Met de handen in het haar of met de handen omhoog?

28

jun

Martina Fraanje

Zijn er momenten in je leven dat je met de handen in het haar zit? Wat doe je als het zwaar is? Nood leert bidden, zegt men, maar ook bidden kan zwaar worden als je het in je eentje doet. Als het volk Israël al een tijd door de woestijn reist, worden ze aangevallen door een ander volk, de Amalekieten. Zij vormen een gevaarlijke vijand en Israël heeft Gods hulp hard nodig… Mozes laat zien dat hij het van God verwacht, maar ook hij krijgt het zwaar. Gelukkig krijgt hij hulp.  

Het volk Israël wordt aangevallen door vijanden. Mozes kiest Jozua uit als aanvoerder in de strijd. Deze kiest een aantal goede soldaten uit die tegen Amalek kunnen vechten. Zelf gaat Mozes op de berg staan en houdt zijn armen met de staf omhoog. Die staf is het teken van Gods kracht.  Deze staf wordt ook niet zomaar Mozes’ staf genoemd maar staf van God. Al eerder hield Mozes de staf boven de Rietzee en toen spleet de zee uiteen. Mozes verwacht zijn hulp van God. Hij laat dat ook duidelijk aan de Israëlieten zien zodat ze moed houden. Maar voor Mozes wordt dat na een tijdje heel erg zwaar. Hij laat zijn armen zakken.  

En het gebeurde, als Mozes zijn hand ophief, dat Israël de overhand had, maar als hij zijn hand neerliet, dat Amalek de overhand had.  
– Exodus 17:11 (HSV)

Mozes heeft niet eens meer de kracht om met de handen in het haar te zitten. Als hij zijn armen laat zakken, is het volk aan het verliezen. Zonder de hulp van God kunnen ze niet!

Hulp vragen 

Welke mensen helpen jou om het van God te blijven verwachten? Soms kun je het gewoon niet alleen. Het lukt je niet in je eentje te blijven geloven en vertrouwen op God. Mozes krijgt hulp, onder andere van zijn eigen broer. Ben ik mijn broeders hoeder?, hoor ik Kaïn zeggen. Ja, dat ben ik, zou Aaron zeggen.
We zijn er om elkaar te helpen,  als broers en zussen in een familie en als geestelijke broers en zussen. We kunnen niet toekijken hoe iemand anders met de handen in het haar zit. Soms is het is te zwaar of je twijfelt te veel. Als je hulp durft te vragen, kun je voor elkaar van betekenis zijn. Samen hoef je niet met de handen in het haar te zitten, maar samen kun je je handen naar God gericht houden!  

God geeft de overwinning  

God geeft aan het volk Israël de overwinning in de strijd. Ze moesten wel zelf aan de bak, maar verwachtten hun hulp tegelijkertijd van de HEER. Die dingen horen bij elkaar, bidden en werken. Voor mensen die in vrede zijn opgegroeid is het misschien moeilijk voor te stellen. De mensen die oorlog hebben meegemaakt, zullen het beter begrijpen. Voor de Israëliet in die tijd was het gevaar heel concreet.  Ze zijn op laffe wijze in de rug aangevallen en God redde hen eruit. God maakte hun handen sterk tijdens het vechten. Hun kinderen kunnen weer veilig slapen! Wat een redding! God verlost hen van hun vijanden en maakt hen tot overwinnaars.  

Blijvende herinnering 

Als herinnering aan de overwinning op Amalek moet Mozes een oorkonde maken, zodat ze nooit meer vergeten hoe God hen heeft geholpen.  

De HEER zei tegen Mozes: ‘Leg deze overwinning in een oorkonde vast, zodat niemand die ooit zal vergeten, en overtuig Jozua ervan dat ik zal zorgen dat niets op aarde nog aan het volk van Amalek herinnert.’  
– Exodus 17:14 (NBV) 

Er ligt een groot contrast in dit laatste vers. Van de Amalekieten zullen we niet meer horen, maar wat God heeft gedaan, mag niet worden vergeten! De Joden lezen dit verhaal op het Poerimfeest dat herinnert aan het boek Ester. Ook Haman was familie van een Amalekitische koning en hij bedenkt een vals plan om het volk Israël uit te roeien. Door Ester en Mordechai brengt God redding en rekent hij opnieuw af met Amalek.
Hij wil dat we ons zijn redding voor ogen blijven houden zoals in de Joodse traditie ook gebruikelijk is. Telkens opnieuw laat God zich zien als een God die redt uit de greep van het kwaad. 

Bid en vecht samen 

Wat leren we van de strijd tegen Amalek? Werken en bidden horen bij elkaar. Ze kunnen niet zonder elkaar. Dus als het moeilijk is, bid, maar vecht ook. Zoek een zus in de Heer op om samen te bidden. Ook geloven kun je niet alleen. En nog iets: het is belangrijk om de momenten dat God jou heeft geholpen te blijven herinneren. De herinnering aan zware momenten waarop je toch hebt ervaren dat God erbij is, helpen je om ook in de toekomst op God te blijven vertrouwen. Hoe heeft God jou geholpen toen je met de handen in het haar zat? Markeer het moment en prijs en dank God voor wat hij heeft gedaan!  

Aan de slag! 

In vers 14 draagt de Heer op dat ze de overwinning in een oorkonde vastleggen, zodat niemand het meer vergeet. Kun jij het moment markeren dat je wist dat God bij je was, toen je met de handen in het haar zat?
Maak een soort oorkonde of gedenkteken. Maak een schilderij of collage van een voor jou bemoedigende bijbeltekst, ga bible journallen, of  beschrijf een steen. Geef het een mooi plekje in je huis!

Deel deze overdenking

  1. Ellen schreef:

    Thanks, heel mooi! Ik kan inderdaad niet in mn eentje geloven. En het hoeft ook niet.. Dit had ik even nodig! 😃

  2. Maria schreef:

    Heel Bemoedigend…en Opbouwend…dank u wel.
    Onze GOD en Vader… HIJ Is Een GOD van Trouw!

    Dat wij elkaar van harte zullen dienen…en als Christus voor elkaar zullen zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap