Kracht door afhankelijkheid van God

Eén kiezelsteen op het water veroorzaakt een rimpeling over de gehele oppervlakte van het meer. Eén vonk hoeft maar over te slaan en een geheel bos staat in brand. Ogenschijnlijk kleine dingen kunnen een ontzettend groot resultaat bereiken! Als we al het geloof van een mosterdzaadje zouden hebben, zouden we tot grootse dingen in staat zijn. Voor God zijn wij als de kiezelsteen of de vonk: hoe klein of nietig we van onszelf ook kunnen denken, God kan ons gebruiken voor grote dingen. Geloof jij dat God jóú voor grote plannen kan gebruiken? In Richteren lezen we over Gideon. Hij had moeite met het besef dat hij in staat zou zijn het vijandige volk te overwinnen. God toont Gideon dat er niet veel nodig is, wanneer hij op Hem durft te vertrouwen.  

Gideon is een eenvoudige man, afkomstig uit een eenvoudige stam, maar geroepen door God om het leger van de Midjanieten te verslaan. Hij durfde niet direct op God te vertrouwen en vroeg tot driemaal toe om een bevestiging van God dat Hij met hem was. Wanneer Gideon eindelijk erop durft te vertrouwen dat God met hem ten strijde zal trekken, probeert hij een leger op de been te brengen. Opvallend is dat Gideon een aanzienlijk leger bij elkaar verzamelt, maar dat God telkens een selectieproces teweegbrengt. Waarom? Met het minimale leger zou niemand verwachten dat ze op manskracht de Midjanieten verslaan. Het geeft blijk van afhankelijkheid van God.  

En de  HEERE  zei tegen Gideon: Het volk dat bij u is, is voor Mij te talrijk om Midian in hun hand te geven. Anders zou Israël zich tegen Mij kunnen beroemen en zeggen: Mijn  eigen  hand heeft mij verlost! Welnu, roep toch ten aanhoren van het volk:  Laat wie bevreesd is en beeft, terugkeren en zich naar het gebergte van Gilead haasten! Toen keerden er uit het volk tweeëntwintigduizend man  terug, zodat er tienduizend overbleven.  

Daarop zei de  HEERE  tegen Gideon: Het volk is nog te talrijk. Laat hen afdalen naar het water; daar zal Ik hen voor u uitzuiveren. Zo zal het gebeuren: van wie Ik tegen u zal zeggen: Deze mag met u optrekken – die mag met u optrekken. Maar al degenen van wie Ik zal zeggen: Deze mag niet met u optrekken – die mag niet  mee  optrekken. En hij liet het volk afdalen naar het water. Toen zei de  HEERE  tegen Gideon: Iedereen die het water met zijn tong oplikt zoals een hond likt, die moet u apart zetten, en iedereen die zich op zijn knieën bukt om te drinken  eveneens.

Het aantal van hen die met hun hand het water naar de mond  brachten  om het op te likken, was driehonderd man. Maar heel de rest van het volk had zich op hun knieën gebukt om water te drinken. Toen zei de  HEERE  tegen Gideon: Door de driehonderd man die gelikt hebben, zal Ik u verlossen en Midian in uw hand geven.  

Laat daarom al het  overige  volk weggaan, ieder naar zijn  woonplaats. Zij namen de proviand van het volk en hun bazuinen met zich mee,  maar al de  overige  mannen van Israël liet hij gaan, ieder naar zijn tenten. De driehonderd man hield hij echter  bij zich. En het kamp van Midian lag beneden hem, in het dal.
– Richteren 7:2-8 (HSV) 

Gideon toont in dit verhaal zijn onzekerheid naar God. Keer op keer vraagt hij om een bevestiging, omdat hij vreest het niet op eigen kracht te kunnen. Uiteindelijk staat hij toe dat God zijn tekorten aanvult, en met resultaat! De Midjanieten worden verslagen door het kleine leger van de Israëlieten. Gideon laat zijn onkunde aanvullen door God. Wat kunnen we van hem leren?  

Leren van Gideon 

Misschien herken je in jezelf wel iets van Gideon, in zijn onzekerheid voor de taken die God hem op het hart heeft gegeven. Voor Gideon duurde het even tot hij in volledige afhankelijkheid durfde te leven. God nam bijna al zijn mankracht weg in de strijd tegen de Midjanieten, totdat Gideon niet anders kon dan vertrouwen dat God zijn gebreken aan zou vullen. Hoe is dat voor jou? God ziet graag dat je met je zwakte naar Hem komt, zodat Hij een kans heeft om je daarin aan te vullen. Vanuit die rijkdom van gaven mag je tot bloei komen op het gebied waar Hij je heeft bedacht. Paulus schrijft over deze kwetsbaarheid in zijn brief aan de Korinthiërs.  

Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen. Daarom heb ik een behagen in zwakheden, in smadelijke behandelingen, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil. Want wanneer ik zwak ben, dan ben ik machtig.
– 2 Korinthiërs 12:9-10 (HSV) 

Aan de slag! 

God vraagt geen grote kracht of fantastische strategieën om zijn plan voor ons tot een goed einde te brengen. Hij vraagt ons om onze afhankelijkheid naar Hem uit te spreken, zodat Hij onze onkunde kan aanvullen. Denk vandaag na over de volgende vragen:  

Op welk punt heeft God mij een taak gegeven?  

Wat weerhoudt mij er op dit moment van om daar vol voor te gaan? 

Waarin kan God kracht geven?