Kun jij wel een bemoediging gebruiken?

Ken je die dagen? Je voelt je down en moe… en het liefst zou je de hele dag de gordijnen dicht houden en onder een kleedje op de bank verdwijnen, om vervolgens een hele reep chocolade weg te werken en je onder te dompelen in zelfmedelijden. Het lijkt wel alsof alles tegenzit, alsof iedereen gelukkig is, behalve jij, alsof iedereen weet wat hij aan het doen is, alsof iedereen… Van die momenten dat je er zo intens naar verlangt dat iemand je komt bemoedigen, dat er iemand is die aan je denkt of wat liefs voor je doet. Die momenten… ken je ze? Ik wel. Momenten dat je eigenlijk niet meer weet wie je nu eigenlijk bent en wat je wilt. 

Bidden en vasten  

In de Bijbel komen we ook mensen tegen die even niet weten wat ze moeten doen. Weliswaar in een andere vorm, maar toch… ze kiezen ervoor om er op een bepaalde manier mee om te gaan. Neem nu koning Josafat (2 Kronieken 20: 1-4). Josafat wordt door boodschappers op de hoogte gesteld dat er een groot leger zijn kant op komt en Juda aan wil vallen. Josafat schrikt hevig en besluit de Heer om raad te vragen. Hij kondigt in heel Juda een vastendag af en uit heel Juda komt men bij elkaar om de Heer om raad te vragen. Samen met het volk vast koning Josafat een dag om raad te vragen aan God.  

Ook Paulus en Barnabas, lezen we in het NT in Handelingen 14: 21-23, vasten en bidden samen wanneer zij op zoek zijn naar oudsten die ze kunnen aanstellen over de gemeente. Allemaal zijn ze op zoek naar Gods leiding. Ze willen zo graag weten wat God vindt van hun situatie, dat ze besluiten te vasten en zich op God te richten. 

Manieren van vasten

Hoewel ik zelf het idee heb dat er weinig in kerken gepreekt wordt over vasten, ken ik christenen die nog steeds op vaste dagen of op momenten van vertwijfeling vasten. En dat kan op allerlei manieren. Je kunt je onthouden van eten en/of drinken, maar je kunt je ook onthouden van iets dat in jouw leven veel tijd in beslag neemt, zoals je telefoon, social media, Netflix… De tijd die je anders zou besteden aan deze activiteiten kun je dan gebruiken om je op God te richten.  

In Jesaja 58 gaat het ook over vasten. In vers 6-11 (NBV) staat: 

Is dit niet het vasten dat ik verkies:  
misdadige ketenen losmaken, 
de banden van het juk ontbinden, 
de verdrukten bevrijden, 
en ieder juk breken? 
Is het niet: je brood delen met de hongerige, 
onderdak bieden aan armen zonder huis, 
iemand kleden die naakt rondloopt, 
je bekommeren om je medemensen? 
Dan breekt je licht door als de dageraad, 
je zult voorspoedig herstellen. 
Je gerechtigheid gaat voor je uit, 
de majesteit van de Heer vormt je achterhoede. 
Dan geeft de Heer antwoord als je roept; 
als je om hulp schreeuwt, zegt Hij: ‘Hier ben ik.’ 
Wanneer je het juk van de onderdrukking uitbant, 
de beschuldigende vinger en de kwaadsprekerij, 
wanneer je de hongerige schenkt 
wat je zelf nodig hebt 
en de verdrukte gul onthaalt, 
dan zal je licht in het donker schijnen, 
je duisternis wordt als het licht van het middaguur. 
De Heer zal je voortdurend leiden, 
Hij zal je verkwikken in dorre streken, 
Hij maakt je botten sterk en krachtig. 
Je zult zijn als een goed bevloeide tuin, 
als een bron waarvan het water nooit opdroogt.

Wat je geeft, zul je krijgen

Wanneer men in het Oude Testament vastte, was dat vaak als men berouw had over dingen. Maar als je de Bijbel goed gaat bestuderen, kom je erachter dat de mensen niet alleen dan vastten, maar ook wanneer men antwoord wilde van God, wanneer men richting wilde ontvangen.

En juist op zo’n moment, een moment waarop ik niet wist welke richting ik moest kiezen, las ik deze tekst. Hoe wonderlijk! Want wat staat er nu eigenlijk?  
“Wanneer je de hongerige schenkt wat je zelf nodig hebt…”, oftewel: heb jij een bemoediging nodig? Ga een ander bemoedigen! Want:  (we lezen verder) “dan zal je licht in het donker schijnen” EN “je! (of anders gezegd: jouw!) duisternis zal worden als het licht van het middaguur.”
Dat wil zeggen: wanneer jij ‘honger’ hebt (in welke vorm dan ook), schenk de ander dan wat jíj nodig hebt. Dan zal én de ander verlicht worden, maar ook jijzelf! Wauw! 

In vers 9 staat er: Dan geeft de Heer antwoord als je (jij!) roept; als je om hulp schreeuwt, zegt Hij: ‘Hier ben ik.’ En in vers 11: ‘De Heer zal je voortdurend leiden, Hij zal je verkwikken IN DORRE streken‘ (soms kan een periode zó dor aanvoelen, wanneer je ontmoedigd bent, teleurgesteld, geen koers meer hebt..). ‘Hij maakt je botten sterk en krachtig. Je zult zijn als een goed bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit opdroogt.‘
Is het niet bijzonder? Is dat niet juíst waar je naar verlangt wanneer je voor je gevoel helemaal droog staat? Dat je verlangt naar water, Levend water? 

En: actie! 

Nu denk je misschien: maar wat kan ik hier nu mee? Nou precies dit! Kom uit je stoel, kom van de bank! Jij die ontmoedigd bent, jij die op dit moment geen koers hebt, jij die niet weet wat God van je vraagt, jij die zwelgt in zelfmedelijden.
Blijf daar niet zitten piekeren en malen. Ga dát uitdelen waar jijzelf zo naar verlangt, ga dát uitdelen wat jijzelf het hardste nodig hebt! Zoek mensen op die een bemoediging kunnen gebruiken in welke vorm dan ook. Koop bloemen om ze weg te geven, schrijf een kaart met een bemoedigende tekst voor iemand, bak een taart voor iemand anders…  

Staar je niet blind op je eigen situatie, nee: strek je uit naar die ander! En wanneer je dat doet zal ook jóúw duisternis veranderen in het licht van het middaguur. Is het niet fantastisch? En hoe simpel eigenlijk. Hoe graag je ook wilt dat men naar jóu omziet… kom op, sta op! Trek de wereld in. Juist wanneer je zelf vragen hebt, geen licht meer ziet, en niet weet wat je moet doen en hoe… richt je op de ander! Dat is het vasten dat God verkiest. En terwijl je dat doet, zal God voorzien in jouw behoefte. Zal Hij jou verkwikken en antwoord geven. Ik zou zeggen: waar wacht je nog op? Het is tijd om op te staan! 

Aan de slag! 

Beluister het lied: De Heer is mijn Bevrijder – Opwekking 826