Laat dit jaar een genadejaar zijn!

Het is maandagavond. We zijn net klaar met eten. Nog maar het begin van de week, maar toch zijn we moe. Moe van het thuiszijn, van de onzekerheid in deze tijd, van het geregel met school en werk en ja, soms ook van elkaar. Ik luister naar het bijbelgedeelte dat we lezen en dan ineens, hoor ik het goed? Jezus roept het genadejaar uit! Ja, ik hoor het goed…. Jezus roept het genadejaar uit! Wat een veelbelovende uitspraak.

Jezus roept het genadejaar uit!

Jezus verlaat zijn ouderlijk huis in Nazareth en gaat in Kafarnaüm wonen. Dat is een havenstadje aan het meer van Galilea, waar ook een paar van zijn leerlingen wonen. Hij onderwijst regelmatig in de synagogen van de omliggende dorpen. Op de sabbat van het pinksterfeest komt Jezus terug in zijn geboorteplaats Nazareth om daar te onderwijzen. De dorpsbewoners zijn samengekomen in het leerhuis om onderricht te krijgen uit het Bijbelboek Jesaja. Na de gebeden gaat Jezus op de verhoging voor het publiek staan. Hij krijgt de boekrol van Jesaja aangereikt, rolt die af en leest:

De Geest van de HEER rust op Mij
Want Hij heeft Mij gezalfd
Hij heeft Mij gezonden
Om aan armen het goede nieuws te brengen;
gevangenen vrij te spreken;
blinden te kunnen laten zien;
onderdrukten vrijheid te schenken
En om een genadejaar van de HEER uit te roepen

Dan rolt Hij de boekrol weer op en geeft hem terug.
– Lukas 4 en Jesaja 61 (Tienerbijbel)

Een genadejaar! Wat zullen veel mensen daar naar verlangen. Waar 2020 min of meer in het teken stond van corona, hopen we toch dat 2021 een start is van een leven na corona.

Nadat Jezus de boekrol heeft teruggeven zijn alle ogen op Hem gevestigd en dat is niet voor niets, want Jezus leest niet verder. Iedereen weet dat de profetie in Jesaja verdergaat met Gods oordeelsdag maar Jezus stopt bij het uitroepen van het genadejaar: de periode waarin God alle schulden kwijtscheldt. Jezus las dit gedeelte volgens het ‘leesrooster’ in de synagoge, niks bijzonders zou je denken, maar de mensen worden onrustig en beginnen te mopperen. Dat komt omdat Jezus zojuist zelf het genadejaar heeft uitgeroepen. Hij zegt tegen de aanwezigen:

‘Vandaag hebben jullie deze schrifttekst in vervulling horen gaan.’ Was dit niet de taak van de Messias? Jezus is toch gewoon de zoon van Jozef? Niks meer en niks minder! Wie denkt Hij wel niet dat Hij is? De mensen kunnen zich niet voorstellen dat Jezus de genadetijd komt uitroepen. Het maakt ze onrustig. De dag van wraak is de dag van het oordeel. Op die dag zal God elk onrecht bestraffen. Wie is er goed genoeg?

Maar Jezus heeft gezegd dat Hij niet is gekomen om te veroordelen. Hij is gekomen om te redden. De oordeelsdag ruilt Hij om voor een jaar van genade (Lukas 4), dat eeuwig zal duren. Deze boodschap is zo ongelofelijk, zo radicaal, ze kunnen niet geloven dat Jezus de Messias is. De mensen zullen Hem wel even een lesje leren. Maar Jezus gaat zoals wel vaker gebeurt, de discussie niet aan. Hij staat op, loopt door de menigte en vervolgt zijn pad. En langs dat pad geneest Hij zieken, doet Hij wonderen en verkondigt Hij het goede nieuws.

‘Houd vol, want de Geest van de Heer rust op jou.’

Woestijntijd

Ongeloof en beproeving. De mensen tot wie Jezus spreekt kunnen het haast niet geloven. Hun eigen dorpsgenoot? De duivel weet wel wie Jezus is, maar stelt zijn geloof op de proef. Misschien herken je dat in je eigen leven? Misschien voel je je alleen in je geloof of word je bevraagd op je geloof? Voorafgaand aan de lezing in de synagoge maakt Jezus een moeilijke tijd door in de woestijn. Een tijd waarin Hij verzocht wordt door de duivel. Jezus, heeft honger en is vast ook moe. Ik stel mij zo voor dat Hij zich eenzaam voelt in die uitgestrekte, door godverlaten vlakte. Alleen in die woestenij waar de dagen benauwd zijn en de nachten koud. Onzeker over wat er gaat komen. De duivel doet verschillende pogingen om Jezus te verleiden, maar Jezus houdt vast aan wat staat geschreven. Elke aanval van de duivel pareert Jezus met:

Er staat geschreven dat de mens van brood alleen niet zal leven, maar van elk woord van God. – Lukas 4:4 (HSV)
Ga weg van Mij, satan, want er staat geschreven; U zult de Heere, uw God, aanbidden en Hem alleen dienen. – Lukas 4:8 (HSV)
Er is gezegd: U zult de Heere, uw God, niet verzoeken. – Lukas 4:12 (HSV)

Jezus houdt vol want de Geest van de Heer rust op Hem (Lukas 4: 1, 14, 18). Misschien ervaar je deze tijd ook als een periode in de woestijn. Een periode waarin het droog is, omdat je geloof (levend) water nodig heeft. Misschien voel je je alleen en zijn de dagen als de nacht, koud en lang. Misschien heb je het idee dat je in deze woestijn naar een vergezicht staat te kijken die verdwijnt als je dichterbij bent. Houd vol, want weet: De Geest van de Heer rust ook op jou! En misschien is het voor jou geen woestijntijd, maar verlang je weer naar echt contact, naar ‘gewone’ dagen, naar feestjes, naar noem maar op. Ook dan zou ik willen zeggen: houd vol, want weet: de Geest van de Heer rust ook op jou!

Aan de slag!

Het leven wordt lichter als je weet, voelt, gelooft dat je mag leven in het genadejaar. We lazen uit Jesaja 61 en uit Lukas 4. Lees vandaag ook eens de laatste verzen van Jesaja 61 (10,11) waarin je leest hoe goed God het maakt voor ons!

Naar: Tienerbijbel ‘Het mysterie onthuld’, Willem de Vink.