‘Deze opdracht? Die ga ik dus écht niet aan hem overlaten! Hij krijg het nooit zo netjes afgerond als ik en ik ga het risico niet lopen dat we een onvoldoende krijgen. Nee, ik zorg dat ík de eindredactie doe, zodat ik weet dat het goedkomt.’ Herken je jezelf hierin, ook als je een studie […]
‘Deze opdracht? Die ga ik dus écht niet aan hem overlaten! Hij krijg het nooit zo netjes afgerond als ik en ik ga het risico niet lopen dat we een onvoldoende krijgen. Nee, ik zorg dat ík de eindredactie doe, zodat ik weet dat het goedkomt.’ Herken je jezelf hierin, ook als je een studie allang achter je gelaten hebt? Misschien is deze specifieke situatie je onbekend, maar is het concept van controle willen uitoefenen je totaal niet vreemd. Vandaag gaan we het daar eens over hebben. Want: hoe denkt God erover, dat wij de controle in handen willen hebben?
Controle (willen) hebben, niks mis mee toch?
Loslaten, hoe goed ben jij daarin? Je hebt vast wel iets waar je graag de controle over hebt. Iets wat je in eigen handen wilt hebben en aan niemand anders over wilt laten. Misschien is het iets groots als de opvoeding van je kinderen of je drukke baan. Mogelijk is het iets kleins zoals de manier waarop de vaatwasser ingeruimd wordt of de tafel netjes opgeruimd moet zijn. Wat het ook is, ergens steekt controle in jouw en mijn leven de kop op. Niks mis mee, toch? Gewoon iets heel menselijks!
Maar dat kleine ding is precies het punt waar het in jouw relatie met God kan wringen. Want als je controle over iets wilt hebben, het aan niemand anders toevertrouwd, is de kans groot dat je het ook aan God niet kunt overgeven. Het probleem? Je hebt een afgod gecreëerd. Iets dat je boven Hem zet, bewust of onbewust. En als Hij ergens géén fan van is, dan zijn het wel afgoden. Lees maar mee, in de Tien Geboden:
Jullie mogen geen andere goden hebben dan Mij alleen. Maak geen godenbeelden van iets wat in de lucht, op de aarde of in het water onder de aarde is. Ga niet zulke beelden aanbidden en dienen. Want Ik, jullie Heer God, ben een jaloers God en Ik wil niet dat jullie andere goden aanbidden. – Exodus 20:3-5a (BasisBijbel)
Controle overgeven, niks mis mee!
Dat je geen godenbeelden in huis hebt, dat geloof ik wel. Maar maakt dat dit gebod tegenwoordig niet juist moeilijker te volgen? De afgoden die wij dienen zijn vaak onzichtbaar, soms zelfs voor ons eigen hart. Ze zitten diep weggestopt en verbergen zich goed in de donkere gedeelten van ons bestaan. Maar als ze zo moeilijk te achterhalen zijn, hoe kom je er dan achter waar je God de toegang ontzegt? Waar heb jij een bordje ‘Verboden Toegang’ hangen? En belangrijker: hoe zorg je ervoor dat de deur wagenwijd wordt opengezet?
Je kunt het proberen zelf te doen. The Lord knows I’ve tried. Maar toch kom ik er iedere keer weer achter: het lukt me niet. Het zelf proberen te doen is een andere manier van controle uitoefenen en pas als ik álle pogingen staak geef ik de Heilige Geest de ruimte die Hij nodig heeft om zijn werk te doen.
Aan de slag!
Dus, hoe pak je het aan, iets loslaten wat zowat aan je eigen handen zit vastgelijmd?
Eerlijk? Ik vind weinig moeilijker dan dat. Het voelt onnatuurlijk om het uit handen te geven. Maar hoe langer je iets vasthoudt, hoe meer het zich nestelt en hoe meer het je afleidt van dat wat God in je leven wil doen.
