Kijken door de ogen van God…

Als ik ’s ochtends naar mijn colleges ga, kruisen zoveel mensen mijn pad. In alle hectiek op het station schieten mensen me voorbij, in de trein staan we in de spits als sardientjes in een blikje op elkaar gedrukt, in de metro vervolgens hetzelfde verhaal en tijdens het laatste stukje loop ik ook weer allerlei mensen voorbij. Wat ik merk, is dat ik heel gemakkelijk met mijn eigen ogen kijk naar de mensen om me heen: ik ‘beoordeel’ mensen op hun uiterlijkheden, en heb bij iedereen al lang bedacht wat hun verhaal is en of ik hen wel of niet zou mogen. Misschien herken je dit in meer of mindere mate – namelijk dat je mensen gemakkelijk ‘afschrijft’ zonder écht met hen in gesprek te gaan. Jezus leert ons op een andere manier naar mensen te kijken, namelijk: door de ogen van God.

In de Bijbel lezen we verschillende verhalen waarin Jezus omging met mensen, waarvan het niet logisch was dat hij met hen om zou gaan. Een van deze beschrijft de situatie tussen Jezus en de melaatse man. Mensen die aan melaatsheid (= huidvraat) leden, stonden buiten de maatschappij. Door alle mensen om hen heen werden zij verafschuwd en uitgespuugd. In Markus 1 lezen we over een man die aan deze ziekte leed, en hoe hij zijn toevlucht bij Jezus zocht. En wat voor een resultaat – hij werd genezen!

“Er kwam iemand naar hem toe die aan huidvraat leed; hij smeekte hem om hulp en zei, terwijl hij op zijn knieën viel: ‘Als u wilt, kunt u mij rein maken.’ Jezus kreeg medelijden, stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: ‘Ik wil het, word rein.’ En meteen verdween zijn huidvraat en hij was rein.”
(Markus 1: 40-42, NBV)

Naast dat dit gedeelte vertelt over een wonderlijke genezing, is er een nog veel mooier punt wat we hieruit kunnen halen. De man, die compleet onderaan de maatschappij stond, werd bij Jezus met open armen ontvangen.  Maar door de maatschappij waarin hij stond, werd hij compleet veracht. Als ik naar mezelf kijk, en ik hoop en denk dat ik daar niet alleen in ben, zou ik misschien wel net zo reageren als de mensen die deze man verachten. Jezus niet, hij ‘kreeg medelijden, stak zijn hand uit’ (vers 41) en sprak tot de man.

God kijkt op een andere manier naar mensen dat de manier waarop wij geneigd zijn naar hen te kijken. Wat of wie wij als nietig bestempelen, heeft God met een groter doel hier op aarde gebracht. In 1 Korinthe staat het volgende:

“Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; Wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; Wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen.”
(1 Korinthe 1: 27-28, NBV)

‘Maar waarom zijn die ogen nu zo belangrijk?!’ hoor ik je denken. Het is goed om eventjes stil te staan bij de rol van ogen in de Bijbel. Telkens wanneer er over het oog gesproken wordt, volgt er een gedachte, en die gedachte leidt tot actie. Een voorbeeld uit Genesis (3:6, NBV): ‘De vrouw keek naar de boom (kijken). Zijn vruchten zagen er heerlijk uit, ze waren een lust voor het oog, en ze vond het aanlokkelijk dat de boom haar wijsheid zou schenken (gedachte). Ze plukte een paar vruchten en at ervan (daad).’

Aan ons wordt de opdracht gegeven om te leven vanuit de liefde van God, die liefde mogen we uitdelen. Aan sommige mensen lijkt dat misschien makkelijker dan aan anderen. Maar toch, ook voor hen, zijn wij geroepen om Gods liefde te tonen. Dat kan op een praktische manier, maar het begint bij je gedachten. Eerst kijken, dan denken en dan pas doen.

Aan de slag!

Stel dat we de situatie van de melaatse man vertalen naar de dag van vandaag. Ga eens bij jezelf te rade of er mensen in je omgeving zijn die je puur vanuit je eigen ogen bekijkt: die toeristen in je stad, de vluchtelingen bij de supermarkt, of de chagrijnig ogende dame op de hoek van de straat. Bid tot God dat je hen vandaag met andere ogen mag zien.

En voor inspiratie, luister dit lied.

‘Learn me how to love like you have loved me.’