Met lege handen naar God – durf jij te ontvangen?

‘Ontspullen’ of ‘material detox’ refereren aan een duurzaam en milieubewust leven. Het komt erop neer dat je een grondige selectie maakt in alle spullen die je om je heen verzameld hebt, en eigenlijk niet méér bezit dan daadwerkelijk nodig is. Door een minimalistische manier van leven creëer je meer rust en focus in je huis en leven. En, vanuit christelijk perspectief: zo heb je ook manieren waarop God je kan zegenen! Naast materiële zaken, kunnen we ook gehecht zijn aan niet-materiële dingen – misschien heb je wel een perfecte baan voor ogen, een stad waar je zo graag wilt wonen, en ben je daar zó op gefocust dat je daarin geen kans meer hebt om God te vinden. Wanneer we in onze handen minder zaken krampachtig vasthouden, is er ruimte voor God om onze handen te vullen. Kijk eens naar jouw leven: is er ruimte voor God om iets aan je te geven?  

Het is een grote zegen dat we in een samenleving leven waarin we kunnen dromen over zaken in ons leven: waar we willen wonen, welke kleurstijl het best bij ons huis past, of welk vakantieland we dit jaar eens zullen afvinken. Onze economie maakt het soms ook nog mogelijk om een financiële buffer te hebben, waardoor we een veilige bubbel voor onszelf kunnen creëren. Heerlijk allemaal, en het zijn zeker dingen waar we van mogen genieten. Een risico is wel dat we in die veilige bubbel weinig ruimte meer overlaten voor God om in ons leven te werken. De overvloed die wij ervaren is niet vanzelfsprekend. In de Bijbel lezen we over de discipelen die zonder twijfel achter Jezus aan gingen, en van al het noodzakelijke werden voorzien terwijl ze met Jezus meegingen. We lezen ook over Mozes, die met het volk Israël in pure afhankelijkheid van God leefde tijdens hun tocht in de woestijn.  

De Israëlieten zijn afhankelijk van God 

Mozes, Aäron en het hele volk van Israël zwierven. Op hun tocht door de woestijn hadden ze niet voldoende eten mee kunnen nemen, dus na ongeveer anderhalve maand stonden ze met lege handen. De Israëlieten zeurden en wensten dat ze gestorven waren in plaats van in de woestijn te zwerven. Pas op het punt dat de Israëlieten helemaal niets meer hebben, kan God hen geven!  

Terwijl Aäron tot heel de gemeenschap van de Israëlieten sprak en zij zich naar de woestijn keerden, gebeurde het dat, zie, de heerlijkheid van de HEERE in de wolk verscheen. En de HEERE sprak tot Mozes: Ik heb het gemor van de Israëlieten gehoord. Spreek tot hen en zeg: Tegen het vallen van de avond zult u vlees eten, en in de morgen zult u met brood verzadigd worden. Dan zult u erkennen dat Ik de HEERE, uw God, ben.  

En tegen de avond gebeurde het dat er kwartels kwamen aanvliegen, die het kamp overdekten, en in de ochtend was er een laag dauw rondom het kamp. Toen de laag dauw opgetrokken was, zie, over de woestijn lag iets fijns, iets vlokkigs, fijn als de rijp op de aarde. Toen de Israëlieten dat zagen, zeiden zij tegen elkaar: Wat is dat? Want zij wisten niet wat het was. Mozes zei tegen hen: Dit is het brood dat de HEERE u te eten gegeven heeft.
– Exodus 16: 10-16 (HSV). 

Leven in afhankelijkheid van God 

Hopelijk zal je nooit letterlijk het punt van de Israëlieten bereiken, maar het is een interessante vergelijking. De materiële afhankelijkheid van de Israëlieten zouden we naar deze tijd kunnen vertalen als een ‘Escape & Pray’, of misschien iets dichterbij jouw belevingswereld: je spaarrekening aan God geven. Of, zoals je in de intro misschien al las, een afhankelijkheid van God op niet-materieel gebied. Wat zou er gebeuren als jij je prachtige vijf-jarenplan aan God zou geven, en Hem je toekomst laat bepalen?  

Aan de slag! 

Hoe minder je hebt, hoe meer God kan geven. Wanneer je minder vasthoudt aan je bezittingen en aan je eigen toekomstplannen, is er ruimte voor God om in je leven te werken. Ontzettend spannend, maar God kan mooie dingen doen! Luister dit lied, en bid de woorden zingend mee.  

Jezus, alles geef ik u. Wat ik ben en heb, en wat ik ooit zal zijn.  

Al mijn hoop, mijn plannen en mijn tijd, leg ik in Uw hand, vertrouw ze aan u toe.