‘Naastenliefde geldt alleen voor vrienden, toch?’

Het meisje dat achter je rug om iets over je heeft gezegd, de jongen op straat die een voorbijganger brutaal iets naroept, de automobilist die andermans aanwezigheid op de weg niet waardeert, maar wél behoefte heeft om zijn middelvinger op te steken… Zomaar een paar voorbeelden die laten zien dat naastenliefde soms ver te zoeken is. Maar hoe zit het met jóuw naastenliefde voor bovenstaande mensen?

// Leestip: Lucas 6:27-35 //

Sommige woorden van Jezus zijn ontzettend confronterend. Wat zeg ik, héél veel van zijn woorden zijn confronterend. Dat heb ik dus ook als ik de tekst van vandaag lees. En vooral dít gedeelte:

Als je alleen houdt van je vrienden, wat is daar dan voor bijzonders aan? Want ook slechte mensen houden van hun vrienden. En als je iets goeds doet voor iemand die iets goeds doet voor jou, wat is daar dan voor bijzonders aan? Ook slechte mensen doen dat. (Lukas 6:32-33, BasisBijbel)

Wat je zaait, zul je oogsten

Pff Jezus, daar zet U me mooi op m’n nummer! Dacht ik goed bezig te zijn, #naastenliefde enzo, blijkt dat nog vies tegen te vallen… Het zit namelijk zo ontzettend in ons dat we teruggeven wat ons gegeven wordt. Oftewel, is iemand aardig tegen jou dan heb je er waarschijnlijk geen probleem mee om diegene op dezelfde manier te behandelen. Hetzelfde geldt voor mensen die níet zo aardig tegen je zijn – dikke kans dat die hun attitude terugkrijgen. Toch? Het is dus ontzettend moeilijk en tegennatuurlijk om te leven naar wat Jezus hier noemt en die naastenliefde daadwerkelijk te laten zien.

Naastenliefde: een radicale manier van leven

Maar tóch wil Hij dat. Waarom? Wij zijn een afspiegeling van onze Vader in de hemel. En, zoals vers 35 zegt, God is óók goed voor ondankbare en slechte mensen. Dat is op zich al reden genoeg om dat voorbeeld van naastenliefde na te volgen. Maar ik denk dat er nog iets bij komt kijken. Stel je het effect eens voor als wij op zo’n radicale manier met anderen om zouden gaan. Dat zou onwijs opvallen! En dat zou een beeld van God geven dat mensen misschien helemaal niet kennen. Dan draait het niet om meningsverschillen tussen kerken of christenen onderling, maar om het radicaal liefhebben van mensen. Ongeacht de fouten die ze maken (zonder deze goed te praten!). Ongeacht hun onhebbelijkheden en ruwe randjes. Dát is het beeld dat God wil dat ‘de buitenwereld’ ziet, want is dat ook niet precies hoe God óns liefheeft? Met alles erop en eraan.

Aan de slag!

En hoe doe je dat dan precies, houden van je vijanden, naastenliefde? Oké, vijand klinkt erg sterk. Neem iemand in gedachten die je niet dolgraag tegen komt, die je misschien niet uit kunt staan of waar je jaloers op bent. Diegene waar je bijvoorbeeld aan het begin van deze overdenking al aan dacht. Neem je voor om voor diegene te bidden. Neem je voor om diegene het beste toe te wensen – zij het in het echt of in je hart. Dat doet niet alleen iets met anderen, maar óók met jezelf. Dat maakt dat je anderen met Gods ogen leert zien. Zonder je ogen voor iemands fouten te sluiten, maar mét een grote dosis liefde en compassie.