Koffie met Jezus

24

jan

Gastblogger

Mijn agenda is vaak gevuld met dingen als ‘Koffie met [naam van een leuk mens]’ of ‘Theetje doen in [favoriete surrogaathuiskamer]’ en mijn lievelingsbezigheid op vrije dagen is neerstrijken in een fijn koffietentje in de buurt, met een goed boek als gezelschap. Als Jezus nu zou leven, zou hij, denk ik, ook regelmatig in koffietentjes te vinden zijn. Ik zie Hem al zitten, terwijl hij glimlachend zijn Vaders creaties observeert, aan het genieten van een flat white.

Hij zou de tijd nemen voor een gesprek met de bejaarde mevrouw die er elke dag alleen komt en ze zouden een taartje delen. Hij zou een potje Monopoly spelen met het groepje vrienden dat hun zaterdagmiddag er besteedt en nogal opzichtig valsspelen – waar ze vervolgens veel te hard om lachen met elkaar. Hij zou er een hele dag met zichzelf doorbrengen, terwijl Hij leest in zijn lievelingsboek, waarvan Hij af en toe opkijkt om al die mooie mensen in het koffietentje te bewonderen. Hij zou de rekening betalen voor iedereen die er zit, als een fijne verrassing op een druilerige dinsdagmiddag. Hij zou, steeds als Hij er komt, een kop uitgestelde koffie* bestellen voor wie zich dat rustmoment, die adempauze, de welkome warmte niet kan veroorloven.

Als ik dit zo voor me zie, lijkt het me heel leuk en niet zo ingewikkeld om te zijn als Jezus. Lekker koffieleuten en taart eten met oude dametjes, spelletjes doen met leuke mensen die je opnemen in de groep, of betalen voor die twee anderen die op dinsdagmiddag de regen hebben getrotseerd om buiten de deur koffie te gaan drinken. En stille tijd houden in een koffietentje: why not? Op Jezus lijken – dat moet wel lukken op deze manier.

// Zou ik het durven om naast een wildvreemde te zitten en daar mijn kop koffie en verhaal mee te delen? //

Tot ik het volgende besefte: hoe gemakkelijk is het om een (uitgesteld) kopje koffie te kopen voor iemand, als je het toch niet samen op hoeft te drinken? En is het niet erg makkelijk om een gesprekje aan te knopen met iemand die je van gezicht allang kent en die je altijd begroet en vriendelijk naar je glimlacht. Zou ik het durven om naast een wildvreemde te zitten en daar mijn kop koffie en verhaal mee te delen? Zou ik, zouden we, een spelletje doen met iemand die er niet zo fris uitziet? Zouden we de rekening betalen voor iemand die simpelweg niet zo in ons straatje past, of iemand die ons veel pijn heeft gedaan? Dan wordt het een stuk minder gezellig.

In Lukas 6 spiegelt Jezus ons voor hoe het in de ideale wereld zou gaan – en dit drukte mij weer even met mijn neus op de feiten:

“Behandel andere mensen zoals je zelf behandeld wilt worden. Stel dat je alleen van je vrienden houdt, verdien je dan een beloning van God? Nee, want ook slechte mensen houden van hun vrienden. En stel dat je alleen goed bent voor de mensen die goed zijn voor jou, verdien je dan een beloning? Nee, want slechte mensen doen hetzelfde. En stel dat je geld leent aan iemand die het later zal terugbetalen. Verdien je dan een beloning? Nee, want ook slechte mensen lenen geld aan mensen die het later terugbetalen. Daarom zeg ik tegen jullie: Houd van je vijanden. Wees goed voor iedereen. En leen geld uit zonder het terug te verwachten. Dan zullen jullie een grote beloning krijgen, en jullie zullen kinderen van God zijn.”
(Lukas 6: 31-35, BGT)

Als we zoals Jezus willen zijn is dat soms leuk: je mag de wereld vullen met lichtpuntjes en kunt zoveel betekenen voor je omgeving – ook voor mensen die je niet kent. Maar soms is leven als Jezus niet zo gemakkelijk – het is een kwestie van tough love. Blijven liefhebben, ook als de ander dat niet teruggeeft. Juíst als de ander dat niet teruggeeft. Ik geloof er echt in dat we, terwijl we tijdens The Weekend onze cappuccino’s drinken, de tijd mogen nemen om die koffie te delen met Jezus. Om aan Hem te vragen wie we mogen bemoedigen, met wie je een taartje mag delen, of wie er zit te wachten op gezelschap voor een spelletje of fijne boswandeling.

