Jezus ziet haar – Een les die we leren vanuit het verhaal van de bloedvloeiende vrouw

Verstopt achter mijn telefoon zit ik in de trein. De trein is één van de vele plekken waar je samen alleen bent. Soms zit de trein propvol en ben ik omringd door mensen, maar als er geen bekende in de buurt is, is mijn telefoon mijn enige communicatiemiddel. We leven in een tijd waarin veel mensen op zichzelf zijn en waar eenzaamheid een steeds groter probleem lijkt te worden. We kunnen contact hebben met veel mensen, offline en online. Maar zien we elkaar nog echt? Voelen we ons gezien en worden we gezien?  

In de tijd van Jezus’ optreden op aarde was er een vrouw die ook niet gezien werd door de mensen. Ze wilden haar niet zien en vooral niet dichtbij haar in de buurt komen. Dit verhaal staat in Markus 5:25-34 en staat tussen allerlei verhalen over Jezus die mensen genas.  

(…) En een zekere vrouw, die al twaalf jaar bloedvloeiingen had, en veel geleden had door toedoen van veel dokters, en alles wat zij bezat, daaraan uitgegeven had en geen baat gevonden had, maar met wie het veeleer erger geworden was, deze had van Jezus gehoord en kwam van achteren de menigte in en raakte Zijn bovenkleed aan, want zij zei: Als ik maar Zijn kleren kan aanraken, zal ik gezond worden. Meteen droogde de bron van haar bloed op, en merkte zij aan haar lichaam dat zij van die aandoening genezen was.

Meteen toen Jezus bij Zichzelf merkte dat er kracht van Hem uitgegaan was, keerde Hij Zich om in de menigte en zei: Wie heeft Mijn kleren aangeraakt? En zijn discipelen zeiden tegen Hem: U ziet dat de menigte tegen U opdringt, en zegt U dan: Wie heeft Mij aangeraakt? Maar Hij keek om Zich heen om haar te zien die dat gedaan had. En de vrouw, die bevreesd was en beefde, omdat zij wist wat er met haar gebeurd was, kwam en wierp zich voor Hem neer en vertelde Hem de volle waarheid.  

Toen zei Hij tegen haar: Dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede en wees genezen van uw aandoening.  
– Markus 5: 25-34 (HSV)  

Jezus ziet de vrouw 

De vrouw probeert onzichtbaar te zijn. Met haar zieke lichaam loopt ze tussen de menigte en langzaamaan komt ze steeds dichter bij haar laatste hoop. Al twaalf jaar is ze onrein. Al twaalf jaar mag ze niet in de buurt van mensen komen. Langzaamaan vreet haar lichaam haar op. Ze is doodmoe. Ze heeft haar geld al aan vele dokters verspild, maar er was niemand die haar kon genezen.

Maar nu is er een man die al meerdere mensen heeft genezen. Zijn naam is Jezus. Ze kruipt tussen de menigte door en opeens staat ze vlak bij Jezus. Ze raakt zijn mantel aan en ze voelt kracht door haar lichaam stromen. Het bloeden stopt en ze voelt zich herboren. Ze probeert weer in de menigte te verdwijnen, maar Jezus stopt met lopen en kijkt haar plots aan. Hij kijkt haar aan. Terwijl ze wilde verdwijnen, er niet meer wilde zijn, wordt ze gezien. Dan wordt ze bang, ze valt op haar knieën en vertelt Hem haar hele verhaal.  

De vrouw deed iets wat gezien werd als een schande. Ze mocht helemaal niet tussen de menigte komen. Maar haar geloof was sterk genoeg om te vertrouwen op Hem, de genezer. De mensen wilden haar niet zien. Maar Hij zag haar. Hij draaide zich om om haar te zien. Jezus was radicaal. Hij zag wat de mensen niet wilden zien. Hij genas.  

En die vrouw die had de moed om naar hem toe te gaan. Ze wilde waarschijnlijk niet gezien worden, maar Jezus liet haar voelen dat ook zij de moeite waard is om gezien te worden.  

Jezus ziet jou 

Ook ik wil niet altijd gezien worden. Misschien wil jij ook niet altijd gezien worden. Heb je iets waar je je voor schaamt. Iets dat je liever niet deelt met de groep en liever altijd voor jezelf houdt.  

We zien de ander ook niet altijd en we willen de ander ook niet altijd zien. Die ene vriendin die iets verborgen houdt, je partner in zijn onvolmaaktheid.  

Maar er is Eén die jou en de ander wel ziet. God zag de vrouw staan net zoals hij jou en mij ziet staan. In al onze gebrokenheid, onze aarzeling om ons te verbinden met de ander, om ons te verbinden met Hem. In onze aarzeling om naar God toe te komen. Maar juist als we bang zijn om onszelf te laten zien en als we bang zijn om de ander van wie we houden echt te zien, juist dan moeten we bij Hem komen. Want soms is God, net als bij die vrouw, onze laatste redding.  

God ziet jou, altijd. 

Aan de slag! 

• Juist in deze tijd van individualisering en een groeiend gevoel van eenzaamheid is het nog belangrijker om je te laten zien en de ander te zien door de ogen van God. Stuur daarom in deze dagen een lief berichtje naar iemand die het moet weten dat hij/zij echt gezien wordt.  
• Luister en bekijk dit lied. Het lied werd twee jaar geleden bij The Passion gezongen en is een mooie samenvatting van de boodschap. God ziet jou.   

Vergeet daarnaast zelf niet dat óók jij het waard bent om gezien te worden. Laat jezelf zien.  

Schrijfster
Deze overdenking is geschreven door Sanne Smith. Sanne is 19 jaar. Ze wordt blij van de lente, de geur van natgeregend gras, een goed boek en haar vriendinnen. Ze speelt muziek in een bandje van de kerk en zij lacht van het kleine geluk van elke dag en probeert steeds meer dankbaar te zijn voor het goede wat God gegeven heeft.