Het enige dat we kunnen doen? Bidden. Bidden of de Heilige Geest ons wil helpen, ertoe wil zetten, wil overreden om los te laten wat we niet los kúnnen laten. We kunnen het niet alleen, hoe graag we onszelf daar ook van overtuigen. De eerste stap is erkennen dat we een probleem hebben, de volgende is het leren loslaten. Bid heel specifiek voor datgene wat je zo in je handen geklemd houdt en zie hoe God aan het werk gaat. Luister naar Have It All van Bethel, een nummer dat me keer op keer helpt om adem te halen en de controle over te geven.
6 reacties op “Controle overgeven? Mij niet gezien!”
Dankjewel Mandy voor deze blog!
Eerlijk en ook confronterend, omdat ik bij mezelf ook merk dat controle voor je gevoel veiligheid geeft. Maar ik mag ook steeds meer leren dat ik geen controle hoef te hebben , omdat God de perfecte controle heeft! Hij overziet! En dan denk ik aan dat lied, Jezus alles geef ik U, wat ik ben en heb en wat ik ooit zal zijn. Al mijn plannen en mijn tijd leg ik in Uw hand, vertrouw ik aan U toe.. Door Uw wil te doen leer ik om vrij te zijn! 🙏🏻❣️
Wauw! Een hele mooie blog! Ik vind loslaten zó lastig, zeker als iets waar je op hoopt uitblijft. Je bent dan bang dat het helemaal niet meer zal gebeuren of lukken waardoor je de controle nog steviger wilt vasthouden.. Bedankt voor de tip! Herkennen en erkennen dat er een probleem is en bidden voor leiding van Zijn Geest! ”Here I stand, high in surrender I need you know” (Hillsong Wholeheart)
Wow..wat mooi en herkenbaar geschreven..confronterend ook..
Wat was ik een control freak..en wat was dat moeilijk af te leren.
Totdat op een dag het licht uitging en burn out was..een diep gat , waar ik zonder hulp niet uitkwam, toen moest ik alles uit handen geven, ik kon letterlijk niets meer.
En wat overbleef, de trouw en zorg van God, Ik zal er zijn..
2,5 jaar later kan ik zeggen; ben dankbaar voor deze les, een harde les, maar wel noodzakelijk om mij te leren dat ik niets in handen heb..Hij is goed..🙏❤⚓
Had je die spelfout er nou expres in laten staan voor de controlefreak onder ons?😏
Mooi onderwerp, maar ik snap de sprong die je maakt niet:. De manier waarop ik mijn vaatwasser inruim, dat is een afgod?
Hoi Daan! Nee, ik bedoel daar meer mee dat de behoefte om controle uit te oefenen zelfs in de kleinste dingen gaat zitten, ongemerkt. Dat je anderen dus bijvoorbeeld niet de vaatwasser in laat ruimen, omdat je weet dat dat niet naar je zin zal gaan. Terwijl je dat ook los kunt laten en kunt erkennen dat het niet uitmaakt of het naar je zin gaat, maar dat het op momenten bovenal fijn is dat je een handje geholpen wordt. Dat het goed is om dan je drang naar controle te laten varen en hulp aan te nemen. Daar mag je van genieten! En ook die ander niet steeds willen uitleggen hoe het moet (is controle uitoefenen) maar blij zijn met de hulp die je hebt. Is natuurlijk erg uitvergroot, maar wel hoe het soms kan gaan! Hetzelfde geldt voor andere vormen van hulp aannemen. Dat je bijvoorbeeld onwijs geholpen bent met iemand die je helpt in de huishouding of op je werk, maar dat je dit niet over kunt geven. Terwijl God je op deze manier wel kan en wil zegenen (in tijd die je aan jezelf of andere dingen kunt besteden), heel persoonlijk.
En ik bedoel ook: als het al in zulke kleine dingen zit, hoe veel meer zit het dan in de grote dingen die er echt te doen? God kijkt naar het hart, ziet de dingen die niemand anders ziet en wil ons in grote én kleine dingen veranderen.
Klinkt dit logisch?