// Leven als Jezus is blijven liefhebben, ook als de ander dat niet teruggeeft. //

Aan de slag!

Wees niet bang als dat iemand is die je niet kent, of iemand die er niet zo vrolijk uitziet op dat moment (misschien was de douche wel koud!). Grijp Jezus bij de hand en neem Hem mee naar die persoon, om vervolgens te doen wat Hij zou doen: zonder verwachtingen alle aandacht en tijd nemen voor de ander, de ander zien, en genieten van een ongedwongen samenzijn.

Ik ben benieuwd met wie jij binnenkort een fijne kop koffie (of thee!) zult delen.

*In sommige horecagelegenheden in Nederland kun je uitgestelde koffie bestellen. Dat werkt zo: je bestelt naast jouw favoriete item een extra kop koffie. Die krijg je niet zelf, maar die is bedoeld voor iemand die het zelf niet kan betalen. Je weet dus vooraf niet precies voor wie je bestelt.

Gastblogger
Deze overdenking is geschreven door Annemiek Groeneweg.
Herken je deze blog? Dat kan kloppen! De koffie-master van Soul Survivor, Annemiek, heeft de blog met de Soul Survivor volgers al gedeeld. Wij vonden hem zo leuk en mooi dat we hem ook bij Zij Lacht mogen publiceren!

Deel deze overdenking

  1. Melanie schreef:

    Iemand liefhebben terwijl hij niets teruggeeft is nog makkelijk met iemand die je niet kent. Daarna ga je weer naar huis waar je hopelijk mensen hebt die wel wat teruggeven. Wat ik pas echt moeilijk vind is thuis maar blijven liefhebben, terwijl ik er niks voor terugkrijg. Hoe zorg je er dan voor dat je niet burned out raakt?

  2. Joan schreef:

    Prachtig! Dankje

  3. Bep schreef:

    Melanie, jouw reactie raakt me! Zo kan het leven ook zijn. Belangrijk is dan dat je mensen om je heen hebt (1 of 2), die weten hoe je situatie is en met en voor je bidden en je trouw blijven bemoedigen en goede raad geven. Regelmatig met zo iemand wandelen, zodat je je hart kunt luchten, kan helpen. Mijn vriendin en ik hebben zo’n relatie via de app. Hele lappen gaan er over en weer via de app, als het te heftig is, bellen we even. Maar vooral onze gesprekken met en over Gods wil in ons leven, houden bij ons de benen eronder. Heel veel sterkte gewenst en hou je vast aan Gods genade.

  4. Hannie schreef:

    Ik moest eerst even gaan lopen met Papa voordat ik wilde reageren op jouw vraag Melanie… Bep, ik ben blij met wat jij ook schrijft.
    Toen ik ervoor bad kwam dit in mij op: dat wat in de blog staat geef jij thuis al… jij geeft al zonder iets terug te verwachten (doe je dat? Niets terug verwachten? Is kei moeilijk, maar wel beter…). En dus zag ik jou als diegene in het koffietentje die juist eenzaam is en nodig heeft dat jij Iemand ontmoet daar die Jezus is voor jou. Zoals Beb ook schrijft… wees je van een aantal mensen bewust die dit voor jou zijn. Sterkte en blijf heel dicht bij Jezus!!!

  5. Hannie schreef:

    O en ik vergeet nog een gedachte door te geven Melanie…
    Ken je het boek / principe: de 5 talen van de liefde ( Gary Chapman)? Misschien ontvang jij thuis niet de liefde die jij nodig hebt omdat jij en de mensen in jouw huis totaal verschillende talen geven en ontvangen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap