Iedereen heeft toch waardering nodig? – Over simpelweg je plicht doen voor God

Niemand ziet dat ik elke week de wc’s in de kerk schoonmaak. Niemand weet hoeveel ik wel niet bid voor de zieke mensen. Niemand zegt eens ‘goed bezig’, als ik de zondagsschool leid. Ik weet dat ik dit allemaal niet moet doen om gezien te worden. Dan kan ik het beter niet doen. Maar toch… Iedereen heeft het toch nodig om gezien te worden? Iedereen heeft toch nodig om waardering te krijgen? 

Waardering. We zijn er zo gevoelig voor. Zo graag krijg je een compliment over hoe goed je iets doet. En je krijgt graag even het gevoel dat je onzichtbare werk toch echt wel gezien wordt. Zeker in de kerk kan dit soms lastig zijn. Sommige taken zijn heel zichtbaar, zoals de mensen die op het podium staan. Andere taken gebeuren meer achter de schermen. Wie ziet nu eigenlijk wat daar gebeurt? Wie geeft mij waardering als ik mijn taak uitvoer? En misschien nog wel belangrijker: ziet God wel wat ik doe? 

Jezus wist ook hoe belangrijk waardering is voor mensen. Hij had het er eens met zijn discipelen over. Daaruit blijkt dat Jezus er een bijzondere visie op heeft. In een van zijn gesprekken met hen, heeft Jezus het over leven zoals God het wil. Dan houdt Hij hen een voorbeeld voor: 

Als iemand van jullie een knecht zou hebben die ploegt of de kudden weidt, dan zal hij, wanneer die thuiskomt van het land, toch niet tegen hem zeggen: “Ga maar meteen aan tafel”? Zal hij niet veel eerder tegen hem zeggen: “Maak iets te eten voor me klaar, doe je gordel om en bedien me terwijl ik eet en drink, en daarna kun je zelf eten en drinken”? Hij bedankt de knecht toch niet omdat die gedaan heeft wat hem is opgedragen? Hetzelfde geldt voor jullie; wanneer jullie alles gedaan hebben wat jullie is opgedragen, zeg dan: “Wij zijn maar knechten, we hebben enkel onze plicht gedaan.”
– Lucas 17:7-10 (NBV) 

Jezus neemt een situatie als voorbeeld die voor alle leerlingen bekend was. Hij vertelt een gelijkenis van een kleine boer met één slaaf in dienst. Die slaaf moest voor alles zorgen: voor het land, het vee en voor de maaltijd in het huis. Dat was voor iedereen in die tijd volkomen logisch. Zo lagen de verhoudingen. De boer gaf de opdrachten, de slaaf voerde die uit. 

Met drie retorische vragen vertelt Jezus de vergelijking. Hij benadrukt daarmee de logica van de situatie: zo gaat het toch? Jullie zouden dit toch volkomen logisch vinden? Jullie zouden, als je de boer of de slaaf was, toch niet anders handelen? Op die vragen is maar één antwoord te geven: natuurlijk niet! 

Dan past Jezus de situatie toe op de leerlingen. Hij zegt: ‘Voor jullie geldt precies hetzelfde. Jullie zijn als de slaaf, God is als de heer. Wat de heer je opdraagt, dat doe je toch gewoon? Dat is toch volkomen logisch? Daar verwacht je toch geen bedankje voor?’ Jezus wijst de leerlingen op de vanzelfsprekendheid van het gehoorzamen van God. Als je zijn dienaar bent, doe je toch gewoon wat Hij je opdraagt? Daar denk je toch niet twee keer bij na? Dit is vanzelfsprekend: zowel voor de heer, als voor de slaaf. 

Jezus gaat vervolgens nog een stap verder. Hij zegt: ‘Je hoeft geen bedankje te verwachten. Je moet het niet eens willen! Want als je werk klaar is, als je gedaan hebt wat je moest doen, heb je alleen maar je plicht gedaan. Je hebt geen speciale daad gedaan. Je hebt geen bijzondere uitputting gedaan. Je hebt enkel je plicht gedaan. Je moet dus ook geen bedankje willen. Je hebt enkel gedaan wat de normaalste zaak van de wereld is.’ 

Hoe zit dit eigenlijk bij mij? Vind ik dat ik gewaardeerd moet worden om wat ik doe? Wil ik graag dat God opmerkt wat ik doe? Dat Hij me ‘bedankt’ voor wat ik allemaal voor Hem doe? Of vind ik het de normaalste zaak van de wereld om gewoon te doen wat God mij vraagt? Of iemand dat nu ziet of niet. Of ik er nu waardering voor krijg of niet. 

Jezus wijst ons erop dat het helemaal niet gaat om de waardering die we wel of niet krijgen. We horen allemaal bij God. We zijn allemaal dienaren van Hem. Dat betekent dat we allemaal een taak hebben gekregen. Een taak om voor Hem te leven en zijn koninkrijk hier op aarde te bouwen. Dat kan op heel veel verschillende manieren zijn. 

Voor al die taken geldt dat het heel normaal is om die simpelweg uit te voeren. Niet omdat het zo geweldig is wat we doen. Niet omdat anderen zo onder indruk moeten raken van onze inzet. Maar gewoon, omdat het heel normaal is om je taak voor God te doen. Omdat het als zijn dienaren onze plicht is. Omdat het er nu eenmaal bij hoort dat we onze taken goed doen.  

Sterker nog: daar hoef je geen schouderklopje voor te krijgen. Daar hoef je niet een compliment of bedankje voor te verwachten. Je moet het niet eens willen! Maar als je die wel krijgt, reageer dan zo: ‘Het is toch meer dan normaal dat ik dat doe? Daar heb ik toch geen compliment voor nodig? Ik doe simpelweg mijn plicht.’ 

Aan de slag! 

Lees de gelijkenis die Jezus vertelt nog eens door. Wat raakt jou in wat Jezus zegt? 

Wat zou je naar aanleiding van de tekst tegen God willen zeggen? Neem een moment om te bidden en dit aan Hem te vertellen. 

Wil je gebruik kunnen blijven maken van onze gratis overdenkingen? Steun ons werk dan met een eenmalige gift! Onze dank is groot.

[paytium name=”Zij Lacht” description=”Donatie” button_label=”Yes, ik steun Zij Lacht!”]
[paytium_field type=”dropdown” label=”Bedrag” options=”5/10/15/20/50/100″ options_are_amounts=”true” /]
[paytium_total /]
[/paytium]