Je zorgen loslaten: een geestelijke vertrouwensval

19

okt

Mandy

Zorgen maken we ons allemaal. Toch? Hoe makkelijk is het om het je allemaal boven het hoofd te laten groeien en het keer op keer zelf proberen op te lossen? Nou ja, makkelijk… Maar dat is wél wat we vaak proberen, bewust of onbewust. In een periode waarin zorgen mijn hoofd extra vol maakten, ontdekte ik iets dat ik eigenlijk al wist, maar waarop God me weer eens moest wijzen. Ik moest loslaten. Misschien herken je dat?

In juni zijn mijn man en ik papa en mama geworden van onze dochter. Buiten dat dat onwijs bijzonder is om (voor het eerst) mee te maken ging het bij mij gepaard met de nodige omschakelingen. Van tevoren had ik me ingesteld op de hobbel die de bevalling voor mij zou zijn, maar daarna? Dan zou het grote genieten gaan beginnen! Toch vielen de eerste weken me zwaar. Het ritme dat een baby met zich meebrengt en het vaak niet weten wat ze wilde als ze huilde, maakten dat het me soms boven het hoofd groeide. O ja, en die vermoeidheid…

Loslaten? Hoezo?

Dramatisch? Misschien wel, maar hormonen doen gekke dingen met je ;-). En terwijl ik een beetje in de put zat en nog niet écht van onze kleine kon genieten probeerde ik God te zoeken. Maar hoe hard ik ook m’n best deed, Hij voelde ongrijpbaar. Hij leek ver weg, alsof iets onzichtbaars ons scheidde, en ik kon niet dichterbij komen. Ik probeerde op elke denkbare manier zijn nabijheid te zoeken: bidden, aanbiddingsmuziek luisteren, mijn verwarrende gevoelens steeds aan Hem (proberen te) geven. Maar het afstandelijke gevoel bleef.

En toen, tijdens een wandeling, liet Hij een woord in mijn gedachten vallen. ‘Loslaten’. Loslaten? ‘Ja, loslaten. Je doet zó je best om jezelf uit deze put te krijgen, maar dat lukt je niet. Pas als je dingen kunt loslaten en ze aan Mij geeft, ga je je weer vrij voelen.’ Dat is zo ongeveer de gedachte die in me opkwam en waarvan ik wist dat deze zich niet zomaar gevormd had, maar als het ware in mijn hersenpan was gestopt.

In het loslaten krijgt God de ruimte om dichterbij te komen

En het kwartje viel. Ik probeerde mezelf van mijn vervelende gevoelens te verlossen, maar hoe hard ik ook m’n best deed, ik kwam niet verder. Alsof ik me door de modder probeerde te verplaatsen, maar geen steek vooruit kwam. En dat was ‘t ‘m nou net: dat zou me ook nooit lukken. Ik probeerde God als het ware voor mijn karretje te spannen, zodat ik me beter zou voelen en dichterbij Hem, en tegelijkertijd zelf de controle te houden over mijn onvrede. Ik wilde het allemaal in eigen beheer houden. Mijn eigen problemen oplossen. Maar dat is niet hoe het werkt! Pas toen ik ook mijn pogingen om oplossingen te bedenken staakte, alles aan Jezus overgaf en het kon loslaten voelde ik me lichter. Voelde ik dat ik het écht niet zelf kon en daarin lag mijn vrijheid. In het loslaten gaf ik God de ruimte om dichterbij te komen.

Niet voor niks staat er in de Psalmen dit:

Geef al je zorgen aan de Heer.
Hij zal voor je zorgen.
Hij laat zijn vrienden nooit in de steek.
Hij zorgt ervoor dat ze nooit zullen vallen.

– Psalm 55:23 (BasisBijbel)

Als je ál je zelfredzaamheid, al je pogingen om er iets van te maken en jezelf een beter gevoel te geven, kunt loslaten zal je de Heer zien staan.

De geestelijke vertrouwensval: een oefening in loslaten

Ken je de vertrouwensval? Een oefening waarbij je met je rug naar één of meerdere personen staat en het aan jou is om je, in vertrouwen, te laten vallen. Je laat letterlijk alles los, zelfs je pogingen om jezelf op te vangen en de mogelijkheid om te voorkomen dát je valt, en hoopt dat je opgevangen wordt. En wanneer je dat doet merk je dat er altijd sterke handen zijn om je op te vangen. Maar probeer je je eigen val angstvallig te breken of raak je in paniek? Dan kan het zomaar zijn dat je jezelf én degene die je opvangt lelijk bezeert.

God wil ons zo graag laten zien dat Hij te vertrouwen is. Maar daarvoor moet Hij wel de kans krijgen. En houden we angstvallig aan onze eigen gevoelens en pogingen om problemen op te lossen vast? Dan geven we hem niet de ruimte die Hij nodig heeft én wil innemen.

Aan de slag!

Doe een geestelijke vertrouwensval. Waar maak jij je momenteel onwijs zorgen over? Schrijf het op een papier of neem het in gedachten en ga met God in gesprek. Laat Hem je helpen om het los te laten, óók als dat tegen je gevoel in gaat. Je zorgen maken is ook een manier van controle uitoefenen. Laat de controle los en laat de Heilige Geest je helpen je vrijheid (weer) in te nemen.

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    Lieve Mandy, een mooie, eerlijke blog en zó herkenbaar.
    Allereerst gefeliciteerd met jullie dochtertje, wat een mooi cadeau van God hè, maar inderdaad zonder ‘ gebruiksaanwijzing ‘😉! Daarom ben ik ook zó blij dat ik alles wat ik meemaak en waar ik geen raad mee weet ten eerste aan God mag vertellen, Hij heeft altijd een oplossing, soms door iets wat je leest, soms door een lied, soms door andere mensen heen, etc. En inderdaad loslaten en vertrouwen. Een bewuste keuze voor elke nieuwe dag! Bedankt voor het delen en geniet van het ouderschap!

  2. Narinja schreef:

    Wat een mooie, eerlijke blog! Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, zo herkenbaar! Ook een dochtertje gekregen in juni en zo geworsteld (nog steeds) met de controle los te laten en God te vertrouwen. Dank je wel voor het delen en veel zegen gewenst in de opvoeding:)

  3. Annemiek schreef:

    Gefeliciteerd! Een mooi dagboek voor moeders: Jouw tijd met God van Priscilla Docter-Agteres. Dit hielp mij in de kraamtijd en daarna om stille tijd met God te hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap