Onvervulde dromen – als God niet lijkt te doen wat Hij heeft beloofd

17 jaar was ik, toen God mij twee dromen gaf. Dromen die op dat moment recht tot mijn hart spraken. Allebei anders en toch was het net of zij hetzelfde wilden vertellen. Ik begreep niet precies wat de dromen betekenden en toch… ze waren zo duidelijk, zo echt, het voelde als een belofte. Een belofte dat God een groot plan had met mijn leven. Inmiddels ben ik 18 jaar en zijn we een jaar verder.

Wat is er veel gebeurd in dat jaar. Nadat ik de dromen had gehad, wilde ik die het liefst delen met mijn familie, met mijn vader en broers. Helaas was hun reactie totaal niet waarop ik gehoopt had. Mijn familie was vol minachting, onbegrip en ongeloof. “Je denkt toch niet dat jíj…?”, “Je denkt toch niet dat wíj…?”. En toen gebeurde het. Terwijl ik alleen maar wilde delen van datgene wat God mij had laten zien, liepen mijn dromen uit op een nachtmerrie. Jaloezie had mijn broers in de greep. 

Langs wegen die geen mens bedenkt 

Op een dag moest ik van mijn vader gaan kijken bij mijn broers in het veld. Toen ik aankwam voelde ik de woede in hen, er hing een akelige sfeer. Ik was niet gewenst, dat was wel duidelijk, ze waren helemaal klaar met mij. Al die tijd had ik het wel gevoeld. Een gevoel dat ik er niet echt bij hoorde. Maar deze haat, deze boosheid was zó intens… dit had ik niet verwacht. Ik kan er nog steeds niet over uit. Voor ik het wist, gooiden ze me in een put. Waarom? Ik weet het nog steeds niet. Na die put werd ik door mijn eigen broers verkocht aan een stel slavenhandelaars. Mijn broers trokken me uit de put, en voor ik het wist liep ik achter een stel kamelen aan, een lange reis door de woestijn. Eenmaal aangekomen in Egypte werd ik al snel verkocht aan een man die Potifar heet.  

De eerste tijd was erg moeilijk. Het gemis van mijn vader, de woede maar ook het ‘waarom’ naar mijn broers…, en dan was er ook nog God: “Waarom stond U dit toe, Heer?” Na een tijdje raakte ik gewend aan mijn nieuwe leven. Ik werd bedreven in wat ik deed en ik kreeg zelfs plezier in het dienen van mijn meester. Hij mocht ook mij graag en stelde mij aan als zijn persoonlijke bediende. Maar toen gebeurde er weer wat. De vrouw van mijn meester kreeg een oogje op mij. Al langer probeerde ze mij te verleiden om bij haar in bed te komen liggen. Maar altijd kon ik haar bij mij uit de buurt houden, tot die laatste keer… 

Ik was net de binnenvertrekken ingekomen om mijn werk te doen. Behalve zij en ik was er niemand in de ruimte aanwezig. Ineens stond ze voor me. Ze trok me aan mijn kleren en drukte haar lijf tegen me aan. Ik werd bang en wilde weg. Waarom deed deze vrouw dit, ze was immers toch getrouwd? Met dat ik mij los wilde maken begon ze te gillen. Ze begon te schreeuwen dat niet zíj maar juist ìk haar gevraagd zou hebben of zij bij mij wilde komen liggen! Ze draaide alles om. Mijn meester was woedend, en voor ik het wist zat ik in de gevangenis. De plek waar ik nu deze brief schrijf.  

Als alles duister is 

Ik snap nog steeds niet hoe het allemaal zo kon gaan. Van geliefde zoon tot slaaf in de gevangenis. Ik voel me zo eenzaam. Verlaten. Bespot. Geminacht. Verraden. Waarom, Heer? Waarom? U was het toch, die mij de dromen gaf? U was het toch, waardoor ik dacht dat U een bijzonder plan had met mijn leven. Ik wilde alleen maar delen… maar ze begrepen me niet. Zoveel haat, zoveel jaloezie, zoveel minachting… Ik snap er niks meer van, Heer. Waren die dromen dan toch niet echt? Ik geloofde dat U… Ik dacht dat U… Maar nu, hier ver van mijn huis en vader…, ik weet het niet meer God. Ik kan alleen nog maar huilen. De dromen die U gaf, leidden mij uiteindelijk hier in de gevangenis. Waarom, Heer?

