Bewijs maar eens dat het écht waar is – over bewijzen dat God bestaat

“Ik geloof het niet. Tsja, ik ben nou eenmaal iemand die bewijs wil zien. Bewijs het maar eens!” Ik hoor het regelmatig om me heen. En ik snap het. Want het hele gebeuren zou zoveel makkelijker te geloven zijn, als je het gewoon kon bewijzen. Als het kon, bewijzen dat God bestaat, dan zou ik het doen. Dan zou ik het van de daken schreeuwen. Instagram er vol mee zetten, met dat bewijs. Maar hoe chill dat ook zou zijn, bewijzen dat God bestaat, dat kan ik niet. Hoe graag ik het ook zou willen. Of toch niet?

Tess Guinery (tip van Flip: meer mooie woorden op haar Pinterest) schrijft: “I’m building my life on the world’s greatest mystery – the only sure thing I know.” Ik bouw mijn leven op ‘s werelds grootste mysterie, het enige zekere dat ik weet. Het grootste mysterie. Eens. Iets dat niet te verklaren is, niet te bewijzen is, is met recht een mysterie. Het is mooi om daar je leven op te mogen bouwen, maar ook lastig. Zou het niet fijner zijn om je leven te kunnen bouwen op iets dat te bewijzen is?

Eén van de bekendste bijbelteksten over dit onderwerp staat in het bijbelboek Hebreeën.

“Het geloof is de zekerheid dat de dingen die we verwachten, ook werkelijkheid zullen worden. Het is het bewijs van de dingen die we nog niet zien.”
(Hebreeën 11:1, BasisBijbel)

Eigenlijk staat hier precies hetzelfde als wat Tess Guinery zegt. Het geloof is de zekerheid – het enige zekere dat ik weet – dat de dingen die we verwachten, ook werkelijkheid zullen worden – daar bouw ik mijn leven op. Het lastigste zinnetje vind ik eigenlijk het laatste: Het is het bewijs van de dingen die we nog niet zien. Bewijs. Waar dan?

Bewijzen dat God bestaat – kijk naar de kleine dingen

Waar dan? Nou, in de kleine dingen om ons heen. Hoewel, klein? Het zonlicht dat zo prachtig door de bomen schijnt op een mooie dag. Een pasgeboren baby. Het heelal, dat zo ingewikkeld in elkaar zit. De meest kunstzinnige bloemen, zo mooi. En zo kan ik nog wel een hele tijd doorgaan.

Ik las eens een verhaal over een professor die zijn studenten vroeg de zeven wereldwonderen op te schrijven. Na een tijdje moesten de blaadjes ingeleverd worden. Tijdens het bespreken bleek dat bijna iedereen dezelfde wereldwonderen opgeschreven had, waaronder de Taj Mahal in India en de Chinese Muur. Opeens merkte de professor dat er één verlegen studente was die haar blaadje nog niet had ingeleverd. Hij vroeg haar waarom ze dit nog niet gedaan had en ze antwoordde: “Ik heb hele andere wereldwonderen opgeschreven.” Het bleef even stil en toen ging ze verder: “Ruiken, proeven, ademhalen, voelen, liefhebben, lachen en rennen. Dat zijn voor mij wereldwonderen.”

Wauw. Bewijzen dat God bestaat? Kijk naar de dingen die we als zo vanzelfsprekend beschouwen, maar dat eigenlijk helemaal niet zijn.

Bewijzen dat God bestaat – moet je dat willen?

Aan de ene kant zou ik het graag willen, met keihard bewijs kunnen bewijzen dat God bestaat. Zeker als ik denk aan de twijfelaars in mijn omgeving. Of aan de niet-twijfelaars, die er zeker van zijn dat er geen God is. Wat zou ik het tof vinden als zij het ook mogen ervaren, het zeker-weten. Oké, dat is een punt vóór het willen bewijzen.

Toch geloof ik ook dat het niet de manier is waarop God wil dat wij in Hem geloven. Want God geeft ons in de Bijbel geen bewijs, geen zekerheid waarmee we zijn bestaan kunnen aantonen. De Bijbel is geen encyclopedie vol feitjes die te herleiden zijn. Het is een boek met echte verhalen. Echte verhalen over echte mensen. Verhalen over vertrouwen en liefde. En dat is waar God op uit is.  Als we wel móéten geloven vanwege al het bewijs dat er is, is onze relatie met God er niet één die op vertrouwen gebaseerd is. Dan zou het simpelweg ‘moeten’ zijn. Niks meer, niks minder.

Ik zou graag willen bewijzen dat God bestaat, maar wat ik nog veel liever wil is mijn leven bouwen op ’s werelds grootste mysterie, vanuit vertrouwen.

Aan de slag!

Denk eens na over het belang van bewijs voor jou persoonlijk. Hoe graag wil jij bewijzen dat God bestaat? Heb je dit nodig om te blijven/gaan geloven?

Luister hier het lied ‘Lichtjes in de mist’ van Matthijn Buwalda en Stef Bos. Het mooie aan het niet (kunnen) bewijzen dat God bestaat, vind ik dat iedereen een eigen voorstelling maakt van wie God is. Daar is ruimte voor. Hij is geen waterdicht systeem dat ons van boven is gegeven. Wie is God voor jou?