Ik neem je plaats, mijn dochter

Vanaf het moment dat ik je in m’n armen hield, nooit had ik zoveel liefde gevoeld. Nooit had ik kunnen denken, dat zo’n klein wurmpje zoveel gevoel in mij zou losmaken. Mijn dochter, mijn allerliefste meisje. Ineens vielen er puzzelstukjes op hun plaats. Dus zo kijkt God naar mij als Hij mij zijn dochter noemt! Het is niet zomaar een loze kreet, in de Bijbel gezet omdat het mooi stond, maar de betekenis van ‘Gods kind zijn’ gaat zoveel dieper. En mijn meisje leerde mij dat, toen ze me moeder maakte.

Zoals jullie misschien gemerkt hebben, heb ik een tijd niet geschreven voor Zij Lacht, en wel om een goede reden. Ik werd mama! In september 2019 is onze lieve dochter geboren. En ze heeft me al zoveel wijze lessen geleerd. 

Machteloos naast je kind

Ze was nog geen drie weken oud, toen we met haar op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis zaten. Ze wilde niet drinken en werd steeds suffer en slaperiger, we konden haar niet wakker krijgen. Een dag (en nacht!) van onderzoeken volgde, alles om uit te vinden wat er met haar aan de hand was. Als ouders stonden wij machteloos aan de zijlijn, hopend dat de dokters ons meisje konden helpen. En toen er bloed afgenomen moest worden, dat is bij zo’n klein mensje nogal een gedoe, schreeuwde ze de boel bij elkaar. Ze was zo boos, zo verdrietig, en er was niets wat ik kon doen. Ik had zo graag haar plaats ingenomen, ze hadden me van onder tot boven lek mogen prikken, als ik daarmee mijn dochter dit kon besparen. En toen realiseerde ik me… zo moet het voor God ook zijn. 

God is niet machteloos

De aarde, met alles erop en eraan, met als kroon op de schepping: de mens. God hield toen al zoveel van zijn schepping, hield van de mensen als zijn eigen kinderen. 

Zie, hoe groot is de liefde die de Vader ons gegeven heeft: dat wij kinderen van God worden genoemd.
– 1 Johannes 3:1 (HSV)

Maar mensen maakten fouten, en moesten de consequenties van hun fouten dragen. De wereld was niet langer zoals God het bedoeld had, de wereld was gebroken en de mens ook. Wat moet het God pijn gedaan hebben, om de mensen zo te zien. Om te zien dat ze pijn en verdriet hadden, om een afstand te voelen tussen zijn kinderen en Hij. Maar God was niet machteloos, Hij kon wat ik niet kon doen. Hij nam de plaats in van zijn kinderen, Jezus nam de consequenties van onze fouten op z’n schouders, zodat wij mensen terug konden komen bij God. 

Ik neem je plaats

God gaf alles wat Hij heeft om ons leven te redden en om de relatie tussen Hem en ons mensen te herstellen. Hij zegt tegen ons ‘Ik neem jouw plaats.’ Want in zijn ogen, zijn we kostbaar. Zo kostbaar dat Hij zijn leven voor ons gaf. 

Zoals ik alles zou willen geven, om mijn dochter gelukkig te zien, zo wil God ons geven wat we nodig hebben. 

Uiteindelijk kwam alles goed met onze kleine meid en ligt er terwijl ik dit schrijf, een vrolijk meisje naast me op de bank te trappelen en te kletsen, in de hoop dat ik mijn laptop weg leg en met haar ga spelen. Ik ben God enorm dankbaar voor onze lieve dochter, van wie ik zielsveel houd. En ik ben Hem nog dankbaarder dat Hij ons zijn kinderen noemt, dat Hij onze plaats heeft ingenomen. Zodat ik mijn dochter mag leren, dat God ook haar plaats heeft ingenomen. Dat ook zij een kind van God mag zijn, en dichtbij Hem mag opgroeien. 

Aan de slag!

De geboorte van mijn dochter liet mij op een hele nieuwe manier kijken naar Gods liefde. Wat betekent Gods liefde voor jou? Wat betekent het voor jou, dat Hij jouw plaats inneemt? Probeer er vandaag eens extra bij stil te staan!