Jozef. De schrijver van bovenstaande brief. Of nou ja, ik heb me wat proberen in te leven in zijn leven. Een verhaal uit Genesis 37 – 39.  
Steeds weer opnieuw ben ik geraakt door zijn verhaal. Ook al weten wij hoe zijn leven uiteindelijk zal eindigen en dat God alles op het eind ten goede keert, Jozef weet dat op dit moment nog niet. 

Op welk punt sta jij? 

Misschien sta jij op dit moment wel op zo’n zelfde punt als Jozef. Eens ontving je zo’n duidelijke tekst, droom of beeld. Je wist gewoon zeker dat het van God kwam. Maar nu, een poosje of ja(a)r(en) later, nu datgene wat je ontving nog steeds niet is uitgekomen, ga je twijfelen. Misschien is jouw leven in de tussentijd wel gewoon doorgekabbeld, of misschien ligt jouw leven net zo overhoop (al is het op een andere manier) als dat van Jozef. Maar nog steeds is die droom of tekst of de woorden die over je zijn uitgebeden niet uitgekomen. Alles liep anders dan gedacht en gehoopt. De droom of die tekst die je eens kreeg, lijkt zo ver weg, je twijfelt of je hem überhaupt wel hebt gehad. Misschien was het wel gewoon een hersenspinsel. Hoe kan het anders. Mijn leven ziet er zo hopeloos uit. Niets lijkt erop dat hetgeen ik toen ontving nu nog uit gaat komen.  

Gods omgang met Jozef 

Hoe Jozef met God omgaat kunnen we in de hoofdstukken 37 tot 39 niet terugvinden. Mijn verhaal is dus ook een eigen interpretatie van hoe het gegaan zou kunnen zijn. Pas later, in hoofdstuk 40, lezen we een klein stukje van het ontzag dat Jozef voor God heeft. Maar in dit stuk, 37 tot 39, lezen we dat niet. Wél lezen we hoe God met Jozef omgaat. Op diverse plaatsen kun je lezen dat de Heer Jozef terzijde stond en hem zijn goedheid bewees. Het was God die Jozef vasthield, ook al twijfelde Jozef wellicht in die periode aan alles. Het was God die Jozef de dromen wel degelijk had gegeven en het zou God zijn die, uiteindelijk, alles zou voltooien wat Hij eens had beloofd.  

Ik hoop en bid dat dit vandaag misschien wel voor jou een bemoediging mag zijn. Jij, die eens iets van God ontving, een tekst/woorden/een droom/een beeld, maar die nog steeds niks heeft gezien van de uitwerking. Jij, die misschien op dit moment aan alles wat je eens geopenbaard werd, twijfelt. Of misschien heb je kortgeleden wel een boodschap gekregen van God en voel je je zo onbegrepen door de mensen om je heen. Weet dan, dat Hij je vasthoudt. In welke storm je ook zit, welke stormen nog gaan komen, hoeveel mensen ook die je niet begrijpen, hoe groot de puinhoop om je heen ook is… God is erbij. God houdt je vast. Ook al zie je Hem niet, ook al snap je er niks van, jouw verhaal is nog niet klaar! Dat wat God eens aan jou beloofde zal Hij ook volbrengen.  

Zoals in Romeinen 8:28 (NBV) staat:
En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.


Álles draagt bij aan het goede. Ik zeg je: alles! Zelfs die put waar je nu in zit. Zelfs die gevangenis van emoties die je soms zo kunnen opsluiten. Houd je vast aan wat Hij belooft in zijn Woord. Alles zal bijdragen. Ook voor jou. Juist voor jou. Jij bent zijn geliefde dochter, vergeet dat niet. De weg die je nu gaat is de voorbereiding op later. Hoe moeilijk ook, houdt vol. Er ligt ook voor jou vreugde in het verschiet. Hij zal het in jou volbrengen. Dat wat Hij eens beloofde zal Hij ook doen, God is te vertrouwen. Altijd. 

Kijk omhoog 
naar de zon 
Zoek niet naar een antwoord 

Laat het los 
Hou je vast aan Mij. 
(Lied: Kijk omhoog – Nick en Simon) 

Aan de slag! 

* Heb jij ooit een profetie van God ontvangen in de vorm van een droom, een beeld of gesproken woorden door een ander over jouw leven? Ben je hier biddend mee bezig? 
* Beluister het lied “Houd vol” van Kees Kraayenoord.