Iedereen kan en mag genade ontvangen!

12

aug

Marleen Wieringa

Je hoort het wel eens mensen zeggen, dat God genadig is. Maar wat is genade en hoe ontvang je dat? Het Griekse woord voor ‘genade’ is charis en dat betekent geschenk. Genade kun je zien als geschenk van God en het mooie daarvan is dat je het zomaar ontvangt. Je hoeft hier niks voor te doen. Je krijgt dit omdat God liefde is en Hij houdt van jou. Het maakt niet uit wie je bent of wat je achtergrond is. God ziet jou en Hij heeft jou lief. In Jozua staat het verhaal van Rachab beschreven, een hoer die twee spionnen van het volk van Israël onderdak bood. Als je verder in het verhaal leest dan lees je dat zij gered wordt door het volk van God. Een vrouw met best wel een zwarte geschiedenis ontvangt de genade van God. Mooi hè, dat God iedereen genade wil geven?

Jozua was de opvolger van Mozes, God stelde Jozua aan als dienaar. God deed Jozua de belofte dat elk land waar het volk binnentreedt, God dit aan hen zal geven. Jozua stuurde in het geheim twee spionnen naar Jericho om het gebied te verkennen. De spionnen kwamen aan bij het huis van Rachab. In de Bijbel staat dat zij een hoer was.

Daarna stuurde Jozua, de zoon van Nun, er vanuit Sittim in het geheim twee mannen als verkenners op uit, en zei: Ga op weg, bekijk het land en Jericho. Zij gingen op en kwamen in het huis van een vrouw, een hoer, van wie de naam Rachab was, en zij sliepen daar. Toen werd tegen de koning van Jericho gezegd: Zie, er zijn hier deze nacht mannen gekomen van de Israëlieten om het land te verkennen. Daarop stuurde de koning van Jericho boden naar Rachab om te zeggen: Breng de mannen naar buiten die naar u toe gekomen zijn en die uw huis zijn binnengegaan, want zij zijn gekomen om het hele land te verkennen.

Maar de vrouw had die beide mannen ontvangen en zij had hen verborgen. Zij zei: Inderdaad zijn er mannen naar mij toe gekomen, maar ik wist niet waar zij vandaan kwamen. En het gebeurde bij het sluiten van de poort, toen het donker was, dat die mannen naar buiten gingen. Ik weet niet waar die mannen heen gegaan zijn. Achtervolg hen snel, u zult hen zeker inhalen. Maar zij had hen op het dak laten klimmen en hen verborgen onder de vlasstengels, die door haar op het dak uitgespreid waren.
– Jozua 2: 1-6 (HSV)

Rachab redt de twee verkenners van Jozua door hen niet te verraden. Ze geeft aan dat alle inwoners van Jericho angstig zijn, omdat ze gehoord hebben wat God voor machtige dingen gedaan heeft. De verkenners komen er daardoor achter dat ze geen tegenreactie hoeven te verwachten als ze het land binnen vallen. Rachab beseft zelf ook hoe groot God is; ze weet namelijk dat God het land aan de Israëlieten gaat geven. Ze weet dat God de zee heeft laten opdrogen, zodat het volk van Israël uit Egypte kon wegvluchten. Daarom vraagt ze of de verkenners haar en haar familie willen redden omdat zij de verkenners geholpen heeft. De verkenners beloven haar dat, als ze een rood koord aan het venster bindt en zorgt dat haar familie bij haar thuis is, dat zij en haar familie worden beschermd.

Die belofte wordt nagekomen, want Jozua zegt als volgt:

En het gebeurde, toen de priesters de zevende maal op de bazuinen bliezen, dat Jozua tegen het volk zei: Juich, want de Heere heeft u de stad gegeven! Maar de stad moet met de ban aan de Heere gewijd zijn, de stad zelf en alles wat er in is. Alleen Rachab, de hoer, zal in leven blijven, zij en allen die bij haar in huis zijn, omdat zij de boden die wij uitgestuurd hadden, verborgen heeft.
– Jozua 6: 16-17 (HSV)

De muren van Jericho stortte in en het volk van Israël klom de stad in en niks of niemand werd gespaard kinderen, volwassenen, ouderen en dieren, niemand die in leven bleef. Op Rachab en haar familie na:

En Jozua zei tegen de twee mannen, de verkenners van het land: Ga het huis van die vrouw, die hoer, binnen en breng de vrouw vandaar naar buiten, met alles wat van haar is, zoals u haar gezworen hebt. Toen gingen de jongemannen de verkenners, naar binnen en brachten Rachab naar buiten, met haar vader, haar moeder, haar broers, en alles wat van haar was. ook brachten zij al haar familieleden naar buiten en zij lieten hen buiten het kamp van Israël verblijven.
– Jozua 6: 22-23 (HSV)

Wat mij opvalt, dat elke keer als Rachab in de Bijbel genoemd wordt, dat haar beroep als hoer erbij staat. Waarom is dat belangrijk dat dit erbij vermeld wordt? Maakt dat iemand minder? Nee, ik denk dat het laat zien dat het voor God totaal niet uitmaakt wie of wat je bent en wat je verleden is. God zorgt ook voor de mensen die zich verloren of minder waard voelen. De genade van God is zo groot dat iedereen dit kan en mag ontvangen. God gebruikt mensen ook zoals Rachab. Ze ging later trouwen met Salmon en kregen samen een zoon Boaz. Rachab geloofde in God, misschien wel in tegenstelling tot de andere inwoners van Jericho. Door haar geloof en door de genade die ze van God ontvangen heeft, wordt zij in het bijbelboek Hebreeën gezien als geloofsheld.

Aan de slag!

Luister de volgende twee nummers:

Deel deze overdenking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap