Maar Hij sliep…

25

apr

Marianne de Bart-van der Lee

Het is ineens zo donker. Zonet zat ik nog met ingehouden adem te luisteren naar de stem van Jezus en nu is alle rust verdwenen. De zee is zo woest! Waar de boot net nog zachtjes op de golven deinde, wordt deze nu heen en weer geslingerd door de metershoge golven. Doodsbang ben ik en ik verlies me in de draaikolk van mijn gedachten. Wat als ik kopje onder ga?

De golven slaan over…

Daar komt weer een golf; eentje met onzekerheid. De volgende is er één met angst. Dan een golf nare woorden en een golf slecht nieuws, als ijskoude wind in mijn gezicht. ‘Wat als…’, roept het. Wat als mijn diepste angst werkelijkheid wordt? Wat als er oorlog uitbreekt? Wat als ik alleen achterblijf? Wat als ik ziek word? Wat als…? Wat als…? Wat als…? De volgende golf is er een van twijfel. Over wie ik ben. Over wat anderen vinden. Over wat God van mij vindt. Hij is toch de Redder? Waar is Hij nu? 

Ik dacht dat ik stevig was gebouwd en dat mijn boot het allemaal aankon. Maar het kolkende water begint mijn boot binnen te stromen. De donder rolt mijn oren binnen en ik krimp in elkaar. Dit overleef ik niet! JEZUS! Waar bent U nu? Golven water dreunen tegen de zijkant van mijn boot en ze worden uiteindelijk zo hoog dat ze over het dek slaan. Mijn boot stroomt vol!  Een golf veroordelende blikken. Een golf nare gedachten; ze blijven komen. Het stormt zo hard! Ik probeer mijn ogen te richten op de horizon. Het lukt even, maar dan dreig ik weer onder te gaan. Help Heer, ik verdrink!

… maar Hij slaapt

Jezus was toch net hier? Op mijn boot? Het was toch goed? Maar nu is alles ineens zo wankel. Op onvaste benen zoek ik naar houvast. Ik zoek Hem en vind de trap naar beneden, daar waar ik Hem als laatste zag. Ik roep Hem: ‘JEZUS! Jezus, waar bent U nu?’ Slaapt Hij? Ja, Hij slaapt echt! Kijk, daar ligt Hij. Alsof er niets aan de hand is. Terwijl het kolkende water tegen de boot slaat en ik dreig te zinken, ligt Hij daar maar. Hoort U het dan niet? Voelt U die golven dan niet? Meester, Meester, word wakker!

“Wat is er, jij kleingelovige? Waarom ben je zo bang? Ik slaap omdat Ik alles onder controle heb. Er woedt wel een storm, maar je bent niet alleen. Je bent nooit alleen. Ik bevind me wel op JOUW boot! Ik heb de controle. Jij mag hem loslaten. Je moet hem zelfs loslaten. Want alleen Ik bezit de kracht om stormen te doen stillen.”

En toen Hij aan boord van het schip gegaan was, volgden Zijn discipelen Hem. En zie, er ontstond een grote onstuimigheid in de zee, zodat het schip door de golven bedekt werd; maar Hij sliep. En Zijn discipelen kwamen bij Hem, wekten Hem en zeiden: Heere, red ons, wij vergaan! En Hij zei tegen hen: Waarom bent u angstig, kleingelovigen? Toen stond Hij op en bestrafte de winden en de zee, en er kwam een grote stilte.

De mensen verwonderden zich en zeiden: Wat voor Iemand is Dit, dat zelfs de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn?
Mattheüs 8: 23-27 (HSV)

Slapen in vertrouwen

Dit zinnetje raakt zo. ‘Maar Hij sliep…’ Soms voelt het alsof God doorslaapt in een wereld waar zoveel kapot is. Soms voelt het alsof Hij doorslaapt te midden van levens die op zijn kop zijn gezet. Wat als dat gaat om jouw leven en het stil lijkt te blijven? Waar is Hij op de momenten dat je Hem nodig hebt? 

Dat Jezus slaapt te midden van zo’n storm is een teken van Zijn geloof in een God Die beschermt. De discipelen hebben zich laten beïnvloeden door hun omstandigheden en dat neemt Jezus hen kwalijk. De angst die zij voelden was niet nodig, omdat Hij erbij was. Als je bang of angstig bent neemt dat dus de plaats in van het vertrouwen op God.

God heeft het laatste woord

Eigenlijk is het precies zoals het kinderliedje: ‘Je hoeft niet bang te zijn, al gaat de storm tekeer. Leg maar gewoon je hand in die van onze Heer.’ Het is een zekerheid dat God het laatste woord heeft. Want toen Jezus opstond, bestrafte Hij de winden en de zee, alsof Hij ze persoonlijk aansprak. Om daarmee de macht die erachter zit, de duivel, tot de orde te roepen. En er kwam een grote stilte… 

Verwondering blijft dan over: ‘Wie is toch Deze? Dat zelfs de Wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?’ (Mattheüs 8:27, HSV) 
Niemand kan de natuur zo beheersen dan God alleen. 

De Heere troont boven de watervloed, ja, de Heere troont als Koning voor eeuwig. De Heere zal Zijn volk kracht geven, de Heere zal Zijn volk zegenen met vrede.
– Psalm 29:10-11 (HSV)

Aan de slag!

Een mooi lied bij de overdenking van vandaag is ‘Stilte in mijn storm’ van Reyer.

Deel deze overdenking

  1. Jacobien schreef:

    Wat een geweldig begin van de dag na het lezen van deze overdenking!❤️

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap