Johannes 3: meer van Hem, minder van mij

10

jan

Marianne de Bart-van der Lee

Vandaag staan we stil bij één van de laatste optredens van Johannes. Zijn discipelen zijn boos dat Jezus op dezelfde plaats doopt als Johannes. Maar Johannes gaat hier niet in mee. Hij kent zijn plaats. Hij leert ons een belangrijke les voor ons eigen leven.

Laten we een deel lezen uit Johannes 3:

Daarna ging Jezus met Zijn discipelen naar het Judese land en verbleef daar met hen en doopte. Maar ook Johannes doopte in Enon bij Salim, omdat daar veel water was; en de mensen kwamen daar en werden gedoopt, want Johannes was nog niet in de gevangenis geworpen.

Er ontstond dan een woordenstrijd vanuit de discipelen van Johannes met de Joden over de reiniging. En zij gingen naar Johannes en zeiden tegen hem: Rabbi, Hij Die bij u was aan de overkant van de Jordaan, van Wie u getuigenis gaf, zie, Hij doopt en allen komen bij Hem. Johannes antwoordde en zei: Een mens kan niets aannemen, als het hem niet uit de hemel gegeven is. U bent zelf mijn getuigen dat ik gezegd heb: Ik ben de Christus niet, maar ik ben voor Hem heen uitgezonden. Wie de bruid heeft, is de Bruidegom, maar de vriend van de Bruidegom, die erbij staat en hem hoort, verblijdt zich zeer over de stem van de Bruidegom. Deze blijdschap van mij nu is volkomen geworden. Hij moet meer worden, maar ik minder.
– Johannes 3:22-30 (HSV)

Johannes kent zijn plaats

De discipelen van Johannes zijn geïrriteerd. Want ‘Hij die met u was aan de overkant van de Jordaan’ – ze willen Zijn naam niet eens noemen – doopt nu ook en trekt veel meer mensen! ‘We kunnen wel inpakken’, lijken ze te zeggen. Zou Johannes meegaan in hun jaloezie? Zeker niet! Hij legt haarfijn aan zijn discipelen uit hoe het zit: Jezus zou al deze mensen niet bereiken, als de Vader hem daar niet voor had geroepen. Zowel de weg van Johannes als van Jezus is onderdeel van Gods plan. Daarom is er helemaal geen concurrentie volgens Johannes.

De opdracht voor Johannes was om de voorloper van de Messias te zijn en de weg voor Hem vrij te maken. Nu is het tijd voor Jezus om zijn plek in te nemen. Dat maakt Johannes niet geprikkeld of jaloers, maar juist vreugdevol! Als de ‘best man’ van de bruidegom, die blij is voor zijn vriend. Hij moet meer worden en ik minder. Wat een prachtige uitspraak. En wat een wijze les voor ons! 

Jezelf verloochenen

Johannes is hier de belichaming van Mattheüs 16:24. Jezus zegt hier tegen Zijn discipelen: “Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen.” (HSV)
Jezelf verloochenen betekent dat je al je persoonlijke belangen en ambities aan de kant zet voor Jezus, zoals Johannes in zijn opdracht heeft gedaan.

Hij moet meer worden en ik dus minder. Is dat niet de opdracht voor ons allemaal? In Efeze 2:8-10 staat: “Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God en geen gevolg van uw daden, dus niemand kan zich erop laten voorstaan. Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid.” (NBV)

Het is best gemakkelijk om te zeggen: God staat op de eerste plek in mijn leven. Maar mijn vraag is vandaag: hoe uit dit zich in je dagelijks handelen? Is jouw handelen gericht op wat Hij wil? Of zijn er dingen die je krampachtig vasthoudt? Leg dit vandaag in gebed aan God voor. Pak het kruis op en wandel in de weg van de goede daden die God al heeft voorbereid. Je hoeft het niet alleen te doen! 

Aan de slag!

Luister het lied ‘Holy Spirit Have Your Way’ van Leeland. Raakt het je? En zo ja, wat raakt je?  

Deel deze overdenking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap