Jezus op straat

Het begint te zingen. Zo ineens. Ik begin iets zachter te lopen, het geluid dwingt me bijna om stil te staan. Het is donderdagavond en ik ben nog even de stad in. Het is koopavond, en ik zie dat ik niet de enige ben die op dit idee kwam. Ik ben gelijk uit mijn werk doorgegaan, en terwijl ik zo bezig ben, me druk maak, aan het hollen ben, en door de stad ren, word ik gedwongen om stil te staan. Want hoor, het begint te zingen. In hartje Den Haag, midden op straat. Hoor, ze zingen: ‘The Lord bless you, and keep you. Make His face shine upon you and be gracious to you. The Lord turn His face toward you and you give your peace.’

Midden op straat klinkt de zegen. Dwars door de stemmen van alle mensen heen, klinkt het lied The Blessing. Ik kan niet anders dan stil staan. Het raakt me. Dit lied, deze woorden. En ik besef het: Saar, dit is het toch? Hier op straat moet het klinken. En hier op straat dáár moeten we zijn. Op straat klinkt de zegen.

De titel van deze overdenking heet Jezus op straat. En voordat ik de lijn verder wil trekken naar het hier en nu wil ik eerst met je naar de Bijbel. Want de verhalen vertellen het, het evangelie vertelt het: Jezus is ook op straat. In Mattheüs 20 wordt de geschiedenis van de genezing van twee blinden beschreven.

En toen zij uit Jericho gingen, volgde Hem een grote schare. En zie, twee blinden, die aan de weg zaten, riepen, toen zij hoorden, dat Jezus voorbijging, zeggende: Here, heb medelijden met ons, Zoon van David! En de schare bestrafte hen, dat zij zwijgen zouden. Maar zij riepen te meer, zeggende: Here, heb medelijden met ons, Zoon van David. En Jezus stond stil, riep hen en zeide: Wat wilt gij, dat Ik u doen zal? Zij zeiden tot Hem: Here, dat onze ogen geopend worden. Jezus werd met ontferming bewogen en raakte hun ogen aan, en terstond werden zij ziende en zij volgden Hem.
– Mattheüs 20: 29-34

Kyrie eleison!

Dr. Noordmans schreef een meditatie over deze geschiedenis met als titel Jezus op straat. Noordmans focust zich dan specifiek op het Kyrie eleison. Heer, ontferm U over ons. Of, in de vertaling die we net hebben gelezen, Here, heb medelijden met ons. Jezus liep op straat en het Kyrie eleison klinkt over de straten. Heer, ontferm U over ons. Noordmans vraagt zich in zijn meditatie af of we het Kyrie eleison nog laten klinken, of het nog over de straten gaat.

‘Met het Kyrie eleison dat we in deze geschiedenis op straat horen roepen, zijn we naar binnen gegaan. De kerk in. Maar de volle heerlijkheid wordt echter pas openbaar, als die roep op de straten gehoord en verhoord wordt. (….) Als men de dingen van God, het evangelie van Jezus, te zeer naar binnen haalt, gaat er veel verloren.’

Jezus liep in de straten van Jericho. De zegen klinkt over de straten van Den Haag.

Dr. Noordmans hield mij een spiegel voor. Of liever gezegd, dit evangelie, het verhaal van twee blinden mannen houdt me een spiegel voor. De blinde mannen roepen het uit naar Jezus, over de straten heen, het Kyrie eleison. Heer, ontferm U!
En Jezus? Hij is op straat en is met ontferming bewogen.

Is Jezus nog op straat?

Klinkt het Kyrie eleison nog over onze straten? En, klinkt het evangelie, nog in onze straten? Of, hebben we Jezus uit onze straten gehaald en veilig in onze kerken gestopt?
Zien we de ander op straat? Hebben we werkelijk oog voor elkaar, zijn we nog met ontferming bewogen? Volgen we Jezus na, ook op straat?

Misschien zeg je wel: maar ik ben zo moe. Jezus navolgen? Met ontferming bewogen zijn voor de ander, oog hebben voor elkaar? Ik heb al genoeg aan mezelf…  Wacht dan, want de geschiedenis leert ons nog iets. Vlak voordat Jezus naar Jeruzalem gaat, laat de vraag van die twee blinden zien waar Jezus voor komt. Om zich over ons te ontfermen. Verlang je ernaar, dat Jezus zich over je ontfermt? Over heel je hebben en houden. Over je vragen, je angsten, je schuld, je tranen.
Als Jezus zich over ons ontfermt, dan legt Hij als het ware zijn arm om je heen. Dan voel je zijn hart kloppen. En daarin het hart van de Vader, die vol ontferming is.

Aan de slag!

Nog één keer de vraag. Is Jezus nog op straat? Of hebben we hem veilig in onze kerken gestopt? Ik hoop en bid dat we Jezus op straat mogen zien. En dat we Hem mogen navolgen en zijn evangelie mogen verkondigen. En, dat we net als de twee blinden, om Jezus’ ontferming verlegen zitten. Jezus staat stil op straat en neemt tijd voor de twee blinden. Te midden van de hele mensenmassa gaat het er ineens heel persoonlijk aan toe. Wat wil je dat ik doen zal?  Jezus raakt hun ogen aan, en zij worden ziende.

Jezus loopt op straat, Jezus komt voorbij. Kom eens, heb jij Hem wat te vragen? Heb jij het al geroepen, Heer, Zoon van David, ontferm U over mij!

Jezus is op straat en Hij wil je ontmoeten. Volg je Hem?