Oh en goed gezien, maar helaas kan ik die niet veranderen en moet ik die nu ook loslaten 😉
In onze besloten Facebookgroep met meer dan tweeduizend leden kun je je aansluiten bij een Zij Lacht (bijbelstudie)groep, of je kunt er zelf een starten!
6 reacties op “Controle overgeven? Mij niet gezien!”
Dankjewel Mandy voor deze blog!
Eerlijk en ook confronterend, omdat ik bij mezelf ook merk dat controle voor je gevoel veiligheid geeft. Maar ik mag ook steeds meer leren dat ik geen controle hoef te hebben , omdat God de perfecte controle heeft! Hij overziet! En dan denk ik aan dat lied, Jezus alles geef ik U, wat ik ben en heb en wat ik ooit zal zijn. Al mijn plannen en mijn tijd leg ik in Uw hand, vertrouw ik aan U toe.. Door Uw wil te doen leer ik om vrij te zijn! 🙏🏻❣️
Wauw! Een hele mooie blog! Ik vind loslaten zó lastig, zeker als iets waar je op hoopt uitblijft. Je bent dan bang dat het helemaal niet meer zal gebeuren of lukken waardoor je de controle nog steviger wilt vasthouden.. Bedankt voor de tip! Herkennen en erkennen dat er een probleem is en bidden voor leiding van Zijn Geest! ”Here I stand, high in surrender I need you know” (Hillsong Wholeheart)
Wow..wat mooi en herkenbaar geschreven..confronterend ook..
Wat was ik een control freak..en wat was dat moeilijk af te leren.
Totdat op een dag het licht uitging en burn out was..een diep gat , waar ik zonder hulp niet uitkwam, toen moest ik alles uit handen geven, ik kon letterlijk niets meer.
En wat overbleef, de trouw en zorg van God, Ik zal er zijn..
2,5 jaar later kan ik zeggen; ben dankbaar voor deze les, een harde les, maar wel noodzakelijk om mij te leren dat ik niets in handen heb..Hij is goed..🙏❤⚓
Had je die spelfout er nou expres in laten staan voor de controlefreak onder ons?😏
Mooi onderwerp, maar ik snap de sprong die je maakt niet:. De manier waarop ik mijn vaatwasser inruim, dat is een afgod?
Hoi Daan! Nee, ik bedoel daar meer mee dat de behoefte om controle uit te oefenen zelfs in de kleinste dingen gaat zitten, ongemerkt. Dat je anderen dus bijvoorbeeld niet de vaatwasser in laat ruimen, omdat je weet dat dat niet naar je zin zal gaan. Terwijl je dat ook los kunt laten en kunt erkennen dat het niet uitmaakt of het naar je zin gaat, maar dat het op momenten bovenal fijn is dat je een handje geholpen wordt. Dat het goed is om dan je drang naar controle te laten varen en hulp aan te nemen. Daar mag je van genieten! En ook die ander niet steeds willen uitleggen hoe het moet (is controle uitoefenen) maar blij zijn met de hulp die je hebt. Is natuurlijk erg uitvergroot, maar wel hoe het soms kan gaan! Hetzelfde geldt voor andere vormen van hulp aannemen. Dat je bijvoorbeeld onwijs geholpen bent met iemand die je helpt in de huishouding of op je werk, maar dat je dit niet over kunt geven. Terwijl God je op deze manier wel kan en wil zegenen (in tijd die je aan jezelf of andere dingen kunt besteden), heel persoonlijk.
En ik bedoel ook: als het al in zulke kleine dingen zit, hoe veel meer zit het dan in de grote dingen die er echt te doen? God kijkt naar het hart, ziet de dingen die niemand anders ziet en wil ons in grote én kleine dingen veranderen.
Klinkt dit logisch?
Oh en goed gezien, maar helaas kan ik die niet veranderen en moet ik die nu ook loslaten 😉
Wow, (helaas) zo herkenbaar 😔🥺🙏 God zegene jou Mandy ❤️😘 voor deze zo belangrijke blog 🙏✨