Psalm 27: hoop en wanhoop gaan hand in hand

David heeft zijn hoop op God gevestigd en ervaart tegelijkertijd ook wanhoop. Geloof in God brengt hoop en wanhoop met zich mee. Herkenbaar? Op het ene moment ben je vol van Hem en op het andere moment twijfel je, is God wel echt met mij? David richt zich tot God om zijn hart tot bedaren te brengen. Zeg je het met David na?

Van wanhoop naar hoop

De Heere is mijn licht en mijn heil voor wie zou ik vrezen? De Heere is mijn levenskracht, voor wie zou ik angst hebben?
– Psalm 27:1 (HSV)

In de eerste verzen lezen we over een zekerheid die voortkomt uit geloof in de bescherming en aanwezigheid van God. David beschrijft verschillende situaties met mensen waarin wanhoop ervaren kan worden. Van vijanden die nog ver weg lijken tot een groep mensen die tegen hem uitbreken. In vers drie benoemt David dat ondanks dit alles zijn hart niet zal vrezen. Als er in het Jodendom gesproken wordt over het hart gaat het over een zeer bewust en diep proces. In het hart van David borrelt de angst naar boven, maar David kiest ervoor om zich er niet door te laten beïnvloeden. Hoe doet hij dat? David gaat zingen. In plaats van de angst te voeden, prijst hij God. De Heere is mijn licht en mijn heil, mijn levenskracht, mijn schuilplaats. Hij richt zijn hart op God, waardoor er geen plaats meer is voor angst. God beantwoordt deze lofprijzing met zekerheid en bescherming. Wat een krachtig middel om rust te vinden en die ook weten te bewaren te midden van alle omstandigheden! Maar dan, dan toch slaat ook bij David de hoop om in wanhoop.

Van hoop naar wanhoop

Hoor HEERE, mijn stem als ik roep; wees mij genadig en antwoord mij.
– Psalm 27:7 (HSV)

Wat is er gebeurd met het geloof in Gods bescherming en trouw, waar aan het begin van de psalm over geschreven werd? Rabbijn Mendel Kaplan legt uit dat in het eerste gedeelte van de Psalm David spreekt over bedreigingen vanuit andere mensen. De strijd met anderen heeft hij overwonnen, want hij weet dat God altijd sterker is dan zijn vijanden. Vanaf vers zeven voert David een andere strijd, namelijk de innerlijke strijd. De hoop verandert in wanhoop; hij ervaart twijfel of God hem zal verlaten. David kent zijn eigen gebreken en begint daarom te smeken: wees mij genadig! Hij laat zien wat het betekent om mens te zijn in deze onvolmaakte wereld. Er zullen momenten zijn waarop we God heel dichtbij ons mogen ervaren en er zijn momenten waarop de wanhoop toeslaat. Waar twijfel om de hoek komt kijken. En dat mag, kijk maar naar David. Zo stellig als hij eerder zong ‘God is mijn licht’, zo bang roept hij slechts een paar verzen later ‘Hoor, Heere, mijn stem als ik roep’. Dus begin maar met roepen als je in een periode van wanhoop verkeert. Zeg het maar mee met David.

En weer terug naar hoop

Wacht op de HEERE, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de HEERE.
– Psalm 27:14 (HSV)

Wij zijn mensen met een hele hoop emoties die alle kanten op kunnen gaan. Van een stellige zekerheid kan je opeens in een gat van twijfel vallen. Kijk maar naar David en wat dacht je van Petrus die op het water loopt in alle zekerheid en toch ook begint te twijfelen? Ook hij gaat roepen, red mij. De Bijbel staat vol met voorbeelden van mensen waarbij hoop en wanhoop hand in hand gingen. God wil niets liever dan jou zekerheid en bescherming geven! Hij zal je hart sterk maken.

Aan de slag!

Lees Psalm 27 en leg al je hoop en wanhoop maar bij Hem neer.