Met wortel en tak

Ik zorg al voor de tuin al zo lang ik me kan herinneren. ‘Zorg er goed voor,’ was de opdracht. ‘Dit is je handboek,’ was de instructie. Ik herinner me niet veel van degene die tot me sprak. Sommige mensen noemen hem de tuinman, anderen de opdrachtgever. Sommige dagen ben ik zo druk bezig dat ik hem helemaal niet meer voor me zie. Het handboek? Oh, dat lees ik nog wel zo af en toe. Ik weet de belangrijkste dingen toch al: tuinieren, water geven, bemesten, blah blah blah. Dat weet iedereen toch wel?

Ik denk dat de tuinman best trots zou zijn als hij mijn tuin zou bezoeken. Heb je die gave roze bloemen al gezien? Ik heb er hard aan gewerkt. En dit is mijn huidige project. Ik ben er veel mee bezig en dat kan je wel zie- Wat zeg je? Die hoek daar? Nee, da’s niks bijzonders. Kijk liever naar de blauweregen hier, het dauw op de- nee, niks interessants. Da’s een project voor later. Ooit, oké?

Laten we snel verder gaan (voordat ‘ie het echt wil zien).

…

Wil je het echt weten?

*zucht* Goed dan. Op een dag was het er, één klein plantje. Ik was nieuwsgierig, liet het groeien. De handleiding zei er niet veel over, dus ik liet het gaan. Tsja, slim was het niet, maar toen ik dat eenmaal doorhad, was het al te laat. Distels en brandnetels, onmogelijk er zo uit te trekken. Ik heb het geprobeerd, maar het deed pijn aan m’n handen. Ik kon het niet en kan het niet. Dus laat ik het maar. Als de tuinman dat ziet, wordt hij vast laaiend. Maar ik kan het ook niet zo laten staan, straks verpest het m’n hele tuin! Zeg, weet jij geen oplossing? Onkruidverdelger, planteneters, iets? Het zou me een hoop- Hè, waar ben je gebleven? Oh. ’

Je draait je om. In plaats van je gast staat de tuinman voor je. Hij loopt naar de donkerste hoek van je tuin, jij er achteraan, excuses en uitleg stamelend.

Hij kijkt naar je en je verwacht het ergste, maar in zijn ogen is alleen verdriet te lezen. Dat, en… nog iets anders. Iets waar je niets van begrijpt en wat je nog minder verwachtte.

‘Zal ik je helpen?’ zegt hij. Halverwege je zin val je stil. Hij? Jou helpen? Je durft hem niet eens aan te kijken. Hij is zo perfect, brandschoon, geen schrammetje. Je kijkt om je heen. Naast hem lijkt je tuin een hoop oude zooi. Zelfs de blauweregen is saai en verstrengeld met onkruid.

Je knikt verdwaasd.

Dan bukt hij zich, zijn handen pakken een handvol onkruid. De scherpe stekels doen bloed opwellen en maken striemen op zijn handen. De brandnetels vormen grote blaren. Jij staat erbij en kijkt ernaar, sprakeloos. De grote tuinman, de opdrachtgever, op zijn knieën in de aarde voor jou. Meter voor meter gaat hij je tuin langs. Met wortel en tak rukt hij alles uit wat er niet hoort. Je schaamt je, maar door de schaamte heen vult een overweldigende vreugde je hart. De schone aarde komt langzaam tevoorschijn en jij krijgt een nieuw begin. Schoon. Vrij. Nieuw. Wauw!

Breed lachend kijk je om je heen. Je enorme grijns weerspiegelt de vrijheid die je dacht nooit meer te zullen voelen. Je draait je om om de tuinman te bedanken, maar hij is verdwenen. Op de grond ligt het handboek, een zakje zaadjes en een paar dikke tuinhandschoenen.

Je glimlacht en fluistert: ‘Dank U wel’. Aan de slag!

“Houd jezelf niet voor de gek, want God laat Zich ook niet voor de gek houden. Wat je zaait, zul je ook oogsten. Dus als je slechte dingen zaait door alleen maar te doen wat je zelf wil, zul je ellende en dood oogsten. Maar als je goede dingen zaait door te leven zoals de Geest het wil, zul je eeuwig leven oogsten.”
(Galaten 6: 7-8, BasisBijbel)

“Maar door de Geest ontstaan liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, hulpvaardigheid, zelfbeheersing.”
(Galaten 5:22, BasisBijbel)

Aan de slag!

Een paar vragen om over na te denken:

• Wie zou de tuinman in dit verhaal zijn? Wat wordt bedoeld met het handboek?
• Hoe ziet jouw tuin er uit? Probeer hem eens te tekenen of te beschrijven.
• Wat zijn dingen waar je blij mee mag zijn (vruchten)? Zijn er ook dingen waar je minder blij mee bent (onkruid)?
• Vraag voor vandaag concreet aan de Heilige Geest of je vrucht mag dragen door de dingen die je doet en denkt. Als er nog ‘onkruid’ in jouw leven is, breng dat bij de Heer en vraag of Hij het weg wil halen. Ook daarvoor is Hij naar de aarde gekomen! (zie ook Jesaja 53:5)