Jezus weende – vind troost in de tranen van Jezus

‘Jezus weende.’ Zomaar 2 woorden waar je gemakkelijk overheen zou kunnen lezen. Terwijl dit juist zo duidelijk laat zijn wie Jezus was als mens hier op aarde. In die 2 woorden schuilt zoveel liefde, zoveel troost. Waarom? Wat gebeurd er nu in dit Bijbelgedeelte waardoor we zo’n bijzondere blik mogen werpen in Jezus’ hart?

De dood van Lazarus

Lazarus is ziek. Heel erg ziek. Zijn zussen Martha en Maria zijn erg bezorgd en sturen Jezus bericht over hun zieke broer. Jezus had Lazarus lief. Dat kunnen we lezen in Johannes 11 vers 3 en vers 5. Jezus hield van hem. Toch besluit Jezus niet direct te komen, maar nog 2 dagen te wachten voordat hij naar hem toe zou gaan. Waarom? Dat zegt Jezus in vers 2. Hij wist wat er zou gaan gebeuren. Dat Lazarus zou sterven aan zijn ziekte, maar dat deze dood niet definitief zou zijn met het oog op de heerlijk van God. Opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt wordt. Jezus zou een wonder gaan verrichten. Dat wist Hij. Martha en Maria wisten dit van te voren niet. Zij moesten hun broer eerst verliezen aan de dood en hem moeten begraven.

Maar straks zouden zij getuigen zijn van Jezus’ macht over de dood.

Jezus ontmoet Martha en Maria. Op dat moment ligt Lazarus al 4 dagen in het graf. Zowel Martha als Maria zegt tegen Jezus dat als Hij eerder was gekomen, Lazarus nog in leven zou zijn. Dit is absoluut geen verwijt, maar juist geloof en vertrouwen in Jezus. Ze geloven in Zijn macht en dat de dood niet het laatste woord heeft.

De tranen van Jezus

Ondanks dat Martha en Maria hun geloof en vertrouwen uitspreken, worden ze overmand door verdriet. Ze huilen. Ook de joden die aanwezig zijn om hen te troosten, huilen. En dan wordt Jezus heftig in de geest bewogen en raakt Hij innerlijk in beroering. Jezus weende. In het Hebreeuws staat er ‘tōi pneumati’ wat wil zeggen; ‘in de geest verbolgen.’ Jezus was verbolgen. Hij was verdrietig en boos om ons gebroken bestaan. Om een wereld die onderworpen is aan de macht van de dood. Een schrijnende situatie waar alleen wijzelf schuld aan hebben. En toen huilde Hij.

Jezus weende

Maar waarom zou Jezus huilen om de dood van iemand waarvan Hij weet dat Hij hem uit de dood zal opwekken? Omdat Jezus zowel God als mens was. Hij ervoer dezelfde gevoelens en emoties als die wij kennen. Hij deelde onze emoties. Onze blijdschap, ons verdriet en onze rouw. Hij zag het verdriet van Martha en Maria en Hij huilde met hen mee. Hij zag de vernietigende kracht van de dood. En hij huilde om ons gebroken bestaan.

Nooit meer tranen, nooit meer pijn

Wat betekent dit voor ons? Dat Hij ook nu in verdriet en rouw met ons mee kan huilen omdat Hij in alles aan ons gelijk was, behalve de zonden. Dat hij wilde sterven om ons te redden van de dood. Zodat de dood niet het laatste woord heeft en wij eeuwig met Hem mogen leven. Onze hopeloze situatie wilde Hij doorbreken. Wat een genade.

En dat verlicht de pijn. Dat mag jou troosten in je grootste gemis. Wetend dat Jezus met ons meevoelt en met ons meehuilt, omdat Hij ook hierin aan ons gelijk was. Maar ook dat Hij diezelfde vernietigende dood heeft overwonnen door er zelf dwars doorheen te gaan. En waar nu de dood nog genadeloos toeslaat, zal eens de dood voorgoed verslagen zijn, wanneer Jezus zal terugkomen op de aarde. ‘Dan zal God al onze tranen van onze ogen afwissen. De dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn.’ Openbaring 21:4

Nooit meer tranen en nooit meer pijn, want wij zullen met Hem leven. Wat een belofte!

Aan de slag!

Dank U Jezus, voor Uw tranen. Dank U dat U voor onze tranen wilde sterven. Dat U ons opzocht in ons gebroken bestaan. Amen