenstaande gedicht ergens op waar je het vaak tegen komt. Denk bijvoorbeeld aan een papiertje dat je voorin je Bijbel bewaart of hang het boven je bed.

Deze overdenking verscheen eerder op Zij Lacht en is geschreven door oud-schrijfster Anne-Saar Kunz.